เรามีภาวะเครียดหลังคลอด ไล่สามีออกจากบ้าน จากนั้นเค้าก็ไม่กลับมา เราผิดมากไหมค่ะ😭😭😭

หลังคลอดมีภาวะเครียดทั้งเลี้ยงลูก ทั้งปัญหาความไม่เข้าใจกับแม่สามีแม่ตนเอง (แม่เรามาช่วยเลี้ยงหลาน) คนนั้นจะเอาแบบนี้คนนี้จะเอาแบบนั่น ส่วนสามีก็ช่วยงานบ้านนะคะ แต่เค้าเป็นคนไม่พูด ทำอะไรช้า เวลาเรามีปัญหาปรึกษาเค้าๆก็ไม่ค่อยพูด จนแม่เราเริ่มไม่ชอบสามี เราเองก็เครียดก็เริ่มบ่นเริ่มว่าสามี แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะเลี้ยงลูกเองกันโดยให้แม่ไปอยู่บ้านที่ต่างอำเภอ ที่นี้ทั้งความเหนื่อยทั้งทำงานทั้งลูกที่ต้องเอาไปเนอสรี่ตอน 1 ขวบ ทำทุกอย่างคนเดียวจนสติขาด สามีดื่มเหล้ามาเราทะเลาะกันไล่เค้าออดจากบ้าน เค้าก็ไปเลยคะ ตอนนั้นเราตัดสิ้นใจเป็น singlemom เค้ามาง้อครั้งนึง ด้วยอารณ์โกรธอยู่ก้อเลยแยกกันอยู่สักพักเค้ายังมาดูแลลูกทุกวัน ยังมานอนกับเราเหมือนเดิม แต่จะกลับไปนอนที่บ้านเค้าบาง เราขอโทษสามีขอให้เค้ากลับมาอยู่บ้านครั้งแรกเค้าบอกยังขออยู่แบบนี้ไปก่อน เดี๊ยวเค้ากลับเองเราก็รอคิดว่าเค้าคงโกรธมาก แต่สามีก็มาบ้านมาหาลูกเหมือนเดิมไปเที่ยวกัน เคยถามเค้ามีคนใหม่ไหมเค้าบอกไม่มียังรักเราและลูก แต่ขอเวลาน้อยพูดเหมือนเดิม จนมาล่าสุดเมือเดือนมิย . เราทะเลาะกัน ครั้งนี้เค้าหายไปเราก็ไม่ได้โทรตาม ไปตามหา  เดือนกค.วันเกิดสามีเราและลูกโทรไปเค้าไม่รับไม่โทรกลับ นึกในใจคงเลิกกันแน่ๆ เราต้องอยู่ให้ได้ จนลูกชายป่วยเกือบชัก วินาทีนั่นนึกไม่ออกเลยโทรหาเค้าเพราะบ้านอยู่คนละซอย สามีพาลูกไปรพ.เรากลับมาคิดเรื่องราวที่ผ่านมา คิดว่าเค้าคงโกรธเรามากเราพูดจาไม่ดีกับเค้ามากทำกิริยาไม่ดี จึงตั้งใจขอโทษกราบที่ตักเค้า นึกถึงคำว่าครอบครัวลูก ลดทิฐิตัวเอง ปรับเปลี่ยนแปลงให้ทุกอย่างมันดีกว่าเดิม แต่เค้าก็ยังพูดเหมือนเดิมยังไม่กลับถึงเวลาจะกลับมาเอง เราถามยังรักกันอยู่ไหมเค้าบอกเฉยๆ คำนี้เจ็บสุด ถามว่ามีคนใหม่ก็บอกไม่มี แม่ย่าก็เรียกมาคุยจะเอายังไงจะกลับมาไหมก็ได้คำตอบเดียวกัน แต่เราสังเกตพฤติกรรมเค้า ไม่ชอบรับโทรศัพทนานมากกว่าจะรับ ติดโทรศัพทตลอด จนวันนึงเค้านอนเราแอบดูมือถือ ถึงบางอ้อเลย เค้ากำลังปันใจไปจากเรา เราเลยแชร์ข้อมูลในมือถือเค้ากับเราไว้ ไลน์สาวขึ้นมาเพียบ แล้วเจอถุงยางอนามัยในกระเป๋า จุกเลย แต่คิดว่าเอาวะปกติผู้ชายมันคงมีบาง เราก็ยังทำไม่รู้เรื่องถามเค้าเหมือนเดิมมีใครไหมเค้าก็ตอบไม่ จนวันนึงให้เค้าดูแลลูก 3-4 วันเราหายไปเลยให้เค้าไปรับส่งลูก ให้ทำหน้าที่ทุกอย่างที่เราทำคนเดียวมาปีกว่า เค้าก็ไม่โทรตามเราได้แตไลนถามอยู่ไหนกลับมาตอนไหน จนวันที่เราจะกลับบ้านมีไลน์จากผญมาถามเรา ว่าเราอยู่บ้านไหม นางเปิดตัวมาแรงมากถึงขั้นร่วมหลับนอนกับสามีเรา ลูกเรานางก็เคยเจอ สามีเราไม่ได้ไปนอนกับนางช่วงดูลูก นางใจจะขาด บอกเราคนเคยเจอกันนอนด้วยกันทุกวัน เราเลยถามนางคบกันกี่เดือนนางบอกสองเดือน นางเป็นคนงานในไซนงานโครงการที่สามีเราดูแล อายุยังน้อยเรียกว่าเด็กใจแตกได้ เพราะดูจากเฟสนางๆกินเหล้าอยู่ที่เพิงสังกะสี ที่เค้าเรียกว่าแคมป์คนงานส่วนสามีเราเป็นวิดศวกร คือนางพยายามพูดถึงเรื่องท้องกับสามี เรื่องอย่างว่าในเพิงสังกะสีที่สามีเรายอมไปนอนด้วยโดยไม่สนใจใคร ส่งไลนที่คุยกับสามีเราให้ดู ว่าสามีไม่เอาเราจะเอานาง เราเลยบอกไปว่าถ้าสามีพี่เลือกอยู่กับหนูพี่ก็จะปล่อยไป นางคงมั่นใจมากเราก็รู้ว่าสามีถ้าหลงหัวปักจมขี้ แบบนี้เรียกยังไงก็ไม่กลับ หลังจากที่คุยกับนางเสร็จ สามีมาบอกเลิกบอกว่ากลับไปอยู่ด้วยกันไม่ได้ ทุกอย่างเป็นเพราะเราไล่เค้าเอง เราทำตัวเอง แล้วอย่ามายุ่งกับพวกเค้าอีก ลูกก้อจะไม่ส่งค่าเลี้ยงดูแบบว่าเราเหมือนขาดสติไป เราเลยหยุดสนทนาเพราะรู้ว่าพูดไปไม่จบ
เรากลับมาบ้านมารับลูกมาดูแลลูกเหมือนเดิมสามีก็กลับมาดูลูกทำทุกอย่างเหมือนเดิม แต่ไม่ค้างที่บ้านเรา  เรา สิ่งที่เจ็บที่สุดคือเลิกไปแล้วต้องทนเจอกันเพราะคำว่าครอบครัวและค่าเลี้ยงดู เหตการณ์นอกใจเคยเกิดขึ้นครั้งนึงแล้วก่อนแต่งงานตอนนั้นเราอยู่คนละที่ นี้ 20 ปีกับลูกอีก 1 คน 2 ขวบ 7 เดือน  จึงเกิดคำถามว่าเป็นเพราะเราใช่ไหมที่ผิดไม่รักษาดูแลสามี ถึงทำให้มีเหตุการณ์แบบนี้เค้าดูเกลียดเรามาก เรารู้สึกเสียใจทุกครั้ง แต่เราก็สำนึกและขอโทษ เค้าเคยทำผิดกับเราๆก็ยกโทษให้ ครั้งนี้เราแทบล้มทั้งยืน นึกถึงแต่หน้าลูกว่าเราจะรอหรือยุติทุกอย่าง ครอบครัวสามีบอกให้เราอดทนรอๆ เพื่อลูก ทุกวันนี้ความรู้สึกแย่ๆยังวกวนอยู่ในหัว โทษแต่ตัวเอง เสียดายเวลาที่ดีๆ ใจนึงก้รักอีกใจก็เจ็บ 😭😭😭