ตั้งแต่อิฉันขาหัก อิฉันก็พยายามใช้ชีวิตเยี่ยงคนปกติมาตลอด

ทั้งการใช้บริการธนาคาร ทั้งซื้ออาหารจากห้างร้านต่าง ๆ

ซึ่งได้รับจากบริการเป็นอย่างดี โดยไม่เคยเอ่ยปากขอและ ได้รับความประทับใจกลับมาทุกครั้ง

แต่เมื่อวาน อิฉันจำเป็นต้องไปจดทะเบียนซิม

ที่ศูนย์  AIS สาขาโลตัสบางนา (ราม  2)

อิฉันใช้ไม้เท้าถัดด้วยขาข้างเดียว

ตั้งแต่ที่จอดรถ ชั้น 1 ขึ้นลิฟท์ มาถึง ศูนย์ AIS ชั้น 2

ซึ่งเป็นศูนย์ขนาดเล็ก ซึ่งขึ้นมาพบว่า

สาขานั้น ไม่มีเก้าอี้ให้ลูกค้านั่ง

(ศูนย์จะเป็นลักษณะในภาพค่ะ แต่เคาท์เตอร์สูงกว่า และไม่มีเก้าอี้)


เมื่อถึงคิวอิฉัน อิฉันเมื่อยมากกกกและหมดแรง

จึงบอกพนักงานว่าขอเก้าอี้ให้อิฉันนั่งหน่อยได้มั้ย

อิฉันขาหักใส่เฝือก ยืนขาเดียว

พนักงานบอกว่าไม่ได้ ไม่สามารถเอาเก้าอี้ออกจากเคาท์เตอร์ได้เป็นนโยบายบริษัท

จะยกเก้าอี้ออกมาจากเคาท์เตอร์ หรือ ไปนั่งนั้นไม่สามารถทำได้

อิฉันเอ่ยปากขอคนครั้งแรก ตั้งแต่อิฉันขาหักมา 1 เดือน

ตั้งแต่ขาหักอิฉันพยายามทำอะไรด้วยตัวเองมาตลอด

อิฉันกระดากใจที่จะเป็นภาระคนรอบตัว

อิฉันไม่เคยเอ่ยปากขอความช่วยเหลือใครพล่อย ๆ

เมื่อขอ คือ ไม่ไหวแล้วจริง ๆ

อิฉันเข้าใจในมาตรการ การรักษาความปลอดภัย

แต่ในฐานะลูกค้า ที่มาใช้บริการบริษัทคุณ

คุณไม่ได้อบรมสั่งสอนพนักงานให้ช่วยเหลือดูแลลูกค้าเลยหรือ

คุณมีมาตรการอะไร ที่จะช่วยเหลือลูกค้าทุพพลภาพบ้างมั้ย

ปฏิเสธ อย่างเดียว ไม่ช่วยอะไรเลยกับลูกค้าที่มาใช้บริการของบริษัทคุณ

ยอมรับว่าตอนนี้ จากคนที่อยากพยายามทำอะไรด้วยตัวเอง

อิฉันไม่กล้าที่จะออกไปใช้บริการอะไรแล้ว