เคยเป็นไหมที่ตั้งกฎเกณฑ์ให้ชีวิตว่าจะไม่รักใครอีก แต่กลับทุกข์ใจ

เป็นเพราะเราฝืนที่จะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อเลี่ยงอย่างนึงมากกว่าที่ "อยากจะเป็น"
ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าข้อดีในสิ่งที่เรามุ่งมั่นจะเป็นมันคืออะไรและอะไรข้อเสีย
ทำใจยอมรับกับตัวเองให้ได้ก่อน ไม่งั้นในหัวตัวเองมันจะขัดแย้งกันเองทำให้จิตใจว้าวุ่นเหมือนมีสิ่งกังวลใจที่ยังหาข้อยุติไม่ได้

ให้เวลาอยู่กับตัวเอง มองย้อนไปที่ตัวเองว่าเป็นใคร เป็นอะไร ต้องการอะไร และต้องเลือกทางไหนถึงจะได้สิ่งที่ตัวเองต้องการจริง ๆ

เมื่อคืนพึ่งคุยกับคนนึงที่เขาไม่คิดจะมีแฟนจริง ๆ แล้วอยู่ ๆ ถามผมว่า "มีแฟนแล้วมันดียังไง ต้องให้เวลาขนาดไหนหรอ"
คนลักษณะนี้คือคนที่เป็นโสดได้โดยไม่สงสัยตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว