เรื่องเล่าจากปากซอง : ตาดนางนี ตาดน้ำพาก ตาดฟาง : ตามมาจะพาเข้าป่า
เมษายน 2561
Location: บ้านหนองหลวง ปากซอง แขวงจำปาสัก สปป ลาว
Part 2:
https://pantip.com/topic/37625749/comment2
"กริ่นนำ"
หลังกลับจากปากซอง แขวงจำปาสัก สปป.ลาว ได้มีโอกาสได้นั่งคิด ถึงเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา สิ่งที่พบเจอระหว่างทาง เพื่อนร่วมทางที่น่าสนใจ ความประทับใจจากมิตรภาพ สร้างแรงบันดาลใจ จึงอยากนำมาเล่าสู่กันฟัง จึงเป็นที่มาของ "เรื่องเล่าจากปากซอง"..
วันที่ 1 : ด่านช่องเม็ก
"ตาดนางนี ตาดน้ำพาก ตาดฟาง จำเป็นต้องไปทั้ง 3 แห่งเลยใช่ไหม?" คำถามนี้วนเวียนในหัว ที่เกือบจะพ่นถามออกมา ท่ามกลางเพื่อนร่วมทริปคนอื่นที่กำลังแพ็คกระเป๋าเดินทาง ตระเตรียม Passport ค่าธรรมเนียมที่ด่านช่องเม็ก ฝั่งลาว
.
"แบกเป้ สะพายหลัง ถือของผรุงผรัง เดินไปจุดผ่านแดน! พวกเราพร้อมสำหรับการเดินทางผจญภัย ตลอด 3 คืน 4 วัน" ประสบการณ์แบบนี้หาไม่ได้ง่ายหากไม่มาด้วยตัวเอง ความคิดนี้วิ่งวนไปมาในหัว ขณะเดินเข้าไปยื่น passport พร้อมฉีกยิ้มให้เจ้าหน้าที
.
"200 บาทแลกกับตราประทับเข้าประเทศลาว ผ่านช่องเม็ก" ถือว่ารับได้ไม่แพงและไม่ถูกจนเกินไป หากเราไม่ได้ยินคนข้างๆ บอกว่า "เสียแค่ 100 บาทเอง" ใช่ครับ ค่าธรรมเนียมที่จ่ายไปขึ้นอยู่กับหน้าตา และรูปบน Passport!! หากรูปบน Passport สวย แถมเจ้าหน้าเป็นผู้ชาย อาจจะได้รับส่วนลดเป็นพิเศษ แต่หากหน้าดูไม่เป็นมิตร อาจจะถูกคิดค่าธรรมเนียม Over เกินจากเรทปกติทั่วไป เป็นโชคดีของผม ที่เพื่อนคนข้างๆ จ่าย 300 บาท!!
.
"หลังแบกเป้ ขนของขึ้นรถสองแถวเสร็จ เหลือบมองพลขับ พล่างคิดในใจ จะถึงปลายทางทันไหม?" มือผมจับราวรถแน่น เกร็งขา จิกเท้า หรี่ตานิดๆ ผมเดาพลาด พลขับน่าจะเป็นนักซิ่งมาก่อน หรือไม่ก็คงชอบดูหนังหนังแฟร์ไซล์ชื่อดัง Fast!
.
"เอี๊ยดดด! เบรคดังสนั่นปั้มน้ำมัน พลขับตะโกนบอก แวะเข้าห้องน้ำได้" ผมมือปาดเหงือ ก้าวลงจากรถ เข้าห้องน้ำเรียบร้อย มองเห็น อเมซอน คาเฟ่! อาการอยากลองรสชาดกาแฟ แบรนด์ไทย แต่ต่างถิ่น ใช่ครับ ที่ปากเซ มีปั้ม PTT และกาแฟอเมซอน!! อุ่นใจ เหมือนอยู่ไทย ข้อดีเขารับทั้งเงินกีบ และเงินไทย แต่เฉพาะธนบัตรเท่านั้น
"ระหว่างทางจะพบบ้านไม้ทรงเก่าตั้งเรียงรายติดถนน ปะปนบ้านทรงใหม่สลับกันเป็นช่วง หลังเก่าเป็นไม้แบบชั้นเดียวยกพื้นสูง ทำด้วยไม้ มุงสังกะสี แต่หากเป็นหลังใหม่ ทรงโมเดิร์น เป็นชั้นเดียว มุงกระเบื้อง มีมุขด้านหน้า สีสันสะดุดตา ที่เดียว" แต่เกือบทั้งหมด น่าจะออกแบบมาจากที่เดียวกัน.
.
"ผ่านไปเกือบ สองชั่วโมง รถยังคงวิ่งตะบึงเข้าเขตปากซอง แขวงจำปาสัก สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นกาแฟ น้อยใหญ่" ปากเซ ปากซอง แถบลาวใต้เป็นเขตอิทธิพลของคุณแม่ดาวเรือง เจ้าของดาว คอฟฟี้ เกือบทั่วพื้นทีต้องปลูกกาแฟ ส่งขายบริษัท ดาวเรื่อง ทั้งหมด จะบอกว่าผูกขาดก็ไม่ผิด เพราะขายให้เจ้าเดียว
.
"สองแถวค่อยๆ ชะลอรถเลี้ยวขวา วิ่งตรงไปบ้านหนองหลวง ด้านซ้าย จะสังเกตเห็นอนุสาวรีย์ทหาร ลาว เวียต ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานการจับมือร่วมกันต่อสู้กับประเทศมหาอำนาจในอดีต" แต่น่าเสียดายไม่มีโอกาสได้เข้าไปถ่ายภาพใกล้ๆ
.
"ถนนหัวแดง! เส้นนี้เป็นทางดำแดง รถวิ่งฟ่าฝุ่นตะบึงไปข้างหน้า น่าสงสารก็แต่ชาวบ้านขับมอไซต์ จักรยาน ตามรายทางที่ถูกฝุ่นตลบตบเป็นสีแดงแทบทั้งตัวบางคนก็ต้องหยุดรถให้ฝุ่นหายก่อน ค่อยไปต่อ ยิ่งบ้านที่ติดถนนแทบเปิดประตู หน้าต่างไม่ได้ หันมามองบ้านเรา เราโชคดีแค่ไหนที่ถนนไม่ค่อยมีฝุ่น เห็นมีก็แต่หลุมอุกาบาตทั่วทุกภาคของประเทศ"
"ขณะที่ทุกคนกำลังเก็บของ เปลียนเสื้อผ้า ให้พร้อมเดินเท้าเข้าไป Base Camp เพื่อใช้เป็นจุดพักค้างแรม" บ้านผู้ใหญ่หนองหลวง เป็นจุดที่นักท่องเทียวทุกคนต้องมาพัก เก็บของ เพราะขากลับ เราต้องกลับมาพักที่นี้ 1 คืน เพราะผู้ใหญ่เขาเปิดเป็นแบบ Home stay ด้วย หากของอันไหนไม่จำเป็นก็ต้องฝากไว้ ไม่ต้องขนเข้าป่า หนัก!
.
8 กิโลเมตร! แรก สำหรับเดินเท้าไปยัง base camp ทุกคนดูฟิต แววตามุ่งมั่น พร้อมสำหรับการเดินทาง แม้ค่ำคืนบนรถตู้โดยสาร พวกเราอาจจะหลับไม่ค่อยสนิทเท่าไรนัก แถมอาหารเช้าตอนสายๆ เป็นข้าวกล่อง แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย ยกเว้นก่อนข้ามแดนมายังลาว ดันทะลึงทะเลาะกับแม่ค้าขายทุกเรียน!!
.
"ใครจะคิด แม่ค้าขายผลไม้ร้านอยู่เยื้องๆ กับธนาคารกสิกรไทย จะมีสกิลปลอกทุกเรียนที่ล้ำ ชนิดเล่นเอาพวกเราเวอ กันไปเลย ยิ่งคิดก็ขำ กลายเป็น Joke ประจำทริปนี้ไปเลย เหตุเกิดจากทุกเรียนแท้ๆ"
"เหลือบมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ พล่างถอนหายใจเบาๆ เฮ้อออ เพิ่งผ่านมาแค่ 5 กิโลเมตรเอง แต่รู้สึกเหมือนเดินมาแล้วครึ่งค่อนวัน" พักตรงนี้ก่อนแล้วกัน พิน ผู้นำตัวน้อย ตะโกนบอกพร้อมอมยิ้มนิดๆ เราทิ้งตัวลงนั่งยิ้มแบบแห้งๆ อึ่ม เสียงเธอเหมือนดั่งสวรรค์มาโปรดชัดชัด
.
"ก่อนออกเดินทางจากบ้านผู้ใหญ่ เราได้น้ำดืมคนละ 2 ขวดเล็ก เพื่อใช้ดืมระหว่างทาง ได้รับคำแนะนำว่า ควรจิบแทนการดืม! หากนึกภาพไม่ออกก็ประมาณจิบเหล้านั่นแหล่ะ พี่โต้ง หนึ่งในคณะแนะนำจนเห็นภาพ "ทำไมต้องจิบ? ผมคิดในใจ "ก็กลัวน้ำมันหมดก่อนนะสิ" พี่โต่งตอบเหมือนอ่านใจเราออก
.
"ลงเขาลูกนี้ไปก็ถึง Base Camp อีก 200 เมตร" พี่ลูกหาบเว้าสำเนียงคนปากซอง พล่างทำไม้ทำมือให้กำลังใจ เฮ้ยยย! เสียถอนหายจากด้านหลัง "เมือกี้ก็บอก 100 เมตรถึง แล้วนี้ยังเหลือตั้ง 200 เมตร โอย ฮ้ายบัก บักห่าขัวเม.ง" พี่บุ๋ม แซวด้วยสำเหนียงชาวอุดร
"Base Camp จุดพักค้างแรม ติดกับลำธารเล็กๆ มีน้ำไหลตลอดเวลา เหมาะเป็นจุดพักอย่างมาก" แต่พื้นทีบริเวณตั้งเต็นท์ จะเอียงเป็นแนวดิ่ง ไม่ใช้พื้นราบ ทำให้เป็นอุปสรรค์ต่อการตั้งเต็นท์ และนอนพอสมควร แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ที่เจอ Camp นี้ดี ฮ้วยจุ๋ยได้ ด้านหน้าเป็นแม่น้ำ ข้างหลังเป็นภูเขา Perfect มาก หากเราไม่เจอกับเจ้าถิ่น ทาก!!
.
"18.30 น. เสียงตัดกิ่งไม้ ถางหญ้า เคลียรพื้นที เพื่อตั้งเต็นท์ ได้จบลง พร้อมกับเสียงกรีดร้อง ที่ต้องเสียเลือดให้กับเจ้าถิ่น ทาก! เชื่อไหม กางเต็นท์ไป ดีดทากออกจากเท้า จากขาไปด้วย เชื่อผมเถอะมันเยอะจริงๆ คงเพราะเป็นเขตป่าดิบชื่น ติดลำธาร แถมฝนตกปรอยๆ เกือบตลอดปี คงไม่มีที่ไหนที่ทากชอบเท่าทีนี้แล้ว
"ฟ้ามืดลง ป่าเริ่มสงบเงียบแล้ว เสียงนกเสียงแมลงเริ่มดังขึ้น ใช่! วิถีชีวิตของสัตว์กลางคืนกำลังมาถึง" พวกเราทุกคนนั่งพร้อมหน้ากันบริเวณเต็นท์กลาง พูดคุยกันถึงเรื่องการเดินทางที่ผ่านมาทั้งวัน ไม่วายลามไปถึงเรื่อง ทุกเรียน!
.
เสียงหัวเราะเริ่มดัง กลบเสียงของแมลง! แต่เสียงกรีดร้อง พล่างดึงทากตัวน้อยออกจากขา และเสื่อ ก็ดังไม่แพ้กัน! กริ่นสเปรย์กันยุ่งฟุ้งทั่วบรรยากาศแถวนั้น ไม่ได้ฉีดกันยุ่งนะ แต่ฉีดกันทาก ฉีดที่ตัวทากเวลามันกินเลือดเรา พอโดนสเปรย์มันก็จะหดขดตัว และหลุดไป
.
"ผัดคะน้าน้ำมันหอย ผัดลูกชิ้น และไข่เจียว" พิน เชฟประจำทริปลงมือรังสรรค์อาหารด้วยตัวเอง ยกกับข้าวเข้ามาในเต็นท์ เย้เย้! ข้าวมาแล้ว ทิจ หนึ่งในคณะดีใจออกหน้าออกตา "หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู น่าทานมาก วันนี้ทิจขอเบิ้ลนะ พล่างตักข้าวใส่ปาก"
.
ผู้อ่านฟังไม่ผิด ผัดคะน้าน้ำมันหอย ผัดลูกชิ้น และไข่เจียว! บนดอย ในป่าเนียนะ! กินดีอยู่ดีขนาดนั่นเชียว ใช่ครับ! ผมยืนยันอีกเสียง แถมอร่อยด้วย แต่นั่นก็ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่เพราะพิน เปิดร้านขายกับข้าวอยู่ ระยอง! แต่เดียวก่อนยังไม่หมดแค่นั้น เรายังมี มะม่วงน้ำปลาหวาน!!
.
"ตอนนี้ก็ปาเข้าไป 21.00 น. กิจกรรมสำหรับคืนนี้" คงเหมาะกับการกระชับความสัมพันธ์แนะนำตัวอย่างเป็นทางการกันอีกครั้ง อย่าแปลกใจ ทริปแบบนี้สนุกยังไงรู้ไหม? เพราะเราทุกคนไม่รู้จักกันมาก่อน! นั่นคือความน่าสนใจ....
เรื่องเล่าจากปากซอง : ตามมาจะพาเข้าป่า "ตาดนางนี ตาดน้ำพาก ตาดฟาง"
เมษายน 2561
Location: บ้านหนองหลวง ปากซอง แขวงจำปาสัก สปป ลาว
Part 2: https://pantip.com/topic/37625749/comment2
"กริ่นนำ"
หลังกลับจากปากซอง แขวงจำปาสัก สปป.ลาว ได้มีโอกาสได้นั่งคิด ถึงเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา สิ่งที่พบเจอระหว่างทาง เพื่อนร่วมทางที่น่าสนใจ ความประทับใจจากมิตรภาพ สร้างแรงบันดาลใจ จึงอยากนำมาเล่าสู่กันฟัง จึงเป็นที่มาของ "เรื่องเล่าจากปากซอง"..
วันที่ 1 : ด่านช่องเม็ก
"ตาดนางนี ตาดน้ำพาก ตาดฟาง จำเป็นต้องไปทั้ง 3 แห่งเลยใช่ไหม?" คำถามนี้วนเวียนในหัว ที่เกือบจะพ่นถามออกมา ท่ามกลางเพื่อนร่วมทริปคนอื่นที่กำลังแพ็คกระเป๋าเดินทาง ตระเตรียม Passport ค่าธรรมเนียมที่ด่านช่องเม็ก ฝั่งลาว
.
"แบกเป้ สะพายหลัง ถือของผรุงผรัง เดินไปจุดผ่านแดน! พวกเราพร้อมสำหรับการเดินทางผจญภัย ตลอด 3 คืน 4 วัน" ประสบการณ์แบบนี้หาไม่ได้ง่ายหากไม่มาด้วยตัวเอง ความคิดนี้วิ่งวนไปมาในหัว ขณะเดินเข้าไปยื่น passport พร้อมฉีกยิ้มให้เจ้าหน้าที
.
"200 บาทแลกกับตราประทับเข้าประเทศลาว ผ่านช่องเม็ก" ถือว่ารับได้ไม่แพงและไม่ถูกจนเกินไป หากเราไม่ได้ยินคนข้างๆ บอกว่า "เสียแค่ 100 บาทเอง" ใช่ครับ ค่าธรรมเนียมที่จ่ายไปขึ้นอยู่กับหน้าตา และรูปบน Passport!! หากรูปบน Passport สวย แถมเจ้าหน้าเป็นผู้ชาย อาจจะได้รับส่วนลดเป็นพิเศษ แต่หากหน้าดูไม่เป็นมิตร อาจจะถูกคิดค่าธรรมเนียม Over เกินจากเรทปกติทั่วไป เป็นโชคดีของผม ที่เพื่อนคนข้างๆ จ่าย 300 บาท!!
.
"หลังแบกเป้ ขนของขึ้นรถสองแถวเสร็จ เหลือบมองพลขับ พล่างคิดในใจ จะถึงปลายทางทันไหม?" มือผมจับราวรถแน่น เกร็งขา จิกเท้า หรี่ตานิดๆ ผมเดาพลาด พลขับน่าจะเป็นนักซิ่งมาก่อน หรือไม่ก็คงชอบดูหนังหนังแฟร์ไซล์ชื่อดัง Fast!
.
"เอี๊ยดดด! เบรคดังสนั่นปั้มน้ำมัน พลขับตะโกนบอก แวะเข้าห้องน้ำได้" ผมมือปาดเหงือ ก้าวลงจากรถ เข้าห้องน้ำเรียบร้อย มองเห็น อเมซอน คาเฟ่! อาการอยากลองรสชาดกาแฟ แบรนด์ไทย แต่ต่างถิ่น ใช่ครับ ที่ปากเซ มีปั้ม PTT และกาแฟอเมซอน!! อุ่นใจ เหมือนอยู่ไทย ข้อดีเขารับทั้งเงินกีบ และเงินไทย แต่เฉพาะธนบัตรเท่านั้น
"ระหว่างทางจะพบบ้านไม้ทรงเก่าตั้งเรียงรายติดถนน ปะปนบ้านทรงใหม่สลับกันเป็นช่วง หลังเก่าเป็นไม้แบบชั้นเดียวยกพื้นสูง ทำด้วยไม้ มุงสังกะสี แต่หากเป็นหลังใหม่ ทรงโมเดิร์น เป็นชั้นเดียว มุงกระเบื้อง มีมุขด้านหน้า สีสันสะดุดตา ที่เดียว" แต่เกือบทั้งหมด น่าจะออกแบบมาจากที่เดียวกัน.
.
"ผ่านไปเกือบ สองชั่วโมง รถยังคงวิ่งตะบึงเข้าเขตปากซอง แขวงจำปาสัก สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นกาแฟ น้อยใหญ่" ปากเซ ปากซอง แถบลาวใต้เป็นเขตอิทธิพลของคุณแม่ดาวเรือง เจ้าของดาว คอฟฟี้ เกือบทั่วพื้นทีต้องปลูกกาแฟ ส่งขายบริษัท ดาวเรื่อง ทั้งหมด จะบอกว่าผูกขาดก็ไม่ผิด เพราะขายให้เจ้าเดียว
.
"สองแถวค่อยๆ ชะลอรถเลี้ยวขวา วิ่งตรงไปบ้านหนองหลวง ด้านซ้าย จะสังเกตเห็นอนุสาวรีย์ทหาร ลาว เวียต ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานการจับมือร่วมกันต่อสู้กับประเทศมหาอำนาจในอดีต" แต่น่าเสียดายไม่มีโอกาสได้เข้าไปถ่ายภาพใกล้ๆ
.
"ถนนหัวแดง! เส้นนี้เป็นทางดำแดง รถวิ่งฟ่าฝุ่นตะบึงไปข้างหน้า น่าสงสารก็แต่ชาวบ้านขับมอไซต์ จักรยาน ตามรายทางที่ถูกฝุ่นตลบตบเป็นสีแดงแทบทั้งตัวบางคนก็ต้องหยุดรถให้ฝุ่นหายก่อน ค่อยไปต่อ ยิ่งบ้านที่ติดถนนแทบเปิดประตู หน้าต่างไม่ได้ หันมามองบ้านเรา เราโชคดีแค่ไหนที่ถนนไม่ค่อยมีฝุ่น เห็นมีก็แต่หลุมอุกาบาตทั่วทุกภาคของประเทศ"
"ขณะที่ทุกคนกำลังเก็บของ เปลียนเสื้อผ้า ให้พร้อมเดินเท้าเข้าไป Base Camp เพื่อใช้เป็นจุดพักค้างแรม" บ้านผู้ใหญ่หนองหลวง เป็นจุดที่นักท่องเทียวทุกคนต้องมาพัก เก็บของ เพราะขากลับ เราต้องกลับมาพักที่นี้ 1 คืน เพราะผู้ใหญ่เขาเปิดเป็นแบบ Home stay ด้วย หากของอันไหนไม่จำเป็นก็ต้องฝากไว้ ไม่ต้องขนเข้าป่า หนัก!
.
8 กิโลเมตร! แรก สำหรับเดินเท้าไปยัง base camp ทุกคนดูฟิต แววตามุ่งมั่น พร้อมสำหรับการเดินทาง แม้ค่ำคืนบนรถตู้โดยสาร พวกเราอาจจะหลับไม่ค่อยสนิทเท่าไรนัก แถมอาหารเช้าตอนสายๆ เป็นข้าวกล่อง แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคเลย ยกเว้นก่อนข้ามแดนมายังลาว ดันทะลึงทะเลาะกับแม่ค้าขายทุกเรียน!!
.
"ใครจะคิด แม่ค้าขายผลไม้ร้านอยู่เยื้องๆ กับธนาคารกสิกรไทย จะมีสกิลปลอกทุกเรียนที่ล้ำ ชนิดเล่นเอาพวกเราเวอ กันไปเลย ยิ่งคิดก็ขำ กลายเป็น Joke ประจำทริปนี้ไปเลย เหตุเกิดจากทุกเรียนแท้ๆ"
"เหลือบมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ พล่างถอนหายใจเบาๆ เฮ้อออ เพิ่งผ่านมาแค่ 5 กิโลเมตรเอง แต่รู้สึกเหมือนเดินมาแล้วครึ่งค่อนวัน" พักตรงนี้ก่อนแล้วกัน พิน ผู้นำตัวน้อย ตะโกนบอกพร้อมอมยิ้มนิดๆ เราทิ้งตัวลงนั่งยิ้มแบบแห้งๆ อึ่ม เสียงเธอเหมือนดั่งสวรรค์มาโปรดชัดชัด
.
"ก่อนออกเดินทางจากบ้านผู้ใหญ่ เราได้น้ำดืมคนละ 2 ขวดเล็ก เพื่อใช้ดืมระหว่างทาง ได้รับคำแนะนำว่า ควรจิบแทนการดืม! หากนึกภาพไม่ออกก็ประมาณจิบเหล้านั่นแหล่ะ พี่โต้ง หนึ่งในคณะแนะนำจนเห็นภาพ "ทำไมต้องจิบ? ผมคิดในใจ "ก็กลัวน้ำมันหมดก่อนนะสิ" พี่โต่งตอบเหมือนอ่านใจเราออก
.
"ลงเขาลูกนี้ไปก็ถึง Base Camp อีก 200 เมตร" พี่ลูกหาบเว้าสำเนียงคนปากซอง พล่างทำไม้ทำมือให้กำลังใจ เฮ้ยยย! เสียถอนหายจากด้านหลัง "เมือกี้ก็บอก 100 เมตรถึง แล้วนี้ยังเหลือตั้ง 200 เมตร โอย ฮ้ายบัก บักห่าขัวเม.ง" พี่บุ๋ม แซวด้วยสำเหนียงชาวอุดร
"Base Camp จุดพักค้างแรม ติดกับลำธารเล็กๆ มีน้ำไหลตลอดเวลา เหมาะเป็นจุดพักอย่างมาก" แต่พื้นทีบริเวณตั้งเต็นท์ จะเอียงเป็นแนวดิ่ง ไม่ใช้พื้นราบ ทำให้เป็นอุปสรรค์ต่อการตั้งเต็นท์ และนอนพอสมควร แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ที่เจอ Camp นี้ดี ฮ้วยจุ๋ยได้ ด้านหน้าเป็นแม่น้ำ ข้างหลังเป็นภูเขา Perfect มาก หากเราไม่เจอกับเจ้าถิ่น ทาก!!
.
"18.30 น. เสียงตัดกิ่งไม้ ถางหญ้า เคลียรพื้นที เพื่อตั้งเต็นท์ ได้จบลง พร้อมกับเสียงกรีดร้อง ที่ต้องเสียเลือดให้กับเจ้าถิ่น ทาก! เชื่อไหม กางเต็นท์ไป ดีดทากออกจากเท้า จากขาไปด้วย เชื่อผมเถอะมันเยอะจริงๆ คงเพราะเป็นเขตป่าดิบชื่น ติดลำธาร แถมฝนตกปรอยๆ เกือบตลอดปี คงไม่มีที่ไหนที่ทากชอบเท่าทีนี้แล้ว
"ฟ้ามืดลง ป่าเริ่มสงบเงียบแล้ว เสียงนกเสียงแมลงเริ่มดังขึ้น ใช่! วิถีชีวิตของสัตว์กลางคืนกำลังมาถึง" พวกเราทุกคนนั่งพร้อมหน้ากันบริเวณเต็นท์กลาง พูดคุยกันถึงเรื่องการเดินทางที่ผ่านมาทั้งวัน ไม่วายลามไปถึงเรื่อง ทุกเรียน!
.
เสียงหัวเราะเริ่มดัง กลบเสียงของแมลง! แต่เสียงกรีดร้อง พล่างดึงทากตัวน้อยออกจากขา และเสื่อ ก็ดังไม่แพ้กัน! กริ่นสเปรย์กันยุ่งฟุ้งทั่วบรรยากาศแถวนั้น ไม่ได้ฉีดกันยุ่งนะ แต่ฉีดกันทาก ฉีดที่ตัวทากเวลามันกินเลือดเรา พอโดนสเปรย์มันก็จะหดขดตัว และหลุดไป
.
"ผัดคะน้าน้ำมันหอย ผัดลูกชิ้น และไข่เจียว" พิน เชฟประจำทริปลงมือรังสรรค์อาหารด้วยตัวเอง ยกกับข้าวเข้ามาในเต็นท์ เย้เย้! ข้าวมาแล้ว ทิจ หนึ่งในคณะดีใจออกหน้าออกตา "หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู น่าทานมาก วันนี้ทิจขอเบิ้ลนะ พล่างตักข้าวใส่ปาก"
.
ผู้อ่านฟังไม่ผิด ผัดคะน้าน้ำมันหอย ผัดลูกชิ้น และไข่เจียว! บนดอย ในป่าเนียนะ! กินดีอยู่ดีขนาดนั่นเชียว ใช่ครับ! ผมยืนยันอีกเสียง แถมอร่อยด้วย แต่นั่นก็ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่เพราะพิน เปิดร้านขายกับข้าวอยู่ ระยอง! แต่เดียวก่อนยังไม่หมดแค่นั้น เรายังมี มะม่วงน้ำปลาหวาน!!
.
"ตอนนี้ก็ปาเข้าไป 21.00 น. กิจกรรมสำหรับคืนนี้" คงเหมาะกับการกระชับความสัมพันธ์แนะนำตัวอย่างเป็นทางการกันอีกครั้ง อย่าแปลกใจ ทริปแบบนี้สนุกยังไงรู้ไหม? เพราะเราทุกคนไม่รู้จักกันมาก่อน! นั่นคือความน่าสนใจ....