คือตั้งแต่เราตัดใจกับน้องคนเก่าไป เราก็คือชีวิตเงียบมากๆ จนแบบเรารู้สึกว่าเหงา เห็นเพื่อนมีแฟน อิจมากๆ เราพอรู้จักรุ่นพี่หลายคน รุ่นพี่คนหนึ่งที่เรารู้จักแนะนำให้เราไปคุยกับพี่คน หนึ่งที่เราเคยบอกพี่เค้าว่าเราแอบหวั่นไหวกับพี่เขา  เราเริ่มทักเขาไปคุยๆกันได้ไม่กี่วัน เขาก็ตั้งคำถามขึ้นมาที่คุยกันคิดยัง ในใจเราคือแบบเรายังสับสนมากๆเพราะเรารู้สึกไม่แน่ใจเรารู้สึกชอบใครหรือหวั่นไหวกับใครหลายๆคน เราเลยตอบไปว่าไม่รู้ พี่เค้าตอบเรามาว่า เราเป็นแค่พี่น้องกันดีกว่าเนอะ คือตอนนั้นเราไม่เสียใจเลยสักนิด  

เวลาผ่านไปนานมากๆช่วงนั้นเราทะเลาะกับเพื่อน พี่เขาก็ให้คำปรึกษาเรา จนกลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่มีขอบเขตสถานะที่แน่นอน
จนถึงทุกวันนี้พี่เขามาที่ห้องเราแล้วเรายืนพิงกำแพงดูเพื่อนอยู่ จู่ๆพี่เขาก็มายืนข้างๆซึ่งมันใกล้กันมากๆโดยเราหันหน้าออกจากกำแพง พี่เค้าหันหน้าเข้า
แล้วสักพักพี่เขาก็เดินออกไป แล้วแบบวันนั้นคือไม่ได้คุยกันเลยสักคำอ่ะ เราเลยรู้สึกนอยส์ๆแปลกๆ แบบเสียใจน้ำตามันไหลเอง แล้วคือเราไม่แน่ใจว่าเราคิดไรกับเค้า แล้วกับคนอื่นๆ


อย่าด่าเราเด้อๆๆ