ของจริง คือ เงิน QE ที่ถูกดูดกลับ จากเงินล้นโลกที่บรรดาคนมีเงินในมือปวดหัวไม่รู้จะเอาทำงานยังไง
จนเราได้ศัพท์เฉพาะอย่างคำว่า searching for yield อันหมายถึง เอาเงินไปทำไงก็ได้ เสี่ยงมากก็ได้ ไม่คุ้มเสี่ยงก็ได้ ขอให้ได้ผลตอบแทนกลับมา
นั้นเพราะว่า เงิน QE คือ เงินที่ไม่มีต้นทุน หรือจะเรียกต้นทุนต่ำสุดๆก็ว่าได้ แถมไม่เอาออกมาใช้ พี่แกจะคิดค่าเอาเงินมาวางเฉยๆด้วย
ดังนั้น searching for yield เป็นสิ่งที่อันตราย เหมือนที่เราเห็นหุ้น เห็นตลาดต่างๆวิ่งกัน pe กระฉูด แต่มันยังวิ่งอยู่
ทั้งที่เราก็รู้ว่า มันแพงมาก แพงแบบว่า ราคาข้างบนไกลๆ อย่าไปหวังเลยว่า มันจะกลับมาได้อีกในระยะ 2 ปีข้างหน้า
สิ่งนี้ทำให้คนส่วนใหญ่ละเลยสิ่งที่สำคัญในการลงทุนนั้นคือ downside risk
แต่กลับให้ความสำคัญกับ upside risk ที่แสนตีบตัน แต่ที่ยังขึ้นได้อยู่เพราะเงินมันไม่มีที่ไป
มันต้องหาที่ลง หาที่หวด
แต่ตอนนี้ภาพมันเปลี่ยนแล้ว เค้ากำลังดึงเงินกลับ เงินที่เคยไม่มีต้นทุน หรือต่ำมาก กำลังจะมีต้นทุนสูงขึ้น
เงินจำเป็นต้องไหลกลับเพราะ แต่ก่อน yield นิดเดียว ก็จะทำ เพราะมันมีกำไรน้อยให้ได้ทำก็ต้องทำ
แต่ตอนนี้แค่ต้นทุนบิดขึ้นมานิดเดียว มันกลายเป็นว่า การลงทุนนั้นกลายเป็นขาดทุนได้
เมื่อเป็นแบบนั้น ไอ้ที่มีกำไรอยู่ในมือ ต่างคนต่างก็ต้องรีบหาทางเก็บกำไรเข้ามาในมือตัวเองให้มากสุด
หรือเลวร้ายหน้อยก็ต้องขาดทุนให้น้อยที่สุด
เพราะเกมของ fund flow ยิ่งคุณลุกช้า คุณก็แพ้แล้ว
ใครเปิดเกมเผ่นก่อนคนนั้นก็รอดตัว
และคนที่เริ่มเปิดเกมก่อนก็ไม่ใช่ใคร คนที่เริ่ม QE เองนั้นเอง
ตอนนี้อียู ยุโรป ไม่ได้สนใจแล้วว่า เศรษฐกิจจะฟื้นมั้ย แต่เค้าจะเป็นคนลุกจากโต๊ะต่อจากพี่กัน
ถัดจากนั้นก็มาจะมาที่ญี่ปุ่น
เงินทั้งโลกที่เคยล้นอยู่กำลังถูกเอากลับไปตามมาตรการลดงบดุล
เอาเงินที่พิมพ์มาไปเผาทิ้ง เพราะไม่ต้องกระตุ้นอีกแล้ว
คำถามที่น่าสนใจ คือ การขึ้นดอกเบี้ยของสหรัฐ จะสร้างภาระดอกเบี้ยให้กับหนี้ของสหรัฐมากแค่ไหน
เพราะหนี้ของพี่แกไม่ได้ลดลงเลย
ทรัมป์เองเหมือนเป็นคนไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านักธุรกิจที่เห็นงบบ.นี้แล้วที่ต้องทำคือ เพิ่มรายได้ ลดรายจ่าย ทำงบให้มีกำไรให้ได้
มันเลยกลายเป็นที่มาของคำว่า America First ไม่ใช่พ่อพระ ไม่ใช้จ่ายมั่วอีกต่อไป
แต่จะโกยเงินให้มากโดยอาศัยสิทธิพิเศษของประเทศมหาอำนาจเบอร์ 1 มาใช้ต่อรอง
ทรัมป์ = ปาหี่ มันแค่หน้าฉากในการหาทางลงของตลาดรอบใหญ่
จนเราได้ศัพท์เฉพาะอย่างคำว่า searching for yield อันหมายถึง เอาเงินไปทำไงก็ได้ เสี่ยงมากก็ได้ ไม่คุ้มเสี่ยงก็ได้ ขอให้ได้ผลตอบแทนกลับมา
นั้นเพราะว่า เงิน QE คือ เงินที่ไม่มีต้นทุน หรือจะเรียกต้นทุนต่ำสุดๆก็ว่าได้ แถมไม่เอาออกมาใช้ พี่แกจะคิดค่าเอาเงินมาวางเฉยๆด้วย
ดังนั้น searching for yield เป็นสิ่งที่อันตราย เหมือนที่เราเห็นหุ้น เห็นตลาดต่างๆวิ่งกัน pe กระฉูด แต่มันยังวิ่งอยู่
ทั้งที่เราก็รู้ว่า มันแพงมาก แพงแบบว่า ราคาข้างบนไกลๆ อย่าไปหวังเลยว่า มันจะกลับมาได้อีกในระยะ 2 ปีข้างหน้า
สิ่งนี้ทำให้คนส่วนใหญ่ละเลยสิ่งที่สำคัญในการลงทุนนั้นคือ downside risk
แต่กลับให้ความสำคัญกับ upside risk ที่แสนตีบตัน แต่ที่ยังขึ้นได้อยู่เพราะเงินมันไม่มีที่ไป
มันต้องหาที่ลง หาที่หวด
แต่ตอนนี้ภาพมันเปลี่ยนแล้ว เค้ากำลังดึงเงินกลับ เงินที่เคยไม่มีต้นทุน หรือต่ำมาก กำลังจะมีต้นทุนสูงขึ้น
เงินจำเป็นต้องไหลกลับเพราะ แต่ก่อน yield นิดเดียว ก็จะทำ เพราะมันมีกำไรน้อยให้ได้ทำก็ต้องทำ
แต่ตอนนี้แค่ต้นทุนบิดขึ้นมานิดเดียว มันกลายเป็นว่า การลงทุนนั้นกลายเป็นขาดทุนได้
เมื่อเป็นแบบนั้น ไอ้ที่มีกำไรอยู่ในมือ ต่างคนต่างก็ต้องรีบหาทางเก็บกำไรเข้ามาในมือตัวเองให้มากสุด
หรือเลวร้ายหน้อยก็ต้องขาดทุนให้น้อยที่สุด
เพราะเกมของ fund flow ยิ่งคุณลุกช้า คุณก็แพ้แล้ว
ใครเปิดเกมเผ่นก่อนคนนั้นก็รอดตัว
และคนที่เริ่มเปิดเกมก่อนก็ไม่ใช่ใคร คนที่เริ่ม QE เองนั้นเอง
ตอนนี้อียู ยุโรป ไม่ได้สนใจแล้วว่า เศรษฐกิจจะฟื้นมั้ย แต่เค้าจะเป็นคนลุกจากโต๊ะต่อจากพี่กัน
ถัดจากนั้นก็มาจะมาที่ญี่ปุ่น
เงินทั้งโลกที่เคยล้นอยู่กำลังถูกเอากลับไปตามมาตรการลดงบดุล
เอาเงินที่พิมพ์มาไปเผาทิ้ง เพราะไม่ต้องกระตุ้นอีกแล้ว
คำถามที่น่าสนใจ คือ การขึ้นดอกเบี้ยของสหรัฐ จะสร้างภาระดอกเบี้ยให้กับหนี้ของสหรัฐมากแค่ไหน
เพราะหนี้ของพี่แกไม่ได้ลดลงเลย
ทรัมป์เองเหมือนเป็นคนไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านักธุรกิจที่เห็นงบบ.นี้แล้วที่ต้องทำคือ เพิ่มรายได้ ลดรายจ่าย ทำงบให้มีกำไรให้ได้
มันเลยกลายเป็นที่มาของคำว่า America First ไม่ใช่พ่อพระ ไม่ใช้จ่ายมั่วอีกต่อไป
แต่จะโกยเงินให้มากโดยอาศัยสิทธิพิเศษของประเทศมหาอำนาจเบอร์ 1 มาใช้ต่อรอง