ประสบการณ์หลอน..ลิงลม

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ ตื่นเต้นมาก..จริงๆเราชอบเข้ามาอ่านกระทู้นี้มากอ่านจนอยากแชร์ประสบการณ์ที่เราเจอให้คนอื่นช่วยวิเคาระห์ว่าสิ่งที่เราเจอคืออะไร เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายสิบปีมาแล้ว มันเกิดขึ้นช่วงหน้าหนาวประมาณปลายเดือนมกราคม ตอนนั้นเราเรียนอยุ่ม.6ในจังหวัดเล็กๆแห่งหนึ่งของภาคอีสาน
    เนื่องจากเราเป็นคนต่างอำเภอแต่มาเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด เรากับเพื่อนเลยมาเช่าบ้านอยู่ใกล้ๆโรงเรียน ละแวกนั้นจะมีบ้านเช่าและหอพักเยอะมาก ขออธิบายลักษณะบ้านเช่าที่เราอยู่ก่อนนะคะ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสองชั้น มี3 ห้องนอน ห้องนอนทั้งหมดอยู่ชั้น2 หน้าต่างทุกบานติดเหล็กดัดแน่นหนาแต่ไม่มีมุ้งลวด(เจ้าของบ้านคงกลัวขโมยแต่ไม่กลัวยุง^0^ ) อยู่กันทั้งหมด 4 คน เราอยู่คนเดียว1ห้อง จี๊ดและเติ้ลเพื่อนของเรานอนอีกห้อง ส่วนห้องสุดท้ายเป็นของกุ๊กน้องชายของจี๊ด(คนนี้ตัดออกไปเรยค่ะเพราะไม่ค่อยมีบทบาท)    
    เข้าเรื่องเรยนะคะคืนนั้นเป็นคืนข้างขึ้นฟ้าค่อนข้างสว่างสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆได้ด้วยตาเปล่าแม้ไม่ต้องใช้แสงไฟ ประมาณตี2เราสะดุ้งตื่นเพราะมีเสียงกรี๊ดจากห้องเพื่อนเรา เราเปิดไฟแล้วรีบวิ่งไปหาเพื่อนเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น ภาพที่เราเห็นคือเติ้ลนั่งร้องไห้ตัวสั่นกวาดสายตาหวาดระแวงไปทั่วห้องส่วนจี๊ดนั่งกอดเติ้ลไว้ พวกเราได้แต่มองเติ้ลโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมาจนกระทั่งเติ้ลเริ่มดีขึ้นเลิกร้องไห้ เติ้ลเล่าว่าฝันว่าตัวเองโดนลูบที่ปลายเท้าแล้วค่อยๆลูปขึ้นมาเรื่อยๆจนเกือบถึงต้นขาก็เรยตื่นพร้อมกับเอามือจับมือที่กำลังลูบนั้นไว้เพราะมันเป็นฝันที่เหมือนจริงมาก
    ปรากฎว่ามือที่ลูบนั้นมีอยู่จริง ตึง!เจ้าของมือนั้นเป็นผู้ชายคนรูปร่างค่อนข้างใหญ่ตัวดำปี๋คือดำจนเห็นแต่ลูกตา เติ้ลสตั้นไป5วินาทีแล้วกรี๊ดออกมาส่วนผู้ชายคนนั้นก็กระโดดหน้าต่างหายไป(ตามคำบอกกล่าวของเติ้ล) จี๊ดกอดเติ้ลแรงขึ้นแต่หันหน้าไปทางหน้าต่าง ส่วนเรากับกุ๊กเดินไปดูหน้าต่างทั้งสามบานที่เปิดไว้(3บานติดกัน) ปรากฎว่าเหล็กดัดที่หน้าต่างทุกบานปกติไม่มีส่วนชำรุดหรือเสียหายหรือรอยตัดอะไรทั้งสิ้น ทุกคนได้แต่เงียบแล้วเรากับกุ๊กก็ลากหมอนกับผ้าห่มมานอนรวมกับจี๊ดและเติ้ลเพราะห้องนั้นกว้างที่สุดพอจะนอนรวมกันได้ทั้งหมด
    หลังจากวันนั้นทุกอย่างก็เข้าโหมดปกติพวกเราทุกคนลงความเห็นว่าเติ้ลคงฝันไป สองสัปดาห์ต่อมาเราได้ยินเสียงผู้หญิงกรี๊ดจากบ้านเช่าฝั่งตรงข้าม ตอนนั้นเป็นเวลาเที่ยงคืนเรายังไม่นอนเพราะกำลังนั่งทำรายงาน สักพักบ้านหลังนั้นก็เปิดไฟสว่างขึ้นแทบจะทุกดวงและมีเสียงคุยจอแจอยู่พักหนึ่ง เรากลัวมากเพราะตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียวคนอื่นๆกับกลับบ้านที่ต่างอำเภอกันหมดไม่รู้จะทำยังไงเลยเปิดไฟนอนจนถึงเช้าT_T
    วันรุ่งขึ้นถึงได้รู้เรื่องจากอ้น อ้นเป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันกับเราและพักที่บ้านหลังที่เกิดเหตุที่สำคัญอ้นเป็นเจ้าของเสียงกรี๊ดจ้า เหตุการณ์ที่อ้นเจอคล้ายๆกับที่เติ้ลเจอคือมีผู้ชายมาลูบขาจับหน้าอกพออ้นตื่นส่งเสียงร้องผู้ชายคนนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว “เป็นผู้ชายตัวสูงดำใส่กางเกงในแค่ตัวเดียว” อ้นบอกแบบนี้ ต่อมกลัวเราเริ่มทำงานทันทีมันจะเหมือนกันอะไรขนาดนี้
    ระบบสมองสั่งการให้เรารีบโทรกลับบ้านเพื่อปรึกษากับพ่ออย่างเร่งด่วน พ่อบอกว่าอาจจะเป็นลิงลมพ่อเคยได้ยินมาว่าลิงลมคือพวกที่เล่นของ เขาจะมากับลมแต่พวกนี้จะทำอะไรไม่ได้นอกจากลูบๆคลำๆ(พ่อรู้แค่นี้) เราค่อนข้างจะเชื่อตามคำสันนิษฐานของพ่อ(เชื่อไว้ก่อน) เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งสองครั้งลมพัดแรงมาก ดังนั้นเพื่อเป็นการป้องกันตัวเองจากภัยไอ้กางเกงในตัวเดียวเราจึงให้พ่อนำผ้าถุงแม่ที่ใส่แล้ว2ผืนมาที่ให้บ้านเช่าในวันถัดมา
    เรารู้มาว่าพวกเล่นของกลัวผ้าถุงเพราะของจะเสื่อม ตอนนั้นเราใช้ผ้าถุง1ผืนคลุมทับผ้าห่มและอีกผืนใช้คลุมมุ้งเวลานอน(มุ้งที่เราใช้เป็นแบบครอบเหมือนของเด็กเล็กๆแต่ของเราจะใหญ่กว่ามาก) ทำแบบนี้เรื่อยมา เป็นเวลาเกือนเดือนจนวันหนึ่งเกิดความคิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่าถ้าใช้ทั้งสองผืนคลุมที่มุ้ง แอบคิดเองว่าถ้าลิงลมมาจริงอาจจะสามารถเปิดมุ้งในส่วนที่ไม่มีผ้าถุงคลุมได้(อาจจะฟังดูตลกนะคะแต่ตอนนั้นกลัวจนสมองฝ่อเรยล่ะ)
   แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นในคืนที่เราเปลี่ยนวิธีคลุมผ้าถุงแม่ จำได้ว่าคืนนั้นเป็นคืนวันศุกร์ที่มีลมแรงมากทุกคนกลับบ้านที่ต่างอำเภอกันหมดเช่นเคย ส่วนเรายังไม่กลับเพราะรอพ่อที่จะมารับในเช้าวันเสาร์ คืนนั้นประมาณตี3-4 เราฝันว่ามีคนอยู่ในห้องเป็นผู้ชายตัวดำแต่เห็นหน้าไม่ชัดรูปร่างหนามีส่วนสูงประมาณ 175 เซนติเมตรและนุ่งกางเกงในแค่ตัวเดียว
    เขาเดินสำรวจห้องเราเสร็จแล้วมานั่งยองๆมองดูเรา ตัวเขาอยู่ห่างจากมุ้งแค่ประมาณ 1 ช่วงศอกเท่านั้นเอง เขานั่งจ้องเรานานมากนานจนเรารู้สึกว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างไม่เช่นเขาจะรู้ว่าเรารู้สึกตัวแล้ว เราแกล้งพลิกตัวไปทางที่มีคนมอง(ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงพลิกไปด้านนั้น) ตอนที่เราพลิกตัวเขาคนนั้นก็ตกใจวิ่งชนโต๊ะเครื่องแป้งแล้วหนีออกทางหน้าต่าง
    นึกภาพตามนะคะโต๊ะเครื่องแป้งและหัวเตียงอยู่ติดกับหน้าต่าง ตอนที่เขาชนโต๊ะเครื่องแป้งของที่อยุ่บนโต๊ะล้มทั้งหมด มีกระจกบานขนาดเท่าสองฝ่ามือและกระป๋องแป้งตกลงมา กระจกกระเด็นมาทางเตียงเรา กระป่องแป้งกระเด็นไปอยู่กลางห้อง คือเราเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหมือนลืมตามองเรย พอได้ยินเสียงตุ๊บ..เสียงเหมือนคนกระโดดจากที่สูงลงสู่พื้น
    เราลืมตาทันทีมองกระจกกับกระป๋องแป้งเป็นอันดับแรก ทุกอย่างเหมือนในฝันเป๊ะ! นอนทำใจสักพักลุกขึ้นมองโต๊ะเครื่องแป้ง ข้าวของล้มเหมือนที่เห็นในฝันอีกละ(ลืมบอกไปว่าห้องนอนเราอยู่ติดกับถนนและอยู่ใกล้กับเสาไฟที่ให้ความสว่างบนถนนเราเรยสามารถมองเห็นทุกอย่างในห้องได้) หันไปมองนาฬิกาตอนนั้นตี4 รีบเอาสร้อยพระมาสวมไม่กล้าลุกไปเปิดไฟเพราะกลัว ได้แต่นอนคิดทบทวนเรื่องที่เจอว่าสรุปมันคืออะไรกันแน่ เราแยกไม่ได้เรยว่ามันคือความฝันหรือความจริง แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นคนหรือเป็นผี ถ้าเป็นคนที่เล่นของเหมือนอย่างที่พ่อบอก วิชาอาคมทำให้เขาสามารถลอดเหล็กดัดที่ขนาดแมวยังลอดลำบากได้เรยเหรอ หรือถ้าเขาเป็นผีเขาจะตกใจตอนที่เราพลิกตัวทำไม แล้วถ้าเราฝันทำไมถึงเลือกเวลาลืมตาได้เหมาะเจาะขนาดนั้น
    นอนคิดจนสว่างเรยค่ะจากนั้นเป็นต้นมาเราไม่กล้าเปิดหน้าต่างตอนกลางคืนอีกเรย เราอยู่บานพักหลังนั้นต่ออีกแค่เดือนเศษๆก็ย้ายออกเพราะเรียนจบ ไม่เช่นนั้นคงอึดอัดมากเนื่องจากบ้านไม่มีแอร์แถมยังต้องนอนปิดหน้าต่างอีก
***ถ้าหากใครมีความรู้เรื่องเกี่ยวกับลิงลม ขอความกรุณาบอกเล่าหรือให้ความรู้ด้วยนะคะบอกตามตรงว่าเรื่องนี้มันคาใจจนถึงทุกวันนี้ค่ะ