............ใบไผ่กับสายลม

ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด

︷✿‧:﹎｡..ลมหนาว.. ﹎︷✿‧:﹎｡ https://www.youtube.com/watch?v=UhzCKfEbsso ลมหนาวมาเยือนอีกแล้ว หัวใจไม่แคล้วหวั่นไหว อยากมีคนรักเคียงกาย ยามหนาวมีไออุ่นเคียง หนาวนี้อยากมีคนรัก หนุนตักนอน อ้อนส่งเสียง ค

ถูกเขาวางลืมไว้ใช่ไหมเล่า มิช้าเฉาเหี่ยวแห้งสีแปลงหมอง กลีบทิ้งก้านรานราลงมากอง ลมพัดต้องตกเกลื่อนเคล้าเปื้อนดิน คิดทบทวนหวนถึงคำนึงว่า รักร้างลาเลือนจางว้างถวิล เขาลืมวันหวานล้ำ.. น้ำตาริน ช้ำชีวินเ

ยามราตรีหมอกมัวทั่วพนาศ เสียงจักจั่นขับขานสะท้านไหว แสงจันทร์เพ็ญเย็นชื้นระรื่นใจ แต่เงาไม้กลับเคลื่อนเหมือนมีคน ยินเสียงครวญหวีดแว่วจากแนวป่า คล้ายเสียงผ้าขาวพรายร่ำคร่ำบ่น ผีตายโหงโศกเศร้าระทมทน ยั

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ เพ็ญเด่นตระหง่านฟ้า   อันสลัว เมฆใหญ่คอยคืบตัว      แผ่กว้าง คงเค้าอยู่หมายมัว        บังบด เดือนเอ

๑. ยามอรุณอุ่นแสงแห่งสุรีย์ พร่างพรมศรีสีทองผ่องอำไพ นกโบยบินกลิ่นลมพรมพฤกษ์ไพร พาใจให้ล่องลอยสู่ฟ้าไกล ๒. แดดแผ่วพลิ้วริ้วรื่นชื่นสายหมอก คลื่น:)กระริกระริ้วไหว เหมือนชีวิตคิดฝันพลันเรียงไป ในเส้นสา

แสงสุดท้ายคล้อยต่ำค่ำใกล้เร้น ลมเย็นเล่นริ้วน้ำระยับฝัน คลื่นกระทบไม้เก่าดังรำพัน บ้านตรงนั้นนิ่งเงียบเยียบทั้งเรือน เถาวัลย์เลื้อยคลุมชายชายคาเก่า เหมือนโอบเงาอดีตไว้ไม่เลือน หน้าต่างปิดแง้มค้างกลาง

สิบปีผ่านกลางคลื่นและลมกล้า เหงื่อเค็มเคล้าผืนฟ้าทะเลใหญ่ เรือแล่นฝ่าโขดหินทุกแห่งไกล จวบจนใจเริ่มล้าในคราวนี้ แสงตะวันเคยแผดบนฟ้าร้อน เคยหลับตานอนฟังคลื่นแทนเสียงฝันดี เคยยิ้มให้ฟ้าหลังพายุที่เคยมี

แสงสุรีย์ สาดส่อง ต้องไอหมอก ดอกไม้งอก งามชื่น ระรื่นไหว ลมอ่อนพัด พาพร่าง ละอองไพร กลิ่นหอมไกล โรยรื่น ชื่นอารมณ์ ยามตะวัน ทาบฟ้า สีครามแจ่ม ดอกไม้งาม แซมโลก สวยสุขสม รอยยิ้มแย้ม แต้มผ่าน ม่านสายลม

ฟ้าหม่นระคนหมอง รติตรองสะท้านไหว พรายพร่ำรึร่ำไร หทัยครวญจะป่วนคราง ลมพัดระบัดโบก อุระโศกวิโยคขาม กริ่งเกรง ณฟ้าคราม ขณะยามระรัวเริง ไหลนองละอองชื้น ก็ดาษดื่นสิขื่นขม ชุ่มฉ่ำ ยะเยือกชม พิรุพรมประโปร