คุณเมาแบบไร้สติขนาดที่ไม่รับรู้เลยเหรอว่า คนที่นั่งอยู่ห่างจากคุณไม่ถึง 5 คืบนั้นคือฉัน
ฉันนั่งมองคุณด้วยความเจ็บปวด คาดไม่ถึง ภาพที่ปรากฎตรงหน้า ใครหรือ...ใครที่คุณให้เขานั่งตัก กอดเขา คลอเคลีย นัวเนียกันขนาดนั้น
ฉันได้แต่จ้องมองเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่ฉันเห็นนั้นไม่ใช่ภาพลวงตา ชัดเจน คุณจริงๆ คุณตอบแทนความรักของเราด้วยสิ่งนี้หรือ
ในบรรยากาศอันสลัว สลับกับแสงสีและเสียงเพลงที่ชวนให้เคิบเคลิ้ม มันคงสะกดให้คุณหยุดทุกสิ่งรอบๆตัวเหลือไว้แค่เธอที่อยู่ในอ้อมกอดของคุณซินะ
ฉันได้แต่กล้ำกลืนน้ำตา ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยดเพราะมันได้ไหลท่วมท้นในจิตใจของฉันจนหมดสิ้นแล้ว
ในที่สุด คุณก็หันมาเห็นฉัน อาจจะด้วยความรู้สึกที่สัมผัสได้ว่ามีคนจ้องมองคุณอยู่กระมัง
ทั้งแววตาและสีหน้าที่ดูตื่นตระหนกของคุณมันยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดของฉัน คุณรีบผลักเธอคนนั้นออกจากอ้อมกอดของคุณทันที
ฉันหันหลังรีบวิ่งตรงไปที่ประตู เปิดมันออกแล้ววิ่งอไปโดยเร็วที่สุด วิ่งออกไปด้วยความเจ็บปวด ฉันกัดฟันวิ่งไปด้วยหวังว่ามันจะพาฉันออกไปให้ห่างไกลจากคุณ..จากความรู้สึกเจ็บปวดอันนี้
ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าที่วิ่งไล่ตามมาอย่างกระชั้นชิด ฉันรู้ว่าเป็นคุณอย่างแน่นอน
ใจสั่งให้วิ่งให้เร็ววิ่งๆๆๆๆ ให้พ้นจากคนใจโลเล วิ่งมาจนถึงทางลงบันได ฉันตัดสินใจ กระโดดข้ามราวบันไดลงไปอีกชั้นหนึ่งโดยไม่ได้คำนึงถึงอันตรายใดๆที่อาจจะเกิดขึ้นได้เลย และก็ไม่รู้ว่าไปเอาพลังและความกล้าจากที่ไหนที่ตัดสินใจโดดข้ามราวบันไดจากชั้นสองลงมาชั้นล่างได้
แต่เวลานั้นไม่ได้นึกกลัวอะไร รู้แค่ว่าไม่อยากเจอ อยากไปให้พ้นๆจากคุณ ถ้าหายตัวได้ฉันก็อยากหายตัวไปจากคุณ ไม่อยากให้เรามาพบเจอกันอีก
แต่ในที่สุด ฉันก็หนีคุณไม่พ้น เมื่อฉันวิ่งจนหมดเรี่ยวแรง ฉันเหนื่อย หอบ คุณวิ่งปาดมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน...
ไม่มีคำพูดใดๆระหว่างเรา มีแต่แววตาที่มองสบกัน
สายตาของฉันที่มองคุณด้วยความรวดร้าวจากสิ่งที่คุณตอบแทนความรักของฉันที่มีให้กับคุณ
คุณค่อยๆก้าวเข้ามาโอบกอดฉัน โอบกอดนี้ที่ฉันปรารถนาที่เคยเชื่อว่ามันโอบกอดฉันไว้แต่เพียงผู้เดียว โอบกอดนี้ที่ฉันภูมิใจนักหนาที่ได้มาครอบครอง แต่บัดนี้....
ความรู้สึกเหล่านั้นถูกทดแทนด้วยความรวดร้าว
เจ็บปวด ความรู้สึกถูกทรยศหักหลัง
ในหัวสมองเต็มไปด้วยคำถามที่จะหนีไปจากตรงนี้ได้อย่างไร....
ฉันต้องรอให้เขาอธิบายหรือ....ใช่อยู่เราไม่เคยให้คำมั่นต่อกัน แต่เราทั้งสองเลือกแล้วมิใช่หรือเลือกที่จะ รักกัน
จำเป็นไหมสำหรับคำอธิบาย เมื่อการกระทำที่เห็นมามันทำร้ายจิตใจและความรู้สึกมากมายขนาดนี้
นี่ฉันควรทำอย่างไรดี....
เรื่องนี้เกิดจากที่เราฝันถึงคุณสามี แต่อารมณ์และความรู้สึกเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆเลย555
แล้วถ้าหากมันเกิดขึ้นกับเราจริงๆเราจะทำยังไงนะ
ตื่นมาเล่าให้คุณสามีฟัง คุณสามีบอกฝันหาเรื่องแต่เช้าเลย เราเลยบอกเขาไปว่า
ขอให้เป็นแค่ความฝัน อย่าทำลายความรักและศรัทธาที่ฉันมีให้คุณก็แล้วกัน สามีบอกเพ้อๆไปปลุกลูกได้แล้ว
สิ่งที่ทำได้คงทำปัจจุบันให้ดีที่สุด รักษาคนที่เรารักและครอบครัวไว้ในขณะที่เขายังอยู่กับเรา เรื่องของอนาคตเราคงตอบไม่ได้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น..
ฝันที่ไม่อยากให้เป็นจริง!!
ฉันนั่งมองคุณด้วยความเจ็บปวด คาดไม่ถึง ภาพที่ปรากฎตรงหน้า ใครหรือ...ใครที่คุณให้เขานั่งตัก กอดเขา คลอเคลีย นัวเนียกันขนาดนั้น
ฉันได้แต่จ้องมองเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่ฉันเห็นนั้นไม่ใช่ภาพลวงตา ชัดเจน คุณจริงๆ คุณตอบแทนความรักของเราด้วยสิ่งนี้หรือ
ในบรรยากาศอันสลัว สลับกับแสงสีและเสียงเพลงที่ชวนให้เคิบเคลิ้ม มันคงสะกดให้คุณหยุดทุกสิ่งรอบๆตัวเหลือไว้แค่เธอที่อยู่ในอ้อมกอดของคุณซินะ
ฉันได้แต่กล้ำกลืนน้ำตา ไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยดเพราะมันได้ไหลท่วมท้นในจิตใจของฉันจนหมดสิ้นแล้ว
ในที่สุด คุณก็หันมาเห็นฉัน อาจจะด้วยความรู้สึกที่สัมผัสได้ว่ามีคนจ้องมองคุณอยู่กระมัง
ทั้งแววตาและสีหน้าที่ดูตื่นตระหนกของคุณมันยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดของฉัน คุณรีบผลักเธอคนนั้นออกจากอ้อมกอดของคุณทันที
ฉันหันหลังรีบวิ่งตรงไปที่ประตู เปิดมันออกแล้ววิ่งอไปโดยเร็วที่สุด วิ่งออกไปด้วยความเจ็บปวด ฉันกัดฟันวิ่งไปด้วยหวังว่ามันจะพาฉันออกไปให้ห่างไกลจากคุณ..จากความรู้สึกเจ็บปวดอันนี้
ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าที่วิ่งไล่ตามมาอย่างกระชั้นชิด ฉันรู้ว่าเป็นคุณอย่างแน่นอน
ใจสั่งให้วิ่งให้เร็ววิ่งๆๆๆๆ ให้พ้นจากคนใจโลเล วิ่งมาจนถึงทางลงบันได ฉันตัดสินใจ กระโดดข้ามราวบันไดลงไปอีกชั้นหนึ่งโดยไม่ได้คำนึงถึงอันตรายใดๆที่อาจจะเกิดขึ้นได้เลย และก็ไม่รู้ว่าไปเอาพลังและความกล้าจากที่ไหนที่ตัดสินใจโดดข้ามราวบันไดจากชั้นสองลงมาชั้นล่างได้
แต่เวลานั้นไม่ได้นึกกลัวอะไร รู้แค่ว่าไม่อยากเจอ อยากไปให้พ้นๆจากคุณ ถ้าหายตัวได้ฉันก็อยากหายตัวไปจากคุณ ไม่อยากให้เรามาพบเจอกันอีก
แต่ในที่สุด ฉันก็หนีคุณไม่พ้น เมื่อฉันวิ่งจนหมดเรี่ยวแรง ฉันเหนื่อย หอบ คุณวิ่งปาดมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน...
ไม่มีคำพูดใดๆระหว่างเรา มีแต่แววตาที่มองสบกัน
สายตาของฉันที่มองคุณด้วยความรวดร้าวจากสิ่งที่คุณตอบแทนความรักของฉันที่มีให้กับคุณ
คุณค่อยๆก้าวเข้ามาโอบกอดฉัน โอบกอดนี้ที่ฉันปรารถนาที่เคยเชื่อว่ามันโอบกอดฉันไว้แต่เพียงผู้เดียว โอบกอดนี้ที่ฉันภูมิใจนักหนาที่ได้มาครอบครอง แต่บัดนี้....
ความรู้สึกเหล่านั้นถูกทดแทนด้วยความรวดร้าว
เจ็บปวด ความรู้สึกถูกทรยศหักหลัง
ในหัวสมองเต็มไปด้วยคำถามที่จะหนีไปจากตรงนี้ได้อย่างไร....
ฉันต้องรอให้เขาอธิบายหรือ....ใช่อยู่เราไม่เคยให้คำมั่นต่อกัน แต่เราทั้งสองเลือกแล้วมิใช่หรือเลือกที่จะ รักกัน
จำเป็นไหมสำหรับคำอธิบาย เมื่อการกระทำที่เห็นมามันทำร้ายจิตใจและความรู้สึกมากมายขนาดนี้
นี่ฉันควรทำอย่างไรดี....
เรื่องนี้เกิดจากที่เราฝันถึงคุณสามี แต่อารมณ์และความรู้สึกเหมือนเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆเลย555
แล้วถ้าหากมันเกิดขึ้นกับเราจริงๆเราจะทำยังไงนะ
ตื่นมาเล่าให้คุณสามีฟัง คุณสามีบอกฝันหาเรื่องแต่เช้าเลย เราเลยบอกเขาไปว่า
ขอให้เป็นแค่ความฝัน อย่าทำลายความรักและศรัทธาที่ฉันมีให้คุณก็แล้วกัน สามีบอกเพ้อๆไปปลุกลูกได้แล้ว
สิ่งที่ทำได้คงทำปัจจุบันให้ดีที่สุด รักษาคนที่เรารักและครอบครัวไว้ในขณะที่เขายังอยู่กับเรา เรื่องของอนาคตเราคงตอบไม่ได้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น..