เราอายุ25 แม่อายุ41 พ่ออายุ58
เช่าบ้านอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูก ปัญหาในบ้านเราคือ "แม่" แม่เราจะบังคับเราทุกอย่างเพื่อให้ได้ดั่งใจ
เเม่เราจะหาเรื่องด่าเราเสมอไม่ว่าเราจะทำอะไร เวลาเเม่ด่า เราจะฟังเฉยๆ ไม่พูด ไม่เถียงอะไร แต่ยิ่งเราเงียบ เเม่ก็ด่าว่าเราทำหูทวนลม หาว่าเราไม่สรใจในสิ่งที่เขาพูด หาว่าเราลองดี ทั้งๆที่เราพยายามจะอยู่เฉยๆ ไม่อยากเถียงให้เป็นปัญหา
บ้านเราพ่อทำอาชีพขับรถรับจ้าง พ่อจะเป็นคนหาเงินจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่าผ่อนรถแท็กซี่ที่เช่าซื้อมาขับ
ส่วนเราและเเม่ มีอาชีพทำข้าวกล่องส่งประจำทุกวันที่บริษัทแห่งนึง ทำทุกวันจันทร์ถึงอาทิตย์ ไม่เคยได้มีวันหยุด ไม่เคยรู้จักคำว่าพัก เราเหนื่อยไม่ได้ เพราะภาระทางบ้านยังเยอะ โดยมีแฟนเรามาช่วยทำด้วยทุกวัน เรากับแฟนรู้จักกันมา10ปี เป็นเพื่อนกันมาตั้งเเต่ม.ต้น คบกันมาเกือบ5ปี แฟนเราเป็นคนที่ดีมากๆในสายตาใครๆ แต่ไม่ใช่สำหรับแม่เรา ทุกๆวันแฟนเราตื่นตี5มาช่วยทำข้าวกล่องส่ง หน้าที่ของแฟนกับเราคือจะไปจ่ายตลาด เตรียมของ หุงข้าว ตักข้าว ช่วยเราจัดข้าวกล่อง ขับรถเอาไปส่ง ยกข้าวขึ้นรถ แบกข้าวกล่องขึ้นตึกทุกวัน ซึ่งเเต่ละวันมันหนัก เยอะและเหนื่อยมาก กว่าจะช่วยกันขนของขึ้นไปส่งลูกค้าบนตึกหมดแต่ละรอบ พอกลับจากส่งของลูกค้าก็เกือบเที่ยงของทุกๆวัน เราจะมีเวลานอนพักกันเเค่3ชั่วโมงคือช่วงบ่าย
ตกเย็นมา ก็ต้องนั่งล้างหม้อล้างจาน และเตรียมของสำหรับทำส่งวันถัดไป ทำเสร็จก็ต้องทำงานบ้านต่อซักผ้า ตฝตากผ้า รีดผ้า ทำความสะอาดบ้าน กว่าจะได้นอนก็4-5ทุ่ม ส่วนแม่เราจะมีหน้าที่คือทำอาหารอย่างเดียว คือเเม่จะทำแค่อย่างเดียวจริงๆ แม่ไม่ช่วยอย่างอื่นเลย บางวันที่สายมากๆ บอกแม่ว่า มาช่วยกันจัดหน่อย ทำไม่ทัน แม่ก็จะตอกกลับมาว่า "เป็นลูก มาใช้แม่ ไม่กลัวบาปกลัวกรรมรึไง!!"
แล้วปัญหาที่ตามมาอีกคือ ช่วงเวลานอนพักแค่3ชั่วโมงของเรากับแฟน แม่จะชอบด่าแรงๆตลอด ว่าเอาแต่นอน ไม่คิดจะทำอย่างอื่นมั่งหรอ จะด่าๆๆๆตลอด ด่าทุกครั้งที่เห็นเรานั่งว่างหรือพักบ้าง เราก็ไม่เข้าใจ ทั้งานนอกบ้าน งานในบ้าน เราเป็นคนทำเกือบทุกอย่างคนเดียว
แฟนเรา ก็มาทำงานที่บ้านทุกวัน ตั้งแต่เช้ายันค่ำ มาเจอปัญหาในครอบครัวเราทุกวัน แต่เขาก็จะบอกเสมอให้อดทน เขามาทำงานให้เรา แต่เงินไม่เคยเอาสักบาท ขอแค่ทำอาหารอร่อยๆให้กิน ทั้งๆที่เขาทำหนักกว่าคนอื่นๆ เราเคยบอกว่าเงินที่ได้จากการส่งข้าวกล่อง เราจะให้เขาครึ่งนึง จะได้มีไว้ใช้ เเต่เราไม่ยอม แฟนก็บอกไม่เอา ถ้าจะให้ ขอเเค่เดือนละ4พันพอ เพื่อเอาไปให้แม่ของเขา (ก่อนหน้าจะมาทำข้าวกล่องส่งกัน แฟนขายของออนไลน์ด้วย เขาจะส่งเงินให้แม่เขาเดือนละ4พันตลอด) บ้านเเฟนค่อนข้างมีกินมีใช้ในระดับนึง มีลูกหลายคน เลยไม่มีปัญหาอะไรเรื่องเงิน ทุกเดือนที่เเฟนเอาเงินไปให้แม่เขา แม่เขาจะไม่เคยรับ บอกให้เก็บไว้ใช้ แต่แฟนก็จะโอนเข้าบัญชีแม่เขาไว้ตลอด
ส่วนรายได้เรากับแม่ แบ่งกันคนละครึ่ง เเต่เราก็มีภาระผ่อนรถกระบะที่ซื้อมาไว้ส่งข้าว จ่ายค่าน่ำค่าไฟ ผ่อนจ่ายหนี้สินต่างๆที่เเม่สร้างไว้อีกมากมาย แต่เเม่เราไม่ได้มีภาระอะไร รับผิดชอบแค่ซื้อของกินในบ้าน กับซื้ออาหารหมาเเมว
เราทำงานรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด ยกเว้นค่าเช่าบ้านที่พ่อยืนยันจะจ่ายเอง ไม่อยากให้เราหนักมากเกินไป แต่เเม่ก็ไม่เคยพอใจ จะด่าเราเสมอ ว่าไม่เคยหาเลี้ยงพ่อแม่ ไม่เคยให้เงินพ่อแม่ใช้ บลาๆๆ
เราเคยลองคุยกับแม่ ว่าให้ค่าจ้างแฟนเราเป็นรายวันมั้ย เพราะเขาก็ต้องมีค่าใช้จ่ายส่วนตัวบ้าง แต่พอเราพูดไปเท่านั้น
แม่อาละวาดเราบ้านแตก ว่าพาแฟนมาหาแดร๊กในบ้านหรอ หาว่าเราเข้าข้างผัว หาว่าพาผัวมาเอาผลประโยชน์ ฯลฯ สาระพัดคำพูดเเรงๆที่จะสรรหามาด่า ด่าลามไปยันครอบครัวญาติพี่น้องแฟนจนหมด ว่าส่งลูกมาเกาะ (ทั้งๆที่เงินที่เอามาลงทุนทำข้าวกล่องขาย แม่เเฟนก็ช่วยมาครึ่งนึง รถที่ซื้อมาใช้ส่งข้าว แม่เเฟนก็ช่วยเอาชื่อออกรถให้ เพราะครอบครัวเราออกรถเองไม่ได้ เนื่องจากอาชีพอิสระ และเป็นบ้านเช่า เขาอยากให้ครอบครัวเรามีรายได้ประจำที่แน่นอน) แต่พอพูดสิ่งเหล่านี้ไป แม่ก็จะหาว่าทวงบุญคุญ จะด่าว่าเราอกตัญญู เข้าข้างผัว เลี้ยงผัว หลายครั่งที่ลองจ้างคนอื่นมาช่วยงาน แต่ก็ไม่มีใครทนแม่เราได้เลย กับนิสัยที่ชอบด่าๆๆ ด่าอย่างเดียว ด่าลูกเต้าโชว์คนอื่นทุกวันๆ แฟนเรารับรู้มาตลอดเวลาที่แม่เราด่าเขา เขาเลือกที่จะไม่ทำก็ได้ แต่เขาบอกเขาจะทำ เพราะเขาไม่ทำ เราก็จะแย่ ไม่ไหว ไม่มีใครช่วย เนื่องจากแม่เราไม่ให้เราไปทำงานอย่างอื่นเลย เคยสอบเข้าบรษัทดีๆได้ แม่ก็บังคับกดดันให้ลาออก
หลายครั้งเราเถียง เราย้อน เราไม่ยอมในสิ่งที่เราไม่ผิด แม่ก็จะยิ่งอาละวาดเรามากขึ้น ถึงขั้นเขวี้ยงของใส่หัว หาว่าเถียง หาว่าลองดี หาว่ามีผัวเเล้วเก่งหรอ? เห้อออ คือทั้งบ้านไม่มีใครทำอะไรแม่ได้เลย เเม้แต่พ่อ ใครคิดต่าง ใครไม่เห็นด้วย แม่จะอาละวาด เดินด่าตะโกนแบบลั่นซอยเลยทีเดียว
เคยคิดในใจว่าเราอยากจะหนีออกไปไกลๆ อยากจะหนีไปมีชีวิตของตัวเองบ้าง แต่เราทำไม่ลง (เพราะแม่เคยทิ้งยาย เคยหนียายไปไกลๆ ยายตามหา สุดท้ายสิ่งที่เเม่ได้รับ คือยายน้อยใจจนผูกคอตาย มันทำให้เราไม่อยากจะทำแบบนั้นกับแม่ กลัวเวรกรรม)
แฟนบอกว่าให้อดทนอีกนิด จะรีบเก็บเงิน มาขอเราแต่งงาน อยากให้เราออกไปอยู่ข้างนอก แล้วส่งเงินให้พ่อกับแม่ใช้เเทน จะจ่ายค่าเช่าบ้านให้ แต่เหมือนเเม่จะไม่ยอมให้เรามีครอบครัวเลย จะชอบด่าเวลาเรานั่งกินข้าวกับแฟน (เราเตรียมของเสร็จ เราเเค่มานั่งพักกินข้าวกัน เรายังโดนด่า) ด่าว่าชีวิตจะมีกันแค่สองคนใช่มั้ย ด่าว่าไม่มีพ่อแม่ใช่มั้ย ด่าว่าไม่มีสิทธิ์มาทำตัวเหมือนเป็นผัวเมียกันแบบนี้ บลาๆๆๆ คือเราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว อีกใจอยากจะหนีออกมา แต่เราก็ห่วงแม่กับพ่อ ห่วงที่สุดคือพ่อ เพราะเราไม่อยากทำให้พ่อเสียใจ ห่วงหมา ห่วงเเมวในบ้าน ที่เเม่เอามาเลี้ยงเต็มบ้าน มีแต่เราที่ดูแล ถ้าเราไป ใครจะดูแลพวกมัน เราควรจะทำไงดี
ถ้าการที่เรารู้สึกไม่อยากอยู่กับแม่ มันผิดมากมั้ย
เช่าบ้านอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูก ปัญหาในบ้านเราคือ "แม่" แม่เราจะบังคับเราทุกอย่างเพื่อให้ได้ดั่งใจ
เเม่เราจะหาเรื่องด่าเราเสมอไม่ว่าเราจะทำอะไร เวลาเเม่ด่า เราจะฟังเฉยๆ ไม่พูด ไม่เถียงอะไร แต่ยิ่งเราเงียบ เเม่ก็ด่าว่าเราทำหูทวนลม หาว่าเราไม่สรใจในสิ่งที่เขาพูด หาว่าเราลองดี ทั้งๆที่เราพยายามจะอยู่เฉยๆ ไม่อยากเถียงให้เป็นปัญหา
บ้านเราพ่อทำอาชีพขับรถรับจ้าง พ่อจะเป็นคนหาเงินจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่าผ่อนรถแท็กซี่ที่เช่าซื้อมาขับ
ส่วนเราและเเม่ มีอาชีพทำข้าวกล่องส่งประจำทุกวันที่บริษัทแห่งนึง ทำทุกวันจันทร์ถึงอาทิตย์ ไม่เคยได้มีวันหยุด ไม่เคยรู้จักคำว่าพัก เราเหนื่อยไม่ได้ เพราะภาระทางบ้านยังเยอะ โดยมีแฟนเรามาช่วยทำด้วยทุกวัน เรากับแฟนรู้จักกันมา10ปี เป็นเพื่อนกันมาตั้งเเต่ม.ต้น คบกันมาเกือบ5ปี แฟนเราเป็นคนที่ดีมากๆในสายตาใครๆ แต่ไม่ใช่สำหรับแม่เรา ทุกๆวันแฟนเราตื่นตี5มาช่วยทำข้าวกล่องส่ง หน้าที่ของแฟนกับเราคือจะไปจ่ายตลาด เตรียมของ หุงข้าว ตักข้าว ช่วยเราจัดข้าวกล่อง ขับรถเอาไปส่ง ยกข้าวขึ้นรถ แบกข้าวกล่องขึ้นตึกทุกวัน ซึ่งเเต่ละวันมันหนัก เยอะและเหนื่อยมาก กว่าจะช่วยกันขนของขึ้นไปส่งลูกค้าบนตึกหมดแต่ละรอบ พอกลับจากส่งของลูกค้าก็เกือบเที่ยงของทุกๆวัน เราจะมีเวลานอนพักกันเเค่3ชั่วโมงคือช่วงบ่าย
ตกเย็นมา ก็ต้องนั่งล้างหม้อล้างจาน และเตรียมของสำหรับทำส่งวันถัดไป ทำเสร็จก็ต้องทำงานบ้านต่อซักผ้า ตฝตากผ้า รีดผ้า ทำความสะอาดบ้าน กว่าจะได้นอนก็4-5ทุ่ม ส่วนแม่เราจะมีหน้าที่คือทำอาหารอย่างเดียว คือเเม่จะทำแค่อย่างเดียวจริงๆ แม่ไม่ช่วยอย่างอื่นเลย บางวันที่สายมากๆ บอกแม่ว่า มาช่วยกันจัดหน่อย ทำไม่ทัน แม่ก็จะตอกกลับมาว่า "เป็นลูก มาใช้แม่ ไม่กลัวบาปกลัวกรรมรึไง!!"
แล้วปัญหาที่ตามมาอีกคือ ช่วงเวลานอนพักแค่3ชั่วโมงของเรากับแฟน แม่จะชอบด่าแรงๆตลอด ว่าเอาแต่นอน ไม่คิดจะทำอย่างอื่นมั่งหรอ จะด่าๆๆๆตลอด ด่าทุกครั้งที่เห็นเรานั่งว่างหรือพักบ้าง เราก็ไม่เข้าใจ ทั้งานนอกบ้าน งานในบ้าน เราเป็นคนทำเกือบทุกอย่างคนเดียว
แฟนเรา ก็มาทำงานที่บ้านทุกวัน ตั้งแต่เช้ายันค่ำ มาเจอปัญหาในครอบครัวเราทุกวัน แต่เขาก็จะบอกเสมอให้อดทน เขามาทำงานให้เรา แต่เงินไม่เคยเอาสักบาท ขอแค่ทำอาหารอร่อยๆให้กิน ทั้งๆที่เขาทำหนักกว่าคนอื่นๆ เราเคยบอกว่าเงินที่ได้จากการส่งข้าวกล่อง เราจะให้เขาครึ่งนึง จะได้มีไว้ใช้ เเต่เราไม่ยอม แฟนก็บอกไม่เอา ถ้าจะให้ ขอเเค่เดือนละ4พันพอ เพื่อเอาไปให้แม่ของเขา (ก่อนหน้าจะมาทำข้าวกล่องส่งกัน แฟนขายของออนไลน์ด้วย เขาจะส่งเงินให้แม่เขาเดือนละ4พันตลอด) บ้านเเฟนค่อนข้างมีกินมีใช้ในระดับนึง มีลูกหลายคน เลยไม่มีปัญหาอะไรเรื่องเงิน ทุกเดือนที่เเฟนเอาเงินไปให้แม่เขา แม่เขาจะไม่เคยรับ บอกให้เก็บไว้ใช้ แต่แฟนก็จะโอนเข้าบัญชีแม่เขาไว้ตลอด
ส่วนรายได้เรากับแม่ แบ่งกันคนละครึ่ง เเต่เราก็มีภาระผ่อนรถกระบะที่ซื้อมาไว้ส่งข้าว จ่ายค่าน่ำค่าไฟ ผ่อนจ่ายหนี้สินต่างๆที่เเม่สร้างไว้อีกมากมาย แต่เเม่เราไม่ได้มีภาระอะไร รับผิดชอบแค่ซื้อของกินในบ้าน กับซื้ออาหารหมาเเมว
เราทำงานรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด ยกเว้นค่าเช่าบ้านที่พ่อยืนยันจะจ่ายเอง ไม่อยากให้เราหนักมากเกินไป แต่เเม่ก็ไม่เคยพอใจ จะด่าเราเสมอ ว่าไม่เคยหาเลี้ยงพ่อแม่ ไม่เคยให้เงินพ่อแม่ใช้ บลาๆๆ
เราเคยลองคุยกับแม่ ว่าให้ค่าจ้างแฟนเราเป็นรายวันมั้ย เพราะเขาก็ต้องมีค่าใช้จ่ายส่วนตัวบ้าง แต่พอเราพูดไปเท่านั้น
แม่อาละวาดเราบ้านแตก ว่าพาแฟนมาหาแดร๊กในบ้านหรอ หาว่าเราเข้าข้างผัว หาว่าพาผัวมาเอาผลประโยชน์ ฯลฯ สาระพัดคำพูดเเรงๆที่จะสรรหามาด่า ด่าลามไปยันครอบครัวญาติพี่น้องแฟนจนหมด ว่าส่งลูกมาเกาะ (ทั้งๆที่เงินที่เอามาลงทุนทำข้าวกล่องขาย แม่เเฟนก็ช่วยมาครึ่งนึง รถที่ซื้อมาใช้ส่งข้าว แม่เเฟนก็ช่วยเอาชื่อออกรถให้ เพราะครอบครัวเราออกรถเองไม่ได้ เนื่องจากอาชีพอิสระ และเป็นบ้านเช่า เขาอยากให้ครอบครัวเรามีรายได้ประจำที่แน่นอน) แต่พอพูดสิ่งเหล่านี้ไป แม่ก็จะหาว่าทวงบุญคุญ จะด่าว่าเราอกตัญญู เข้าข้างผัว เลี้ยงผัว หลายครั่งที่ลองจ้างคนอื่นมาช่วยงาน แต่ก็ไม่มีใครทนแม่เราได้เลย กับนิสัยที่ชอบด่าๆๆ ด่าอย่างเดียว ด่าลูกเต้าโชว์คนอื่นทุกวันๆ แฟนเรารับรู้มาตลอดเวลาที่แม่เราด่าเขา เขาเลือกที่จะไม่ทำก็ได้ แต่เขาบอกเขาจะทำ เพราะเขาไม่ทำ เราก็จะแย่ ไม่ไหว ไม่มีใครช่วย เนื่องจากแม่เราไม่ให้เราไปทำงานอย่างอื่นเลย เคยสอบเข้าบรษัทดีๆได้ แม่ก็บังคับกดดันให้ลาออก
หลายครั้งเราเถียง เราย้อน เราไม่ยอมในสิ่งที่เราไม่ผิด แม่ก็จะยิ่งอาละวาดเรามากขึ้น ถึงขั้นเขวี้ยงของใส่หัว หาว่าเถียง หาว่าลองดี หาว่ามีผัวเเล้วเก่งหรอ? เห้อออ คือทั้งบ้านไม่มีใครทำอะไรแม่ได้เลย เเม้แต่พ่อ ใครคิดต่าง ใครไม่เห็นด้วย แม่จะอาละวาด เดินด่าตะโกนแบบลั่นซอยเลยทีเดียว
เคยคิดในใจว่าเราอยากจะหนีออกไปไกลๆ อยากจะหนีไปมีชีวิตของตัวเองบ้าง แต่เราทำไม่ลง (เพราะแม่เคยทิ้งยาย เคยหนียายไปไกลๆ ยายตามหา สุดท้ายสิ่งที่เเม่ได้รับ คือยายน้อยใจจนผูกคอตาย มันทำให้เราไม่อยากจะทำแบบนั้นกับแม่ กลัวเวรกรรม)
แฟนบอกว่าให้อดทนอีกนิด จะรีบเก็บเงิน มาขอเราแต่งงาน อยากให้เราออกไปอยู่ข้างนอก แล้วส่งเงินให้พ่อกับแม่ใช้เเทน จะจ่ายค่าเช่าบ้านให้ แต่เหมือนเเม่จะไม่ยอมให้เรามีครอบครัวเลย จะชอบด่าเวลาเรานั่งกินข้าวกับแฟน (เราเตรียมของเสร็จ เราเเค่มานั่งพักกินข้าวกัน เรายังโดนด่า) ด่าว่าชีวิตจะมีกันแค่สองคนใช่มั้ย ด่าว่าไม่มีพ่อแม่ใช่มั้ย ด่าว่าไม่มีสิทธิ์มาทำตัวเหมือนเป็นผัวเมียกันแบบนี้ บลาๆๆๆ คือเราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว อีกใจอยากจะหนีออกมา แต่เราก็ห่วงแม่กับพ่อ ห่วงที่สุดคือพ่อ เพราะเราไม่อยากทำให้พ่อเสียใจ ห่วงหมา ห่วงเเมวในบ้าน ที่เเม่เอามาเลี้ยงเต็มบ้าน มีแต่เราที่ดูแล ถ้าเราไป ใครจะดูแลพวกมัน เราควรจะทำไงดี