ผมกับแฟนคบกันมาหลายปีแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็มีดีบ้างไม่ดีบ้างตามประสา
ยอมรับว่าผมเคยคุยกับคนอื่น แต่ไม่ได้นอกใจถึงที่อยากจะไปมีคนใหม่ มันแค่อารมณ์มีช่องว่าง
ที่บางทีแฟนชอบปล่อยปละละเลยบ่อยๆจนรู้สึกเหงา แต่ก็ตามนั้นแหล่ะครับ ไม่ข้อพูดถึงประเด็นนี้มากเดี๋ยวบานปลาย
แค่บอกให้เป็นองค์ประกอบเฉยๆ คือตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยายามเอาใจแฟนตลอด อะไรที่ผมไม่โอเคก็พยายามปรับ
เพราะรักถึงได้ยอม จะผิดจะถูกผมก็จะขอโทษ คือยอมเท่าที่จะทำได้เพื่อให้ทุกอย่างมันจบ
แต่เวลาที่ผมอยากให้เธอปรับบ้าง กลายเป็นต้องทะเลาะกันเกือบทุกครั้ง ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจ ดูถูก ไม่ให้เกียรติบ้าง
อยู่ด้วยกันค่าใช้จ่ายอะไรก็ไม่ต้องออกนอกจากค่ากิน รถผมก็ให้ใช้ อยากไปไหนก็ขับไปเลย อยากได้อะไรก็หาให้ อยากไปไหนก็พาไป
แต่ก็มีบ้างที่ขี้เกียจ เพราะเหนื่อยจากงาน อยากพักผ่อน อยากมีเวลาส่วนตัว
แต่เค้าจะชอบคิดว่าผมมันไม่ดี ผมมันแย่ ไว้ใจไม่ได้ เมิงมันเลว ทัศนคติแย่ หรืออะไรต่างๆนาๆ
ผมก็เลยถามเค้าว่า
"เอ้า ถ้าคิดว่าผมไม่ดีจริงๆแล้วคุณอยู่ทำไมล่ะ? ทำไมคุณไม่เลิกกันไปแล้วไปมีชีวิตของตัวเอง หรือไปคบคนที่คุณคิดว่าดีกว่านี้ล่ะ
ที่ผมพูดผมไม่ได้ประชด ไม่ใช่ไม่รัก ไม่ได้ไล่ แต่เพราะรัก เข้าใจและอยากให้เค้ามีความสุข ถ้าอยู่กับผมแล้วทุกข์ ผมไม่ว่าเลยถ้าคุณจะไปสุขไกลๆผม
ใครๆก็อยากอยู่กับคนหรืออยู่ในที่ที่มันทำให้เรามีความสุขทั้งนั้น ถ้าอยู่แล้วทุกข์จะทนอยู่ทำไม"
แต่ประโยคนึงที่ผมจำขึ้นใจเลยคือผมถามเค้าว่า...ที่อยู่กับผมเนี่ยเพราะมันสบายใช่มั้ย? รักผมจริงๆบ้างมั้ย ทำไมชอบทำกันแบบนี้?
เค้าบอกว่า
"ก็เพราะรักไง แต่นอกนั้นมันก็ส่วนหนึ่ง มันก็เป็นผลพลอยได้" ผมก็คิดในใจนะว่าถ้ารักทำไมชอบดูถูกไม่ให้เกียรติผม
ทำไมชอบพูดทำร้ายจิตใจ ทำไมชอบละเลยไม่สนใจ? ทำไมไม่ช่วยกันแบ่งเบาภาระบ้างนะ? ทำไมๆๆและทำไม
แต่สิ่งนึงที่ผมสงสัยในตัวเธอคือ
"ตกลงรักผมที่อะไร? รักผมที่ว่าอยู่กับผมแล้วผมดูแลตามใจ มีรถใช้ อยู่สบายกว่าอยู่บ้านตัวเองหรือยังไง?
มันจะมีมั้ยที่ผู้หญิงเนี่ย เค้ายังอยู่กับเราเพราะ "เรายอมเค้าได้ เราเปย์ให้เค้า เราถวายทุกอย่างให้เค้า อยู่แล้วไม่ลำบาก ไม่มีที่ไป"
ไม่ต้องผู้หญิงก็ได้ ผู้ชายเดี๋ยวนี้ก็มีให้เห็นอยู่บ้าง เดี๋ยวจะคิดว่าผมว่าแต่ผู้หญิง
ยังไงช่วยตอบผมทีนะ ว่า
"มันมีเหตุผลอะไรมั้ยที่ทำให้คนๆนึงยังอยู่ทั้งๆที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าไอ่เนี่ยมันไม่ดีเลย แต่..ไม่เลิกเว้ย"
เผื่อผมอาจจะเข้าใจเธอมากขึ้น หรืออาจได้รู้อะไรที่กว้างขึ้นเพื่อมองเห็นอะไรมากขึ้น
ปล 1. เรื่องดีๆที่เธอทำให้มีนะครับ แต่นั่นมันก็ส่วนนึง ผมเห็นและผมก็รับทุกสิ่งดีๆที่เธอมอบให้
แต่ส่วนนี้ที่เป็นข้อเสีย มันเป็นสิ่งที่ผมสงสัยและผมก็ไม่รู้ว่าผมควรจะเข้าใจมันยังไงก็แค่นั้นนะครับ
ปล 2. ขอตอบให้ตรงประเด็นนะครับ ไม่เอาดราม่าด่าเอามันส์เน้อ
ปล3 . ไม่ต้องดันกระทู้มากนะครับ ครั้งก่อนก็บ้านแตกไปรอบนึงละ เว็บพันทิพยังส่งของขวัญมาให้เนื่องจากกระทู้ขึ้นอันดับอีก น่ารักจริงๆ
คนที่ไม่ยอมเลิกทั้งๆที่รู้แฟนเราไม่ดี เค้าอยู่เพราะอะไร?
ยอมรับว่าผมเคยคุยกับคนอื่น แต่ไม่ได้นอกใจถึงที่อยากจะไปมีคนใหม่ มันแค่อารมณ์มีช่องว่าง
ที่บางทีแฟนชอบปล่อยปละละเลยบ่อยๆจนรู้สึกเหงา แต่ก็ตามนั้นแหล่ะครับ ไม่ข้อพูดถึงประเด็นนี้มากเดี๋ยวบานปลาย
แค่บอกให้เป็นองค์ประกอบเฉยๆ คือตลอดเวลาที่ผ่านมาผมพยายามเอาใจแฟนตลอด อะไรที่ผมไม่โอเคก็พยายามปรับ
เพราะรักถึงได้ยอม จะผิดจะถูกผมก็จะขอโทษ คือยอมเท่าที่จะทำได้เพื่อให้ทุกอย่างมันจบ
แต่เวลาที่ผมอยากให้เธอปรับบ้าง กลายเป็นต้องทะเลาะกันเกือบทุกครั้ง ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจ ดูถูก ไม่ให้เกียรติบ้าง
อยู่ด้วยกันค่าใช้จ่ายอะไรก็ไม่ต้องออกนอกจากค่ากิน รถผมก็ให้ใช้ อยากไปไหนก็ขับไปเลย อยากได้อะไรก็หาให้ อยากไปไหนก็พาไป
แต่ก็มีบ้างที่ขี้เกียจ เพราะเหนื่อยจากงาน อยากพักผ่อน อยากมีเวลาส่วนตัว
แต่เค้าจะชอบคิดว่าผมมันไม่ดี ผมมันแย่ ไว้ใจไม่ได้ เมิงมันเลว ทัศนคติแย่ หรืออะไรต่างๆนาๆ
ผมก็เลยถามเค้าว่า "เอ้า ถ้าคิดว่าผมไม่ดีจริงๆแล้วคุณอยู่ทำไมล่ะ? ทำไมคุณไม่เลิกกันไปแล้วไปมีชีวิตของตัวเอง หรือไปคบคนที่คุณคิดว่าดีกว่านี้ล่ะ
ที่ผมพูดผมไม่ได้ประชด ไม่ใช่ไม่รัก ไม่ได้ไล่ แต่เพราะรัก เข้าใจและอยากให้เค้ามีความสุข ถ้าอยู่กับผมแล้วทุกข์ ผมไม่ว่าเลยถ้าคุณจะไปสุขไกลๆผม
ใครๆก็อยากอยู่กับคนหรืออยู่ในที่ที่มันทำให้เรามีความสุขทั้งนั้น ถ้าอยู่แล้วทุกข์จะทนอยู่ทำไม"
แต่ประโยคนึงที่ผมจำขึ้นใจเลยคือผมถามเค้าว่า...ที่อยู่กับผมเนี่ยเพราะมันสบายใช่มั้ย? รักผมจริงๆบ้างมั้ย ทำไมชอบทำกันแบบนี้?
เค้าบอกว่า "ก็เพราะรักไง แต่นอกนั้นมันก็ส่วนหนึ่ง มันก็เป็นผลพลอยได้" ผมก็คิดในใจนะว่าถ้ารักทำไมชอบดูถูกไม่ให้เกียรติผม
ทำไมชอบพูดทำร้ายจิตใจ ทำไมชอบละเลยไม่สนใจ? ทำไมไม่ช่วยกันแบ่งเบาภาระบ้างนะ? ทำไมๆๆและทำไม
แต่สิ่งนึงที่ผมสงสัยในตัวเธอคือ "ตกลงรักผมที่อะไร? รักผมที่ว่าอยู่กับผมแล้วผมดูแลตามใจ มีรถใช้ อยู่สบายกว่าอยู่บ้านตัวเองหรือยังไง?
มันจะมีมั้ยที่ผู้หญิงเนี่ย เค้ายังอยู่กับเราเพราะ "เรายอมเค้าได้ เราเปย์ให้เค้า เราถวายทุกอย่างให้เค้า อยู่แล้วไม่ลำบาก ไม่มีที่ไป"
ไม่ต้องผู้หญิงก็ได้ ผู้ชายเดี๋ยวนี้ก็มีให้เห็นอยู่บ้าง เดี๋ยวจะคิดว่าผมว่าแต่ผู้หญิง
ยังไงช่วยตอบผมทีนะ ว่า "มันมีเหตุผลอะไรมั้ยที่ทำให้คนๆนึงยังอยู่ทั้งๆที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าไอ่เนี่ยมันไม่ดีเลย แต่..ไม่เลิกเว้ย"
เผื่อผมอาจจะเข้าใจเธอมากขึ้น หรืออาจได้รู้อะไรที่กว้างขึ้นเพื่อมองเห็นอะไรมากขึ้น
ปล 1. เรื่องดีๆที่เธอทำให้มีนะครับ แต่นั่นมันก็ส่วนนึง ผมเห็นและผมก็รับทุกสิ่งดีๆที่เธอมอบให้
แต่ส่วนนี้ที่เป็นข้อเสีย มันเป็นสิ่งที่ผมสงสัยและผมก็ไม่รู้ว่าผมควรจะเข้าใจมันยังไงก็แค่นั้นนะครับ
ปล 2. ขอตอบให้ตรงประเด็นนะครับ ไม่เอาดราม่าด่าเอามันส์เน้อ
ปล3 . ไม่ต้องดันกระทู้มากนะครับ ครั้งก่อนก็บ้านแตกไปรอบนึงละ เว็บพันทิพยังส่งของขวัญมาให้เนื่องจากกระทู้ขึ้นอันดับอีก น่ารักจริงๆ