การตามดู เวทนานุปัสสนา ต้องตามดูจนถึงไหนครับ

ขอเล่าในส่วนที่เป็นเวทนาจากความปวดเจ็บของการไม่พลิกขาออกตอนนั่งสมาธิ เพราะส่วนตัวการดูเวทนาอย่างอื่นๆ  ตัวเองยังไม่สามารถเห็นทะลุเข้าไปได้ เหมือนเห็นจากทุกข์เพราะความเจ็บปวดทรามานของการไม่พลิกขาออก อาจจะไม่เหมือนกันทุกคน ท่านอื่นๆก็อาจจะถนัดทำในแบบอื่นๆ

ต้องดูอย่างไร ครูผู้ให้กรรมฐานดิฉันท่านพูดเสมอๆว่า"ธรรมะอันวิเศษจะเลยความตายไปนิดเดียว" ถ้าท่านนั่งทนอยู่ได้จนมีความรู้สึกว่า ท่านกำลังจะขาดใจตายเพราะสิ่งที่ท่านทำอยู่ แต่ท่านไม่เลิกทำ ต่อมาท่านจะมีอาการขาดใจตาย ในช่วงนี้ท่านจะเห็นอาการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปชัดเจน (เห็นอาการจะขาดใจ ขาดใจแล้ว เลยขาดใจไปแล้ว)โดยเฉพาะอาการจะขาดใจจะตั้งอยู่นาน อาการขาดใจจะเป็นแค่แป๊ปเดียว


และหลังจากนี้ละ ท่านจะได้พบกับธรรมะอันวิเศษ เพราะถ้าท่านทำมาได้จนถึงตรงนี้ กายใจจะนิ่งเลิกทุรนทุราย และในส่วนของใจ จะแตกตัวให้ท่านเห็น ตอนนี้สติปัญญาสมาธิ จะช่วยกันทำงาน และการพิจารณาจะเกิดขึ้น

จะเกิดเพราะ ท่านจะเห็น เห็นด้วยอะไร เห็นทางความรู้สึกว่ามีสิ่งนั้นๆ ซึ่งเป็นนามธรรมอยู่ในลักษณะนั้นๆ ผู้เห็นจะเกิดการพิจารณาว่าสิ่งนั้นคืออะไร แล้วปัญญาจะทำหน้าที่ให้ท่านเห็นคำตอบทางความรู้สึก ว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะมีสิ่งนั้นอยู่ตรงนั้น จึงเชื่อมโยงให้เกิดสิ่งนี้ เป็นการถามตอบๆอยู่อย่างนั้น จนกว่าเราจะสิ้นสงสัยหรือเข้าใจในสิ่งที่เห็นทางความรู้สึกของเรา หรือจนกว่าจะหมดเวลานั่งของเรา

เช่นเรารู้สึกปวด เกิดคำถาม ความรู้สึกปวดของเราอยู่ที่ตรงไหน เรารับรู้ได้ว่าไม่ใช่ที่ขา ที่ขาไม่มีความปวด แล้วปวดมาจากตรงไหนละ ปัญญาทำหน้าที่ให้เห็น เห็นอย่างชัดเจนว่าความปวดที่เราเป็นอยู่  ตั้งอยู่ที่ใจ ไม่ได้ตั้งอยู่ที่ขาแล้วทำไมใจปวดละ  ก็ที่ขาไม่มีความปวดอยู่ เกิดคำถามขึ้นมาจากตัวของเรา คำถามอะไรประมาณนี้จะผุดขึ้นมาเป็นลำดับๆ เหมือนเราสาวขึ้นไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะหาต้นตอของสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกปวด ถ้ารู้จะได้ไปทำลายต้นตอ ของความปวดเราจะได้ไม่ต้องปวดอีกต่อไป

เริ่มต้นด้วยการไปหาสถานที่ฝึก เขาจะได้แนะนำวิธีฝึกให้ แล้วนำกลับมาฝึกฝนตัวเองต่อไป ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ต้องใช้เวลา ต้องใช้ใจนำใจสู้นะการฝึกแบบนี้ มีศรัทธา ในสิ่งที่ทำ ศีลสัจจะสำคัญมากในการฝึก ศีลขาดสัจจะขาด การปฏิบัติจะไม่สมบรูณ์ เพราะครั้งแรกที่ดิฉันทำได้ ดิฉันอธิษฐานขอถวายชีวิตให้พระกรรมฐานถึงตายวันนี้จะไม่พลิกขาออก ธรรมะอันวิเศษจะเลยความตายไปนิดเดียว