กลับบ้านทุกอาทิตย์ กลับวันศุกร์ กลับขึ้นมาหอวันอาทิตย์ตอนบ่ายๆ กลับบ้านไปแล้วไม่อยากกลัลมาหอเลย ท้อแท้ไปหมด มาเรียนกับเพื่อนแต่เพื่อนไม่เป็นแบบเรา รู้สึกว่าตัวเองอาการหนักมากๆ รู้สึกว่าเราผูกพันกับบ้าน หลายๆอย่าง มีคนว่าอยู่นานๆไปเดี๋ยวจะไม่อยากกลับบ้าน เราไม่รู้สึกแบบนั้นเลย รู้สึกว่าอยากกลับทุกๆอาทิตย์เลย อาทิตย์ไหนไม่ได้กลับนี่จะเสียใจมากๆเลย แทบห่างกับแม่ไม่ได้เลย เรียนอยู่ยังอยากจะคุยกับแม่เลย แอบเอาโทรศัพท์มาคุยแชทกับแม่เป็พักๆ เราควรทำไงดี คือทำอะไรก็นึกถึงแต่บ้าน ออกกำลังกายก็ยังคิดถึงบ้าน คิดถึงทุกๆอย่าง มาอยู่แบบนี้ไม่มีความสุขเลย แต่ก็ต้องอดทนเพราะเลือกเอง แต่ก็ทนไม่ได้อยู่ที่ ที่เรียนใกล้ๆบ้านก็มีนะแต่มาเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด ทีแรกก็คิดว่าอยู่นอกบ้านคงดี เปลียนบรรยากาศบ้าง แต่พอมาอยู่แล้วอยู่ยากมากเลย หรือว่าเราเลือกเรียนผิดที่ ควรย้ายกลับไปเรียนที่ใกล้ๆบ้านหรือว่าทนอยู่ต่อแบบไม่มีความสุขแบบนี้ ทำไมเพื่อนไม่เป็นแบบเรา เหนื่อย ท้อ แย่ไปหมด
มาเรียนไกลบ้าน คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงทุกๆอย่างที่อยู่บ้าน ร้องไห้แทบทุกวัน ทำไงดี