ตายแล้วล่าสุดก็ไหนว่าสติปัฏฐาน​ทรงสอนแต่คนที่มีปัญญาอย่างชาวกุรุหรือภิกษุทำไมมีพระสูตรตรัสว่าถ้าไม่ทำพระสัทธรรม​จะสิ้นไป

ล่าสุดก็ยังมิวายมีคนบอกหลักสติปัฏฐาน​4เป็นแค่หลักธรรม​เป็นแค่กรรมฐานตัวเลือกทางเลือกในการภาวนาตามกรรมฐานต่างๆ40ข้อแถมยังมีคนบางคนว่าหลักสติปัฏฐาน​4ทรงตรัสสอนเฉพาะคนบางกลุ่มขนาดจขกทยกมาว่าไม่ได้ทรงสอนแค่ชาวกุรุ​แต่ทรงเน้นย้ำบ่อยมากก็ยังมิวายมีบางคนบอกว่าโหยสอนแค่ภิกษุ​สอนแค่คนมีปัญ​ญาท่านั้น​ แต่เดี๋ยวก่อนทำไมในพระอัญตรพราหมณ​สูตรที่ตรัสกับพราหมณ์​ที่ยังไม่ได้เป็นสาวกแถมเป็นผหราวาสด้วยทำไมถึงไปทรงตรัสสอนว่าถ้าไม่เจริญสติปัฏฐาน​4หลังพระพุทธ​องค์​ปรินิพพานจะทำให้พระสัทธรรม​หรือคำสอนของพระพุทธ​องค์​เสื่อมลงได้ไม่แน่ใจแปลว่าไงแต่อาจจะแปลได้ว่าคำสอนอาจถูกกลืนและบิดเบือนอาจจะมีหลงทางผิดคิดว่ามีทางอื่นที่ทำแทนสติปัฏฐาน​4ได้นั่นเอง

นี่ครับตามนี้เลย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
 
 
๕. อัญญตรพราหมณสูตร
ว่าด้วยพราหมณ์คนหนึ่งทูลถามปัญหา
             [๓๙๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้
             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิก-
เศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้นแล พราหมณ์คนหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึง
ที่ประทับ ได้สนทนาปราศรัยพอเป็นที่บันเทิงใจ พอเป็นที่ระลึกถึงกันแล้ว นั่ง ณ
ที่สมควร ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ อะไรหนอ
เป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้พระสัทธรรมดำรงอยู่ได้ไม่นานในเมื่อพระตถาคตปรินิพพานแล้ว
และอะไรเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้พระสัทธรรมดำรงอยู่ได้นานในเมื่อพระตถาคต
ปรินิพพานแล้ว”
             พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า “พราหมณ์ เพราะสติปัฏฐาน ๔ ประการ
ที่บุคคลไม่เจริญ ไม่ทำให้มากแล้ว พระสัทธรรมจึงดำรงอยู่ได้ไม่นานในเมื่อ
ตถาคตปรินิพพาน แล้ว และเพราะสติปัฏฐาน ๔ ประการที่บุคคลเจริญ ทำให้
มากแล้ว พระสัทธรรมจึงดำรงอยู่ได้นานในเมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว
             สติปัฏฐาน ๔ ประการ อะไรบ้าง
             คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
             ๑. พิจารณาเห็นกายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ
กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกได้
             ๒. พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาทั้งหลาย ฯลฯ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๙ หน้า : ๒๔๙}
 

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [๓. สติปัฏฐานสังยุต]

                                                                 ๓. สีลัฏฐิติวรรค ๖. ปเทสสูตร

             ๓. พิจารณาเห็นจิตในจิต ฯลฯ
             ๔. พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกได้
             พราหมณ์ เพราะสติปัฏฐาน ๔ ประการนี้ที่บุคคลไม่เจริญ ไม่ทำให้มากแล้ว
พระสัทธรรมจึงดำรงอยู่ได้ไม่นานในเมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว และเพราะสติปัฏฐาน
๔ ประการนี้ที่บุคคลเจริญ ทำให้มากแล้ว พระสัทธรรมจึงดำรงอยู่ได้นานในเมื่อ
ตถาคตปรินิพพานแล้ว”
             เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว พราหมณ์นั้นได้กราบทูลว่า “ข้าแต่
ท่านพระโคดม พระภาษิตของท่านพระโคดมไพเราะชัดเจนยิ่งนัก ขอท่านพระโคดม
จงทรงจำข้าพระองค์ว่าเป็นอุบาสกผู้ถึงสรณะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจนตลอดชีวิต”
อัญญตรพราหมณสูตรที่ ๕ จบ

http://www.84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=19&siri=155

เอ้าก็ไหนว่าใช้​กรรมฐาน​อันไหนอันนึง​ก็ได้ไง​ ไหนว่า​สติปัฏฐาน​4เป็นกรรมฐานตัวเลือกทางเลือกนึงเท่านั้นไง​ เพี้ยนหลงรักเพี้ยนดีออกเพี้ยนเบลอ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่