ขยันผิดที่10ปีก็ไม่รวย ใครมีโมเม้นอย่างนี้บ้าง เมื่อรู้ตัวแล้ว หาทางออกจุดนี้ในปีที่เท่าไหร่ ผลเป็นยังไง

วลีนี้มันเป็นจริงใช่ไหม สำหรับคนส่วนใหญ่
แล้วคุณละ อยู่ต่อปีที่ 11 จนเกษียณ
หรือเลือกเดินออกจากจุดนี้ในปีที่ 11 กันบ้าง
ลองมาเล่ามาแชร์กันหน่อยเป็นไร

ว่าอยู่ต่อแล้วเป็นไง

ออกมาแล้วเป็นไง

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
จะบอกว่าวลีนี้ใช่ครับ   ขยันผิดที่ผิดทางไม่มีทางรวย     แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นลูกจ้างแล้วจะไม่รวยนะครับ     บางคนการศึกษาดีมาก  ย้ำนะครับว่าการศึกษาต้องดีมาก    การเป็นลูกจ้างทำงานกินเงินเดือน สบายกว่ามากแล้วก็เก็บเงินได้เยอะแยะ       แต่บางคนการศึกษาไม่ได้ดีมากแค่ระดับกลางลงไป  ทำงานไปกินเงินเดือนเล็กน้อย  ๆ ตลอดจะหวังรวยไม่มีทาง               ที่ผมจะบอกว่าการศึกษาดีมันเปลี่ยนฐานะได้จริงให้ดูคนที่การศึกษาดีมากทำงานแล้วสามารถเปลี่ยนฐานะจากชนชั้นล่างมาสู่ชนชั้นกลางได้ในเวลาไม่นานนั่นละครับ  จึงจะเรียกได้ว่าพวกการศึกษาดี       นั่นละครับ       เช่น
1. ครอบครัวแฟนผม ไม่ได้ร่ำรวยนะครับ ลำบากยากจนมาก่อน ติดหนี้เยอะ  พ่อตาเกษียณได้เงินก้อนมาก็ต้องเอาไปใช้หนี้     แต่ลูก ๆ เขาการศึกษาดีทุกคนเป็นนายทหาร จบเตรียมทหารคนนึง ตอนนี้ระดับชั้นกลางไปแล้ว      แฟนผมจบทางด้านสายสุขภาพมาแต่งงานกับผมช่องทางทำมาหากินเยอะ มาแต่งงานกับผมก็สร้างฐานะกันจนขึ้นมาเป็นชนชั้นกลาง    น้องสาวแฟนก็จบมหาลัยได้งานเป็นเลขาแล้วลาออกมาแต่งงานกับเจ้าของธุรกิจก่อสร้างรายเล็ก  ๆ มูลค่า 100 ล้าน                 
2. ถ้าการศึกษาไม่ดี  ทำงานไปจะเห็นว่าเปลี่ยนฐานะครอบครัวไม่ได้      การศึกษาจะดีไม่ดีดูแค่ว่าสามารถเปลี่ยนฐานะได้หรือเปล่าแค่นั้นเอง    เราจะเห็นได้ว่าคนจบการศึกษาดีหลาย  ๆคนเงินเดือนค่าตอบแทนสูง ชีวิตจะเปลี่ยนไปอีกแบบนึงเลย  นั่นละที่ผมบอกว่าการศึกษาดี   

  
  ผมขอนุญาตเล่าชีวิตส่วนตัวนิดหน่อยให้ ผมเคยตั้งกระทู้มาแล้ว     มีใคร จบ ป.ตรีไม่โดดเด่น แต่เงินเดือนตอนนี้เกิน 2 แสนบ้างครับ
https://pantip.com/topic/37029020    คำตอบคือ ปัจจุบันนี้แทบไม่มีแล้วที่เด็กรุ่นใหม่  ๆ  เรียน ป.ตรีธรรมดา หรือโทแบบธรรมดา จะก้าวไปถึงเงินเดือนเกิน 2 แสน  คิดว่าไม่มีทางครับ  ถ้าหลักแสนสำหรับ ป.ตรีทั่วไปมีโอกาสเป็นไปได้  แต่ถ้าเกิน 2 แสนคงไม่มีแล้ว


[code]เหตุที่ผมมาตั้งคำถามแบบนี้    
  ในอดีตตั้งแต่ผมทำงานบริษัทระดับใหญ่  ผมก็เห็นคนกลุ่มนี้ที่ผมแจ้งไว้ด้านบนมีรายได้ ฐานะหน้าที่การงานดี      
คนกลุ่มอื่น  โปรไฟล์ธรรมดาจะให้ไปถึงจุดนั้นยากมากหรือไม่มีโอกาสเลย            ผมก็ได้รับการสั่งสอนมาจากหัวหน้างานที่มีความสามารถ      แต่ผมมองตัวเองการจะไปถึงจุดนั้น สำหรับเรายากมาก             คนเงินเดือน 2 แสน - 5 แสน  มีเยอะครับไม่เถียงผมก็เห็นอยู่ทุกวัน   เพียงแต่มันไม่ใช่เรา     เรื่องพวกนี้ให้เราลองถามตัวเองก็จะรู้ว่าเรามีโอกาสไปยืนอยู่จุดนั้นไหม     เรื่องงานทำเต็มที  อาจมีอู้บ้างพักบ้าง ธรรมดาครับ         ผมเองสมัยก่อนก็อยากมีรายได้เหมือนคนอื่นเขาอยากมีเงินเดือนหลักแสนแบบเค้า   แต่เรามองโปรไฟล์ตัวเอง คำตอบคือมันไม่ได้ครับที่จะไปยืนแถวหน้าเงินเดือน 2 แสน up   เพราะฉะนั้นผมเลยเปลี่ยนวิธีคิดครับ  คือทำงานเต็มที่เหมือนเดิม   แต่ไม่แสดงออกเกินหน้าที่มากเกินไป  วันหยุดคือหยุด ลาพักร้อนก็ต้องตามสิทธิ์     เรื่องความก้าวหน้าและตำแหน่งไม่เคยคิดหวังอีกเลยจะได้ไม่ผิดหวัง    เพราะขยับเป็นแค่ ผจก เงินเดือนก็อยู่ระดับไม่เกิน 1 แสนบวกลบ     แต่วันนี้เราทำหน้าที่ของตัวเองเต็มที่ในฐานะลูกจ้างเท่านั้นพอ  ผจก ให้งานอะไรมาทำหมด ไม่เกี่ยง   ให้ไปทำงานภาคสนามแดดร้อนก็ไม่บ่นครับ   แต่ให้พรีเซนต์หรือเสนอผลงานขอผ่านครับไม่อยากปวดหัว เราไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ในสิ่งที่เราก้าวไปไม่ถึง  แต่ให้เรียนรู้ในสิ่งที่เราจะทำงานเพื่อหาเงินวันนี้ดีกว่า  
        ในเมื่อเราอยากมีรายได้แบบนั้นเกิน 2 แสน แต่การเป็นมนุษย์เงินเดือน   ไม่มีทางถึงจุดนั้นแน่ผมก็เลยทำธุรกิจส่วนตัวไปด้วย   ลองผิดลองถูกเมื่อ 10 กว่าปีก่อนมาเรื่อย ๆ   จนกระทั่งตั้งตัวได้ในที่สุด                วันนี้ผมมีรายได้เกินเดือนละ 2 แสนบาทแล้ว           ผมไม่ได้มาขายของ ขายตรง หรือมาหาแชร์ลูกโซ่   ผมแนะนำคนอื่นเสมออย่าเสียเวลาไปขายตรงหรือขายครีม    สุดท้ายคุณจะรู้ว่าเสียไปทั้งเวลาหรืออาจเสียเพื่อนไปด้วย    และผมก็แนะนำลูกน้องผมเสมอเพราะวันนี้ผมก็ยังทำงานบริษัทอยู่    คุณมีโอทีก็ทำไปอย่าเสียเวลาไปเฉย ๆ อย่างน้อยก็มีรายได้    ถ้าไม่มีโอทีก็รีบกลับบ้านจะมานั่งอยู่บริษัททำไม     แต่ถ้ามีโอกาสหารายได้นอกเหนือจากโอทีก็รีบไปทำ    ลูกน้องผมหลายคนก็ขับวิน  ขับแท๊กซี่  ขายก๋วยเตี๋ยว ขายลูกชิ้น ขายผลไม้   ไม่ใช่เรื่องน่าอาย            

เดี๋ยวนี้ผมหารายได้ส่วนตัวได้เยอะควบคู่กับทำงานบริษัท  หัวหน้าใช้อะไรมาเราก็ทำหมด ทำเต็มที่ในส่วนของเรานั่นละ    แต่ถ้าหัวหน้าใช้เราไปทำงาน ต่างประเทศ  เราเคยปฏิเสธไปแล้วหลายครั้ง  เราบอกเขาว่าเราติดเรื่องทำงานที่บ้านมีภาระต้องดูแล   ไม่สามารถไปทำงานตปท ได้
  จนตอนหลังหัวหน้าก็เลยให้คนอื่นไป    งานบริษัทก็หน้าที่นึง  บริบทคือคุณต้องทำหน้าที่นั้นไป  พอจบก็เลิกกันในฐานะลูกจ้าง     สิ่งสำคัญคือตัวเอง


การพัฒนาตนเองนะใช่  คนเราจะหยุดพัฒนาได้ไงจริงมะ   แต่ควรดูบริบทตัวเองให้ดีควรพัฒนาด้านไหนให้เรามีรายได้เพิ่มขึ้น      คนเรามีทางเลือกให้เดินหลายทางเลือกให้เหมาะกับตัวเองดีที่สุด     สิ่งสำคัญดูโปรไฟล์ดูความสามารถตัวเองเป็นหลัก   เราทำอะไรทำได้แค่ไหนอย่าไปดูคนอื่น      คนอื่นเงินเดือน 2 แสนขึ้นมีเยอะเรามีโอกาสไปยืนที่ของเขาได้หรือเปล่า      ถ้าไม่มีก็ต้องหาทางพัฒนาตนเองแต่จะพัฒนาแบบไหน  นั่นละส่องกระจกพัฒนาตนเองให้ถูกที่ถูกทางจะดีที่สุด   เราตามคนโปรไฟล์สูงไม่ได้ทั้งหมดหรอกแต่พอเป็นแนวอ่ะได้  [/code]


มีเวลาเดี๋ยวมาเล่าต่อ
ความคิดเห็นที่ 2
ผมครับ ทำงานมาหลายสิบปีไม่รวย เลยลาออกมาเล่นหุ้น เพียงไม่กี่ปีเท่านั้น หมดตัว ตอนนี้อยากกลับไปทำงานเหมือนเดิมแล้วครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่