คือเรามีแฟนแล้วค่ะ เพิ่งคบกันไม่นานแต่รู้จักกันมา2ปีได้แล้ว ก่อนคบกันเรากับเค้าไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด มีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็จะคุยกัน แอบชอบใครจะมาเล่าให้กันฟังเสมอๆ คือเรียกว่าเป็นความสบายใจของกัน และด้วยความใกล้ชิดสนิทสนม+รู้สึกดีต่อกันเราเลยตัดสินใจคบกันค่ะ
.
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือก่อนคบเราเป็นคนค่อนข้างขยันเรียนมาก เพราะมีคนๆนึง(ซึ่งเป็นเพื่อนเรา)ที่เรารู้สึกดีด้วยแต่เค้ามีฐานะดีมากๆ มีสังคมที่ดี เรียนต่างประเทศ(ทุกครั้งที่เค้ากลับมาเค้าก็จะชวนเราไปโน่นไปนี่ด้วยตลอด) เราเลยอยากพยายามทำตัวเองให้ดี ให้คู่ควรกับเค้า(อาจน้ำเน่าไปนิดนะคะ^^) ทำทุกอย่างเพื่อให้อนาคตตัวเองดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ เรามีแรงผลักดันที่แน่วแน่มากๆเพื่อให้ตัวเองได้มีอาชีพดีๆ ฐานะที่ดี ให้ครอบครัวเรา พ่อแม่เราสบาย
.
แต่เมื่อเราได้คบกับคนๆนี้ ซึ่งถ้าถามถึงความรักแล้ว เค้ามีให้เราเยอะมากๆ ซื่อสัตย์ จริงใจกับเรามาก ดีกับเราทุกอย่าง และเราก็รักเค้ามาก
.
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ตั้งแต่คบกัน การเรียนของเราแย่ลง ไม่ใช่เพราะเค้าชวนเราคุยชวนเราเที่ยวเล่นนะคะ ช่วงสอบเค้ามักจะบอกให้เราไปอ่านหนังสือตลอด แต่ด้วยความที่ตัวเราเองรู้สึกว่าไม่รู้จะทำสิ่งพวกนั้นไปเพื่ออะไร(จะว่าๆตอนนั้นขยันเพราะผู้ชายก็ได้นะ555) มันไม่มีกำลังใจ ไม่มีแรงผลักดันที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้นอีกแล้ว เพื่อนเรา ครอบครัวเราก็บอกค่ะว่าถ้าคบแล้วไม่ทำให้ชีวิตดีขึ้นก็เลิกดีกว่า แต่อีกใจเราก็สงสารเค้าๆไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เหมือนทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวเราทั้งหมด เราไม่รู้จะเลือกทางไหน เลิกหรือคบต่อ มันมีผลกันเราทั้ง2ทางเลยจริงๆ
.
(เรายังแอบคิดถึง ฝันถึงเพื่อนเราคนนั้นบ้างนะคะ แต่ไม่ได้ติดต่อกันแล้วตั้งแต่เค้ากลับไปต่างประเทศ)
มีแฟนแล้ว แต่ก็มีอีกคนเป็นแรงผลักดันในชีวิต ควรเลือกทางไหน?
.
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือก่อนคบเราเป็นคนค่อนข้างขยันเรียนมาก เพราะมีคนๆนึง(ซึ่งเป็นเพื่อนเรา)ที่เรารู้สึกดีด้วยแต่เค้ามีฐานะดีมากๆ มีสังคมที่ดี เรียนต่างประเทศ(ทุกครั้งที่เค้ากลับมาเค้าก็จะชวนเราไปโน่นไปนี่ด้วยตลอด) เราเลยอยากพยายามทำตัวเองให้ดี ให้คู่ควรกับเค้า(อาจน้ำเน่าไปนิดนะคะ^^) ทำทุกอย่างเพื่อให้อนาคตตัวเองดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ เรามีแรงผลักดันที่แน่วแน่มากๆเพื่อให้ตัวเองได้มีอาชีพดีๆ ฐานะที่ดี ให้ครอบครัวเรา พ่อแม่เราสบาย
.
แต่เมื่อเราได้คบกับคนๆนี้ ซึ่งถ้าถามถึงความรักแล้ว เค้ามีให้เราเยอะมากๆ ซื่อสัตย์ จริงใจกับเรามาก ดีกับเราทุกอย่าง และเราก็รักเค้ามาก
.
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ตั้งแต่คบกัน การเรียนของเราแย่ลง ไม่ใช่เพราะเค้าชวนเราคุยชวนเราเที่ยวเล่นนะคะ ช่วงสอบเค้ามักจะบอกให้เราไปอ่านหนังสือตลอด แต่ด้วยความที่ตัวเราเองรู้สึกว่าไม่รู้จะทำสิ่งพวกนั้นไปเพื่ออะไร(จะว่าๆตอนนั้นขยันเพราะผู้ชายก็ได้นะ555) มันไม่มีกำลังใจ ไม่มีแรงผลักดันที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้นอีกแล้ว เพื่อนเรา ครอบครัวเราก็บอกค่ะว่าถ้าคบแล้วไม่ทำให้ชีวิตดีขึ้นก็เลิกดีกว่า แต่อีกใจเราก็สงสารเค้าๆไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เหมือนทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวเราทั้งหมด เราไม่รู้จะเลือกทางไหน เลิกหรือคบต่อ มันมีผลกันเราทั้ง2ทางเลยจริงๆ
.
(เรายังแอบคิดถึง ฝันถึงเพื่อนเราคนนั้นบ้างนะคะ แต่ไม่ได้ติดต่อกันแล้วตั้งแต่เค้ากลับไปต่างประเทศ)