วันนี้มีผู้เข้าแข่งขันเป็นผู้หญิงที่ป่วยหลายโรค หนึ่งในนั้น เธอป่วยเป็นโรคเบาหวาน และเธอก็มีทัศนคติในการสู้ชีวิตที่ดีมากๆ
เราก็ชื่นชมเธอ

พอดีจขกท.คลุกคลีอยู่กับผู้ที่เป็นโรคนี้ และรู้สึกถึงจิตใจได้ดี (เพราะเคยคิดว่าตัวเองจะเป็น)เหมือนกัน เลยหาข้อมูลต่างๆ จนได้
รู้จัก ได้สัมผัส กับผู้ติดเชื้อ เค้าน่าสงสารมากนะคะ

แล้วมีคำพูดนึง ตอนแรกเราก็เห็นด้วยกับคุณซี ที่บอกว่าการที่เราเป็นโรคอะไร บางครั้งเราอย่าไปเครียด อย่าไปคิดถึงมันมาก เพราะ
ถึงคิดไป เราก็ต้องเป็น ต้องสู้กับมันอยู่แล้ว

แต่มีประโยคนึงที่คุณซีบอกว่า "พี่เอกเป็นเอดส์ พี่เอกก็ต้องอยู่กับเอดส์ไปตลอด" ประมาณนี้ค่ะ แล้วคนในห้องส่งก็ส่งเสียงหัวเราะ

คุณซี ต้องการอะไรจากประโยคนี้เหรอคะ ???

คุณเคยรู้บ้างไหม ว่าหัวใจของคนที่ป่วยเป็นโรคนี้ เค้าบอบช้ำกันขนาดไหน แค่ต้องเป็นโรคร้ายแรงที่สังคมรังเกียจ ต้องป่วยบ่อยๆ ต้องหลบซ่อน
แอบไปหาหมอ เป็นที่น่ารังเกียจของสังคม และรักษาไม่หายขาด แค่นี้พวกเขาก็ทุกข์กันจะแย่แล้ว

ดิฉันขอประนามคำพูดของคุณในคืนวันนี้ และขอให้คุณรู้ไว้ด้วยว่าคุณ "ใจร้าย" มากๆ ที่พูดแบบนั้นออกมา คุณคงไม่คิดอะไร แต่มันทำร้ายจิตใจของคนอื่นนะคะ

ขอ  Tag ห้องสวนลุม ด้วยนะคะ