เรื่องมีอยู่ว่าแม่เป็นคนอารมณ์ร้ายคะ บางทีก็เป็นคนชอบทำลายข้าวของตอนนั้นตอนเรา10ขวบวันนั้นเป็นวันเกิดเราแต่แม่มีกินเลี้ยงกับเพื่อนร่วมงาน จึงให้พ่อไปรับที่ รร.แทนคะแล้วไปหาที่ๆแม่กินเลี้ยง กันแต่พ่อก็ไปพูดกับแม่ว่า นี้วันเกิดลูกไม่กินเลี้ยงไม่ได้หรอ ตอนนั้นแม่น่าจะเมาแล้วคะตอนที่พ่อไปพูดด้วย พอพ่อพูดเสร็จแม่น่าจะโมโหคะแล้วก็ทะเลาะกัน พ่อจึงบอกให้เราไปขึ้นรถรอเดียวไปหา แม่ก็ลงมาด้วยคะแล้วพ่อกำลังจะขึ้นรถ อยู่ดีๆแม่ก็ถอดรองเท้า ขว้างใส่รถแล้วก็ด่าพ่อคะแล้วเราก็นั่งร้องไห้ อยู่ในรถ พอสัก1ทุ่มเพื่อนแม่ก็กลับมาส่งแม่ที่บ้าน แล้วก็มาทะเลาะกันที่บ้านต่อคะ แม่ก็มาด่าพ่อต่อแล้วสักแปปนึง แม่ก็ลากเราไปขึ้นรถแล้วขับรถจะไปบ้านเกิด เราก็ร้องไห้คะพอกล่อมแม่ได้สักแปปก็กลับบ้าน มาหาพ่อ
แม่เป็นคนติดเพื่อนร่วมงานมากมีงานเลี้ยงที่ไหนไม่เคยพลาดเลยคะ
พอตอนที่ไปกินเหล้ากับเพื่อนมาพ่อเป็นห่วงพ่อก็จะโทรหาแม่ให้กลับบ้านแต่แม่ก็โทรมาด่าว่า “กูไม่ได้กินเยอะกูแค่ไปนั่งคุยกับเค้าเฉยๆจะอะไรกับชีวิตกูนักหนาเป็นแค่ผัวกูไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตกู”
ก็จะประมาณนั้นแหละคะช่วงนี้แม่ก็ชอบกลับบ้านดึกคะประมาณ5ทุ่มถึงเที่ยงคืนบางทีกลับมาก็มาอาละวาดขว้างข้าวของแตกด่ากันลั่นบ้าน บางครั้งเราเถียงแม่ก็โดนตบหน้าคะโดนด่าต่างๆนาๆ

บางทีก็นอนร้องไห้จนตาบวมไปรร.พ่อก็ไม่ค่อยไหวคะเพราะแม่เอาไม่ค่อยอยู่ เราควรทำไงกับแม่ รับกับอารมณ์แม่ยังไงดีคะขอคำปรึกษาหน่อยคะ ขอบคุณคะ😂แม่อายุ43คะ
แม่อารมณ์ร้ายทำไงดี😢
แม่เป็นคนติดเพื่อนร่วมงานมากมีงานเลี้ยงที่ไหนไม่เคยพลาดเลยคะ
พอตอนที่ไปกินเหล้ากับเพื่อนมาพ่อเป็นห่วงพ่อก็จะโทรหาแม่ให้กลับบ้านแต่แม่ก็โทรมาด่าว่า “กูไม่ได้กินเยอะกูแค่ไปนั่งคุยกับเค้าเฉยๆจะอะไรกับชีวิตกูนักหนาเป็นแค่ผัวกูไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตกู”
ก็จะประมาณนั้นแหละคะช่วงนี้แม่ก็ชอบกลับบ้านดึกคะประมาณ5ทุ่มถึงเที่ยงคืนบางทีกลับมาก็มาอาละวาดขว้างข้าวของแตกด่ากันลั่นบ้าน บางครั้งเราเถียงแม่ก็โดนตบหน้าคะโดนด่าต่างๆนาๆ