มาเรียนไกลบ้าน คิดถึง​บ้าน คิดถึง​พ่อแม่​ คิดถึง​ทุกๆอย่างที่อยู่บ้าน ร้องไห้แทบทุกวัน ทำไงดี

กลับบ้านทุกอาทิตย์​ กลับวันศุกร์ กลับขึ้นมาหอวันอาทิตย์​ตอนบ่ายๆ กลับบ้านไปแล้วไม่อยากกลัลมาหอเลย ท้อแท้ไปหมด มาเรียนกับเพื่อนแต่เพื่อนไม่เป็นแบบเรา รู้สึก​ว่าตัวเองอาการหนัก​มาก​ๆ รู้สึกว่าเราผูกพัน​กับบ้าน หลายๆอย่าง มีคนว่าอยู่นานๆไปเดี๋ยวจะไม่อยากกลับบ้าน เราไม่รู้สึกแบบนั้นเลย รู้สึกว่าอยากกลับทุกๆอาทิตย์​เลย อาทิตย์​ไหนไม่ได้กลับนี่จะเสียใจ​มากๆเลย แทบห่างกับแม่ไม่ได้เลย เรียนอยู่ยังอยากจะคุยกับแม่เลย แอบเอาโทรศัพท์​มาคุยแชทกับแม่เป็พักๆ เราควรทำไงดี คือทำอะไรก็นึกถึงแต่บ้าน ออกกำลังกายก็ยังคิดถึงบ้าน คิดถึงทุกๆอย่าง มาอยู่แบบนี้ไม่มีความสุขเลย แต่ก็ต้องอดทนเพราะเลือกเอง แต่ก็ทนไม่ได้อยู่ที่ ที่เรียนใกล้ๆบ้านก็มีนะแต่มาเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด​ ทีแรกก็คิดว่าอยู่นอกบ้านคงดี เปลียน​บรรยากาศ​บ้าง แต่พอมาอยู่แล้วอยู่ยากมากเลย หรือว่าเราเลือกเรียนผิดที่ ควรย้ายกลับไปเรียนที่ใกล้ๆบ้านหรือว่าทนอยู่ต่อแบบไม่มีความสุขแบบนี้ ทำไมเพื่อนไม่เป็นแบบเรา เหนื่อย ท้อ แย่ไปหมด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่