เรื่องมีอยู่ว่า ยายเนี่ยไม่ได้อยู่กับเราตั้งเด็ก เราเลยจะกล้าที่จะเถียงเขาในเรื่องที่เราไม่ผิด ปล.ยายเลิกกับตาเราไปนานแล้ว 20ปีได้ แล้วเขาก็กับมาอยู่บ้านตาเราตอนเราอายุ 14 ปี ตอนนั้นก็เด็กค่ะมีความเก้าร้าวพอตัวกับคนอื่น แต่กับคนในบ้านเรา (ยกเว้นยาย) ไม่เคยเถียงใครเลยค่ะเพราะเราคงชินกับเขาที่ว่าเขาว่าเราด่าเราเพราะรักเพราะห่วงค่ะ แต่กับยายไม่เลยค่ะ เพราะตั้งแต่ยายเข้ามาจากที่ลุงเราไม่เคยจะตีหรือเอารองเท้าตบหน้าเรา เขาก็ทำเราเพราะยายคนนี้ ส่วนเรื่องที่โดนคือเราวันนั้นเป็นวันเสาร์ค่ะแล้วตอนนั้นเราอายุ 17-18 ปี เรามีความที่จะติดเพื่อนเริ่มมีแฟนเราไปเที่ยวกับแฟนและเพื่อนแล้วเรากลับบ้านมาตอนเย็น 17.00 น. กลับมาเราทำงานบ้านปกติ เขาถามเราว่าไปไหนมา เราก็บอกไปว่าไปเที่ยวมาเขาก็บ่นว่าเราไปติดผู้ชายไปบ้านผู้ชายนุ้นนี้นั้น เราก็บอกเราไปกับเพื่อนไปกับแฟนไปเที่ยวจริงๆพร้อมจะเอารูปให้ดู เขาก็พูดว่าทำอะไรอย่าให้มันเกินหน้าเกินตาเราก็เอ้าก็เราไปกับเพื่อนจริงๆ เขาก็ว่าเราเถียงก็เราพูดความจริงเราไม่ได้เถียงแล้วยายก็ปารองเท้าใส่เรา เราเลยโมโหว่าเขาไปทำไรก็พูดความจริง(เราขึ้นเสียงใส่อารม) เขาบอกกูจะโทรฟ้องลุง ลุงมาถึงก็ไม่ฟังเรา ตบเราเลยเราไม่ผิดก็พูดว่าแล้วหนูผิดอะไร ยายมาปารองเท้าใส่หนูก่อน เขาก็ไม่ฟังฟังแต่ยาย(คือแม่เขาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันมา 20 ปี) ลุงเอารองเท้ามาตบหน้าเรามันเป็นรองเท้าใส่วิ่งค่ะ พอเราโดนเรารีบโทรฟ้องตา (มันโกดแต่มันทำไรไม่ได้น้ำตามันไหลไม่หยุดเลยเสียใจมาก) ที่ลุงไม่ฟังเราเลยเราไม่เถียงลุงเพราะเขาเลี้ยงเรามา บุญคุณมันค้ำคอ หลังจากที่เราฟ้องตาเสร็จเขาก็โทรไปว่าลุงหลานเป็นผู้หญิงเอานรองเท้าไปตบหน้าอย่างงั้นได้ยังใง แล้วพอมาวันนี้ทะเลาะกันอีกเราเริ่มไม่ไหวกับยายคนนี้แล้วตอนนี้เราอายุ 22 ปี ด่าอะไรเราด่าได้ผิดถูกว่ากันไปแต่อย่ามาพูดว่าเราไม่รักลุง ที่ผ่านมาก็มีเถียงกับทะเลาะกันค่ะแต่เราจะเงียบตัดปัญหาเพราะรำคาญด้วยไม่อยากมีปัญหาด้วยสงสาร แต่ตอนนี้คืออยากให้เขาไปให้พ้นๆเลยค่ะ