**เกิด12 สิงหาคม ปี2545 ตกฟาก 00.37 ค่ะ** เรื่องตั้งแต่อนุบาลก็โดนเพื่อนแกล้งบ่อยๆ ประถมเพื่อนในห้องก็จะชอบไปบอกเพื่อนคนอื่นว่าห้ามเล่นกับเรา จนกลายเป็นคนเพื่อนน้อยมาก ฟังดูเหมือนแค่เด็กเล็กแกล้งกัน

ดูจากรัศมีทำการมันคงวางให้ครอบคลุม สอดประสานกัน? เราคงมีของแก้อยู่แหละตามที่เราน่าจะรู้กันว่าของมีอะไรบ้าง แต่ที่ผมกังวลอีกเรื่องคือ ถ้ามันอำมหิตมันอาจจะวางระบบพวกนี้ ให้อยู่ในเขตชุมชมใช้ human shield

แต่ภายนอกก็ต้องแสดงออกว่าเหมือนไม่รู้อะไรลึกๆ พยายามพูดแบบเป็นกลางว่าให้เจรจา และแสดงออกแค่ผิวเผิน ไม่จำเป็นต้องบอกใครผิดใครถูกตามข้อมูลข่าวกรองที่ได้มา ที่ทำแบบนี้นอกจากรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองไว้ ใ

เรานี่ดู i hear your voice ไม่ค่อยอยากดูเพราะพระเอก แต่ใครๆก็บอกสนุกเลยลองดู แล้วแบบพระเอกอะไรเนี่ย หน้าจืดซะไม่มีอะ ผู้ชอะไรตัวขาวเกิ้น ไม่เห็นหล่อเอามาเป็นพระเอกได้ไง หลังจากนั้น คลั่งใคร้ไปเต็มๆ อี

คือเรื่องนี้มันเกิดมาจากว่าเรารู้จักเพื่อนคนนึงเรากับเพื่อนคนนี้แต่ก่อนสนิทกันมากๆตัวตอดเลยก็ว่าได้เราเริ่มรู้จักกันมากขึ้นตามลำดับแต่พอเราอยู่ป.4เราก็ได้รู้จักกับเพื่อนอีกคนนึงเราขอตั้งชื่อให้เขาว่าเ

บอกตัวเองทุกวันว่าจะเริ่มพรุ่งนี้... แต่พรุ่งนี้ก็กลายเป็น "พรุ่งนี้" ไปเรื่อยๆ บางทีก็เริ่มได้ดี เบามื้อเย็น ออกกำลังกาย แต่พอเจอของโปรด หรือเครียดนิดหน่อย ก็เรียบร้อย

เราอยู่กับเพื่อนบางคน ทำไมเรารู้สึกเครียด อาจด้วยสิ่งที่เขาเล่าหรือบ่นให้เราฟัง กลับกลายเราเอามาคิดตาม  ทำให้ชีวิตดูจะมีแต่เรื่อง toxic  รู้สึกว่าเจออะไรก็ไม่ดี  ไม่ค่อยโอเคไปหมด