🌴👜🚔 "พาแม่กลับบ้าน" 🚔👜🌴

เป็นความรู้สึกแปลกกึ่งอบอุ่นในใจที่ได้มีโอกาสพาแม่กลับบ้าน  บอกแม่ว่า แม่ กลับบ้านเรานะ

      ขึ้นรถแล้วรถก็เคลื่อน  เลี้ยวซ้ายขวา เจอสี่แยกรอไฟแดง  ทีนี้ก็ตรงไปบ้านเราเลย

      ถึงหน้าบ้าน พาแม่ลงจากรถ  โดยมีพี่ชายจุดธูปรอรับอยู่...
      
      ตั้งแต่สายๆ วันที่สิบหกกุมภาพันธ์ ที่พี่ชายพาแม่ไปวัด แม่นอนที่วัดห้าคืนเกือบหกวัน แม่ได้ฟังพระสวดทุกเพลและกลางคืนตลอด
ห้าวัน วันสุดท้ายมีพระเก้าสิบห้ารูปมาสวดให้แม่ ก่อนที่จะมีคนเอาดอกไม้จันทน์มาวางหน้าแม่ราวหกร้อยกว่าดอก คนที่รู้จักแม่มากัน
มืดฟ้ามัวดิน แม่ดูพวกลูกๆวุ่นวายต้อนรับคนมางานแม่ เลี้ยงอาหารบุฟเฟ่ต์วันละสองมื้อกลางวันและเย็น เช้ามีข้าวต้ม ค่ำมีซัปเป้อร์และ
ขนมหวาน

     เนื่องด้วยแม่มีลูกหลายคน แต่ละคนก็มีเพื่อนฝูง ผู้ที่นับถือและญาติๆอีกมากมาย  งานนี้จึงรวมญาติไปในตัว เพียงแต่ว่าทุกคนไม่ได้
ยิ้มแย้มแจ่มใส เนื่องจากบรรยากาศและชุดสีดำที่สวมใส่กันอยู่

     แม่ใครใครก็รัก พี่ชายขึ้นอ่านคำสรรเสริญแม่ แต่ก็ไปไม่รอด ตื้นตันจนอ่านต่อไปไม่ไหว ทำเอาอ้ำอึ้งตื้นตันไปทั่วกัน พิธีกรต้องรีบมา
ช่วยอ่านต่อ

     แม่คงไปสู่สัมปรายภพอย่างสงบ ด้วยผลบุญที่แม่ชอบทำสะสมมาตลอดชีวิตของแม่ กับงานทำบุญครั้งใหญ่นี้ที่ลูกๆพยายามทำให้มาก
และดีที่สุดเพื่อแม่และพวกเราจะได้มาพบกันอีกในชาติต่อไป คงจะทำให้แม่ได้สู่สวรรค์สมดังปรารถนาของลูก..