เคยไหมที่อยู่ดีดีก็รู้สึกเกลียดตัวเอง ใช่ครับถูกแล้วคุณอ่านไม่ผิด
ความรู้สึกแบบนี้กลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง และหลายครั้งผมตอบสนองมันด้วยการวิ่งหนีปัญหาก่อนเสมอ
เมื่อเริ่มรู้สึกเหนื่อยก็จะหยุดแล้วหันกลับมาชนกับมัน ผมลองทุกวิถีทางที่จะต่อสู้กับมัน
บางครั้งสำเร็จ บางครั้งก็ไม่สำเร็จ แต่ทุกครั้งของการต่อสู้กับความรู้สึก ผมจะรู้สึกเพลี่ยงพล้ำเสมอ
จนตอนนี้วิธีที่ผมหามันเจอและรู้สึกเพลี่ยงพล้ำน้อยที่สุดคือการโอบกอดมันก่อน ก่อนที่มันจะทำร้ายเรา
เราต้องทำให้มันรู้สึกว่ามันไม่มีผลต่อความรู้สึกและจิตใจของเรา งงไหม ผมก็งง 555
สรุปเลยละกันเพียงอยู่กับมันให้ได้แล้วมันจะผ่านไป
เคยไหม??? ที่อยู่ดีดีก็รู้สึกเกลียดตัวเอง
ความรู้สึกแบบนี้กลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง และหลายครั้งผมตอบสนองมันด้วยการวิ่งหนีปัญหาก่อนเสมอ
เมื่อเริ่มรู้สึกเหนื่อยก็จะหยุดแล้วหันกลับมาชนกับมัน ผมลองทุกวิถีทางที่จะต่อสู้กับมัน
บางครั้งสำเร็จ บางครั้งก็ไม่สำเร็จ แต่ทุกครั้งของการต่อสู้กับความรู้สึก ผมจะรู้สึกเพลี่ยงพล้ำเสมอ
จนตอนนี้วิธีที่ผมหามันเจอและรู้สึกเพลี่ยงพล้ำน้อยที่สุดคือการโอบกอดมันก่อน ก่อนที่มันจะทำร้ายเรา
เราต้องทำให้มันรู้สึกว่ามันไม่มีผลต่อความรู้สึกและจิตใจของเรา งงไหม ผมก็งง 555
สรุปเลยละกันเพียงอยู่กับมันให้ได้แล้วมันจะผ่านไป