หัวกระทู้เหมือนดูเรียกแขกไปหน่อย แต่ไม่มีไอเดียว่าจะตั้งไงดี
ไหนๆ ก็เขียนไว้แล้วว่าสปอย จะไม่ครอบแล้วกันนะ ออกแนวระบายมากกว่า
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นพูดคุยกันได้น้า
.
.
.
.
.
.
ตอนแรกในตัวอย่างหนังก็นึกว่าแม่เขาท้องก่อนที่โลกจะโดนล้างบาง ที่ไหนได้มาท้องเอาหลังจากโลกถึงกาลล่มสลายไปแล้ว
ไปทำกันท่าไหนไม่ให้เสียงไปถึงหูพวกเอเลี่ยนกัน! แต่การใส่เนื้อเรื่องตรงนี้เข้ามา ทำให้คิดว่าเออ เป็นหนังเอาตัวรอดที่ไม่ได้
เอาตัวรอดแค่ครอบครัวหนึ่ง แต่เอาตัวรอดกันทั้งเผ่าพันธุ์ แม้ว่าสถานะจะตกเป็นผู้ถูกไล่ล่า แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเครียดทุกวันและตลอดเวลา
ถึงจุดนึง สิ่งมีชีวิตก็ต้องหาทางดำรงเผ่าพันธุ์ตัวเองต่อไป ยิ่งในยามวิกฤติเสี่ยงสูญสิ้นกันหมดโลกอย่างนี้ ตามธรรมชาติ เวลาที่ผ่อนคลาย
จะมีการกระตุ้นกันและกันก็ไม่แปลก ดูหนังแล้วดันโยงกับสารคดีแนวๆ เผ่าพันธุ์เฉย จบความฟุ้งซ่านแรก
ในบรรดาทั้งหมด ทั้งข้อดีและเสีย ที่ขัดใจใหญ่ๆ มีสองอย่าง
แรกคือตอนเปิดเรื่อง ความไร้เดียงสาของน้องคนเล็ก ครอบครัวไม่ได้บอกเหรอว่าถ้าทำเสียงดังอาจถึงตาย? หรือเพราะเห็นว่าเด็กอยู่ ไม่น่าเข้าใจ
เลยอาจบอกเล่าแค่ว่า ตอนนี้เราโดนเอเลี่ยนบุกนะลูก เงียบไว้ปลอดภัยดี แค่นี้? เด็กดูไม่รู้ถึงความจำเป็นถึงแก่นเลยว่าทำไมต้องเงียบ
เหมือนเงียบเพราะคนอื่นเขาเงียบกัน
สองคือ พี่ใหญ่กำลังถึงวัยอีโมพอดี และความรู้สึกผิด ทำร้ายคนได้มากกว่าที่คิด สองอย่างรวมกัน กลายเป็นตัวละครที่หนังแนวนี้ต้องมี
แต่ให้อภัยได้อยู่ พอจะเข้าใจว่าตัวพี่สาวแบกรับความหนักหนาไว้แค่ไหน
แต่เพราะหนังแทบจะไม่พูดคุย หรือเล่าอะไรมาก เน้นพาร์ทเอาตัวรอด พาร์ทอารมณ์เลยค่อนข้างเฉยๆ รู้ว่าตัวละครมีเหตุให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้
แต่ก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า อย่าทำตัวงี่เง่าสิ! อยู่ดี
สรุป ชอบคอนเซปหนัง เป็นหนังเอาตัวรอดที่ระทึกดี แต่ตอนต้นเรื่องที่เล่าคร่าวๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนโดนบุกผ่านพวกหนังสือพิมพ์นี่อ่านไม่ทัน
ใครก็ได้บอกทีว่าพวกกองทัพกับนักวิทย์หายไปไหนกันหมด! ความลุ้นตอนมนุษย์ต้องเอาตัวรอดกับความดีอื่นๆ ทำให้กลบข้อด้อยและความขัดใจบางอย่างไปได้ รวมๆ ไม่ใช่หนังที่ดีเลิศ แต่ก็ไม่ได้แย่ เป็นหนังที่โอเคดีเรื่องนึงเลยล่ะ!
ปล.แล้วก็แอบแวบเรื่องน้ำตกขึ้นมาได้เหมือนกัน แต่พอนึกดูอีกที เราไม่ไปอยู่ที่น้ำตกหรอก มันไม่มีที่นอนอุ่นๆ!
ไม่แน่ใจว่ามีข้อจำกัดมากแค่ไหนในการไปสร้างบ้านใกล้น้ำตก เสียงดังพอที่จะกลบตอนตอกตะปูไหม? ตอนไปตัดไม้เพื่อเอามาสร้างล่ะ? ต้องไปตัดไกลแค่ไหน? ไม้แถวไหนที่ใช้ได้? ตอนไสไม้ ตัดแต่งไม้ล่ะ? ไปขนไม้จากในเมือง ถ้าต้องขนกลับมาให้เงียบที่สุดจะขนได้เท่าไหร่? ใช้เวลานานแค่ไหน? พื้นที่ที่ปลอดภัยพอที่จะสร้างแล้วไม่ทรุด ไม่หัก ไม่ร่วงไม่หล่น รวมๆ แล้วครอบครัวเขาอาจจะมีข้อจำกัดเกินกว่าจะไปสร้างบ้านริมน้ำตกกันก็เป็นได้ นี่แถให้สุดๆ แล้วว่าทำไมไม่ไปหลบกันที่น้ำตก แต่ถ้ามีถ้ำให้ทุกอย่างจะง่ายขึ้น
[A Quiet Place/สปอย] มันจำเป็นต้องมีบทแบบนี้ด้วยหรือ!
ไหนๆ ก็เขียนไว้แล้วว่าสปอย จะไม่ครอบแล้วกันนะ ออกแนวระบายมากกว่า
แลกเปลี่ยนความคิดเห็นพูดคุยกันได้น้า
.
.
.
.
.
.
ตอนแรกในตัวอย่างหนังก็นึกว่าแม่เขาท้องก่อนที่โลกจะโดนล้างบาง ที่ไหนได้มาท้องเอาหลังจากโลกถึงกาลล่มสลายไปแล้ว
ไปทำกันท่าไหนไม่ให้เสียงไปถึงหูพวกเอเลี่ยนกัน! แต่การใส่เนื้อเรื่องตรงนี้เข้ามา ทำให้คิดว่าเออ เป็นหนังเอาตัวรอดที่ไม่ได้
เอาตัวรอดแค่ครอบครัวหนึ่ง แต่เอาตัวรอดกันทั้งเผ่าพันธุ์ แม้ว่าสถานะจะตกเป็นผู้ถูกไล่ล่า แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเครียดทุกวันและตลอดเวลา
ถึงจุดนึง สิ่งมีชีวิตก็ต้องหาทางดำรงเผ่าพันธุ์ตัวเองต่อไป ยิ่งในยามวิกฤติเสี่ยงสูญสิ้นกันหมดโลกอย่างนี้ ตามธรรมชาติ เวลาที่ผ่อนคลาย
จะมีการกระตุ้นกันและกันก็ไม่แปลก ดูหนังแล้วดันโยงกับสารคดีแนวๆ เผ่าพันธุ์เฉย จบความฟุ้งซ่านแรก
ในบรรดาทั้งหมด ทั้งข้อดีและเสีย ที่ขัดใจใหญ่ๆ มีสองอย่าง
แรกคือตอนเปิดเรื่อง ความไร้เดียงสาของน้องคนเล็ก ครอบครัวไม่ได้บอกเหรอว่าถ้าทำเสียงดังอาจถึงตาย? หรือเพราะเห็นว่าเด็กอยู่ ไม่น่าเข้าใจ
เลยอาจบอกเล่าแค่ว่า ตอนนี้เราโดนเอเลี่ยนบุกนะลูก เงียบไว้ปลอดภัยดี แค่นี้? เด็กดูไม่รู้ถึงความจำเป็นถึงแก่นเลยว่าทำไมต้องเงียบ
เหมือนเงียบเพราะคนอื่นเขาเงียบกัน
สองคือ พี่ใหญ่กำลังถึงวัยอีโมพอดี และความรู้สึกผิด ทำร้ายคนได้มากกว่าที่คิด สองอย่างรวมกัน กลายเป็นตัวละครที่หนังแนวนี้ต้องมี
แต่ให้อภัยได้อยู่ พอจะเข้าใจว่าตัวพี่สาวแบกรับความหนักหนาไว้แค่ไหน
แต่เพราะหนังแทบจะไม่พูดคุย หรือเล่าอะไรมาก เน้นพาร์ทเอาตัวรอด พาร์ทอารมณ์เลยค่อนข้างเฉยๆ รู้ว่าตัวละครมีเหตุให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้
แต่ก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า อย่าทำตัวงี่เง่าสิ! อยู่ดี
สรุป ชอบคอนเซปหนัง เป็นหนังเอาตัวรอดที่ระทึกดี แต่ตอนต้นเรื่องที่เล่าคร่าวๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนโดนบุกผ่านพวกหนังสือพิมพ์นี่อ่านไม่ทัน
ใครก็ได้บอกทีว่าพวกกองทัพกับนักวิทย์หายไปไหนกันหมด! ความลุ้นตอนมนุษย์ต้องเอาตัวรอดกับความดีอื่นๆ ทำให้กลบข้อด้อยและความขัดใจบางอย่างไปได้ รวมๆ ไม่ใช่หนังที่ดีเลิศ แต่ก็ไม่ได้แย่ เป็นหนังที่โอเคดีเรื่องนึงเลยล่ะ!
ปล.แล้วก็แอบแวบเรื่องน้ำตกขึ้นมาได้เหมือนกัน แต่พอนึกดูอีกที เราไม่ไปอยู่ที่น้ำตกหรอก มันไม่มีที่นอนอุ่นๆ!
ไม่แน่ใจว่ามีข้อจำกัดมากแค่ไหนในการไปสร้างบ้านใกล้น้ำตก เสียงดังพอที่จะกลบตอนตอกตะปูไหม? ตอนไปตัดไม้เพื่อเอามาสร้างล่ะ? ต้องไปตัดไกลแค่ไหน? ไม้แถวไหนที่ใช้ได้? ตอนไสไม้ ตัดแต่งไม้ล่ะ? ไปขนไม้จากในเมือง ถ้าต้องขนกลับมาให้เงียบที่สุดจะขนได้เท่าไหร่? ใช้เวลานานแค่ไหน? พื้นที่ที่ปลอดภัยพอที่จะสร้างแล้วไม่ทรุด ไม่หัก ไม่ร่วงไม่หล่น รวมๆ แล้วครอบครัวเขาอาจจะมีข้อจำกัดเกินกว่าจะไปสร้างบ้านริมน้ำตกกันก็เป็นได้ นี่แถให้สุดๆ แล้วว่าทำไมไม่ไปหลบกันที่น้ำตก แต่ถ้ามีถ้ำให้ทุกอย่างจะง่ายขึ้น