คิดว่าตัวเองเป็นบ้ารึเปล่า

งงกับตัวเองมากค่ะ เราเกิดมาครบ32ปกติดีเหมือนคนอื่นๆทั่วไปนะคะ ความรู้สึกตัวเองที่เป็นมาตั้งแต่เด็กๆคิดว่า
-ชอบพูดคนเดียว(พูดในใจนะคะ)ทั้งๆที่อยู่คนเดียว เรานั่งคุยกับตัวเอง เสมือนมีคนรอบข้างอยู่ด้วย
-คิดเองเออเอง ทั้งๆที่อยู่ตัวคนเดียว
-เวลาร้องไห้ ท้อ เหนื่อย ก็คุยกับตัวเอง เสมือนมีเพื่อนนั่งข้างๆ
-เวลาเรียนก็เหมือนกัน ชอบเหม่อลอยคิดไปเรื่องอื่น
{ช่วยอธิบายหน่อยได้มั้ยคะ ว่าเป็นเพราะอะไร ที่เราชอบคุยกับตัวเองเสมือนมีคนรอบข้างอยู่ด้วย?