ร้อยวันที่ฉันเปลี่ยน วันที่แปด

ยี่สิบแปด เดือนสาม ปีสองพันห้าร้อยหกสิบเอ็ด

สิ่งสำคัญในชีวิตของฉันมีไม่กี่อย่าง  ความสัมพันธ์ การเงิน และสุขภาพ
สิ่งที่ฉันยกให้เป็นที่หนึ่งที่นำในทุกเรื่องคือ สุขภาพ เมื่อก่อนฉันยกเรื่องความสัมพันธ์ ขึ้นเป็นอันดับหนึ่ง
มีเพื่อนน้อยแต่รักเพื่อนทุกคนมาก ถ้าเมื่อไหร่เพื่อนต้องการคือมีเวลาให้ตลอด  
ดึกแล้วแต่เพื่อนอกหัก อยากเมา ก็เมายันสว่าง  บางทีเมากว่าเพื่อนอีก
เพื่อนชวนไปกินอะไรไปหมดหมูกะทะ อาหารบุฟเฟ่ต์ กินจนพุงกางเพราะมันเพลิน คุยกับเพื่อนไปกินไป ไม่มียั้ง

หลายคนมองว่าไม่ใช่เรื่องร้ายแรง เรามีเพื่อน เรารักเพื่อน เราเต็มที่กับเพื่อนผิดตรงไหน
ไม่ผิดหรอก แต่บางอย่างเลี่ยงได้เราไม่ควรทำ ไม่ใช่เพราะใครแต่เพื่อตัวเราเอง

จะมีสักกี่คนที่ยกให้สุขภาพมาเป็นอันดับแรก ทั้งที่ร่างกายเรานั้นสำคัญที่สุด
บางคนทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำ  เพราะยกให้เงินสำคัญที่สุด (ฉันเองเคยเป็นหนึ่งในนั้น)
อดทนทรมานตัวเอง เพื่อให้คนที่เราแคร์พอใจ หรือทำร้ายตัวเอง เพื่อให้คนที่เรารักสนใจ

จนลืมไปว่า ถ้าร่างกายเราแข็งแรงเราก็ไปช่วยเพื่อนได้
ไปทำงานหาเงินได้เยอะขึ้น มีไอเดียดีๆในการหารายได้เพิ่มอีก
มีเรี่ยวแรงไปดูแลตัวเอง ให้ดูดีเพื่อให้มีคนมาสนใจ

แต่ถ้าเราป่วยร่างกายเราเสื่อมสภาพ อวัยวะภายในมีปัญหา
เราก็ไม่มีกระจิตกระใจแม้แต่จะทาครีม ทาแป้ง หรือลุกไปเก็บตังค์ค่าแชร์ด้วยซ้ำ
ที่สำคัญใครจะมาช่วยเราทุกข์ แบ่งเบาความทรมาน ช่วยเราจ่ายค่ายา ค่าหมอ

คนส่วนใหญ่มักจะอ้างว่าการกินอะไรที่มีประโยชน์นั้น ยุ่งยาก ไม่มีเวลาเตรียม ซื้อแกงถุง หรืออาหารที่ต้องเอามาเข้าเตาอุ่นกินอีกทีสะดวกกว่าเยอะ โดยที่เราไม่รู้หรอกว่าการกินแบบนั้นบางทีก็อันตรายกับสุขภาพเราในระยะยาวมากมาย

หรือการไปเมากับเพื่อน นานๆที  วันเกิดมีวันเดียวในหนึ่งปี เมาได้ไม่เป็นไร ลองคิดดูว่าเรามีเพื่อนกี่คน
บางคนมีวันเกิดเพื่อนครบทุกเดือนเลยก็มี  ไม่เฉพาะวันเกิด วันหยุดยาว เทศกาล อกหัก ฉลอง หรือโอกาสอะไรคนเราก็มักจะชวนกันไปดื่ม เพลงที่เปิดในร้านเหล้า ก็ยังมีทำนองชวนให้เราอยากจะเมา
อยากดื่มด่ำบรรยากาศที่ชวนให้รู้สึกดีชั่วคราวนั้น โดยยากที่จะห้ามใจ

หรือแม้แต่การสูบบุหรี่ เพื่อระบายความเครียด ลดความอยาก บุหรี่เป็นสารที่เลิกยากที่สุด
นั่นเป็นเพราะหาซื้อง่าย ไม่ผิดกฏหมาย และ ไม่แพง เมื่อเทียบกับสารเสพติดชนิดอื่นๆ
เรามักให้เหตุผลว่ามันชีวิตของเรา ความสุขของเรา ตายไปก็ไม่ได้ดื่ม ตายไปก็ไม่ได้สูบ
แล้วเราก็เลิกมันไม่ได้ ร้ายกว่าคือไม่คิดจะเลิกเลย

ฉันเองไม่ถึงกับติดเหล้า แต่เอาเป็นว่าถ้าใครคิดจะมอมต้องกระเป๋าฉีกแน่ๆ ส่วนบุหรี่ไม่ได้ติด
แต่เวลาได้กลิ่นจะรู้สึกดีมากๆ  ขอบคุณอะไรก็ตามในชีวิต ที่ทำให้ฉันไม่เผลอไปลองสูบบุหรี่ ไม่งั้นคงเลิกยาก
ส่วนของเมาทุกชนิด ตอนนี้ฉันแทบไม่สนใจเลยมานานเกือบสองปีแล้ว

ฉันยังจำวันนั้นได้ดี ในไลน์กลุ่มเพื่อนสมัยเรียน  ข้อความหนึ่งดังขึ้นจากเพื่อนที่ฉันรักและสนิทมาก

......................พวกแกฉันเป็นมะเร็งตับอ่อน ต้องรักษาด่วน ดูแลสุขภาพกันนะอย่าให้เป็นเหมือนฉัน................

ตามมาด้วยข้อความอัพเดทอาการ การรักษา เป็นระยะ ฉันใจหายมาก
เราเพิ่งจะอายุเข้าเลขสามนะ มันเร็วไปไหม
ความเจ็บป่วยไม่เคยปราณีใคร เพื่อนฉันกินเหล้าแบบกระดกขวดเป็นเรื่องปรกติทุกวัน เหล้าแดง ไม่ผสมอะไรเลย
ถึงฉันจะไม่ได้กินหนักขนาดนั้น แต่ก็ไม่น้อยกว่ากันสักเท่าไหร่

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเพื่อน ทำให้ฉันคิดอะไรได้หลายอย่าง

หนึ่ง เราเลี้ยงเหล้าใครก็ได้ แต่เราคงไม่มีทางไปจ่ายค่ารักษาตัวเวลาเค้าเป็นโรคอะไรได้  
เพื่อนฉันเลือกการรักษาแบบให้ยาและคีโม ฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
แต่บิลที่เพื่อนให้ดูคือ ยาเม็ดละหลายหมื่น ต้องกินสี่เม็ด  
สติกเก้อหน้าตกใจหลายรูปแบบมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เสียงเตือนข้อความเข้าถี่ๆ  
เรารักเพื่อน เราสนิทกัน แต่ไม่มีเพื่อนคนไหนจะบอกว่าฉันขอจ่ายค่ายาให้นะ
ไม่ใช่เพราะเราไม่รักกัน แต่สั้นๆคือ เราก็ไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น  
ย้อนมาคิดถึงตัวเองถ้าเปลี่ยนกันเราเป็นแทนเพื่อน ก็คงยากจะมีใครมาช่วยเรื่องเงินค่ารักษาเหมือนกัน

สอง อย่างที่เคยพูดไปในวันแรกๆ ตัวเราในวันนี้เป็นผลจากตัวเราเมื่อวันวาน สิ่งที่เราทำวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นการกิน การอยู่ การนอน แม้แต่ความคิด ถึงมันจะยังไม่ส่งผลอะไรกับเราแบบทันทีทันใด แต่มันต้องมีสักวันที่เราจะได้รับผลของมัน
ฉันจึงตัดสินใจจะเลิกของมึนเมา และเปลี่ยนการกิน คือไม่ได้ถึงกับกินอกไก่ต้มน้ำเปล่า หรือผักแบบเต็มพิกัดหรอก
นั่นก็ยากไป แต่ฉันพยายามเลี่ยงของทอด ของมัน ของดิบ ขนมหวาน หรืออาหารรสจัดต่างๆ แต่จะเน้นน้ำพริกผักต้ม
ยิ่งกลับมาอยู่บ้านนอกแบบนี้ ผักในสวนก็ปลอดสารเราปลูกเอง เก็บมาต้ม น้ำพริกตำเองไม่ต้องใส่ผงชูรสเยอะ การนอนก็นอนก่อนสี่ทุ่มทุกวัน เพื่อนโทรมาเม้าท์ถ้าไม่สำคัญก็พยายามวางก่อน  การท่องโลกโซเชียลก็เลิกติดตามเพจที่ไม่ก่อให้เกิดการพัฒนาตัวเองไปซะ ติดตามแค่เพจที่อ่านแล้วมีพลังด้านบวก  หรือทำให้เราเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

ชีวิตของฉันยังไม่ได้ดีครบทุกด้าน แต่จะขอเริ่มด้วยสุขภาพ ฉันต้องเป็นคนแข็งแรง อย่างน้อยตอนตาย
เค้าจะได้ใช้ประโยชน์จากร่างกายนี้ของฉันเต็มที่หน่อย  (ปัจจุบันฉันได้บริจาคร่างกายและดวงตาไว้แล้ว)

หลังจากเลิกเมา สุขภาพก็ดีขึ้น ผิวพรรณก็ดีขึ้น ที่สำคัญประหยัดไปได้เยอะมาก
คุ้มค่าจริงๆกับการเลิกเมามาสองปีนี้  

ไหนๆวันนี้เราจะเน้นเรื่องสุขภาพแล้วก็จะต้องไปให้สุด  อีกเรื่องที่ขาดไม่ได้คือ การออกกำลังกาย
ฉันเริ่มออกกำลังกายจากการเล่นโยคะ และพัฒนามาเป็นการออกกำลังเพื่อนลดและเสริมเฉพาะสัดส่วน
มีช่วงที่ได้ออกทุกวัน และช่วงที่ไม่ได้ออกเลย เรียกว่าไม่สม่ำเสมอเท่าไหร่
แต่ปัจจุบันฉันทำสวนก็เหนื่อยและเผาผลาญได้มากโข
การออกกำลังกายเลยเป็นเพียงการยืดกล้ามเนื้อไม่ให้ปวดเหมื่อยมากกว่า

ฉันมักจะได้ยินคนรอบข้างบ่นว่าอ้วน อยากหุ่นดี แต่พอบอกให้ออกกำลังกายพวกเขาก็บอกไม่ไหว ไม่มีเวลา
พอวกไปเรื่องกิน บอกให้ลดอาหารที่มีรสจัดมากๆ  เค็มมาก หวานมาก เผ็ดมาก พวกเขาก็บอกจืดๆไม่อร่อย
พอบอกให้ลดของหวาน ขนมปัง น้ำหวาน ก็จะได้คำตอบว่า มันคือความสุขของเขา  เฮ้ออ อย่างนี้จะผอมได้อย่างไร

ความจริงแล้วการดูแลรูปร่างมีผลโดยตรงกับสุขภาพ เมื่อน้ำหนักเราพอดี สุขภาพเราก็ดีตามไปด้วย
การออกกำลังกายเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งที่ทำให้หุ่นเราดี แต่ที่เราต้องเน้นคือการกิน
ฉันเคยฟังคุณหมอบุญชัย ในรายการเจาะใจ ท่านว่าคนเราควรกินอาหารให้เป็นยา แต่อย่ากินยาเป็นอาหาร
ซึ่งถ้าใครสนใจรายละเอียดสามารถตามไปฟังได้ในยูทูป ซึ่งฉันว่ามันเป็นความรู้ที่เราหลายคนรู้ดี แต่ไม่ทำกันมากกว่า

ส่วนอีกพวกก็รู้แต่ไม่ลึก ไม่เห็นภาพว่าเรากินแบบนี้จะส่งผลอย่างไร เช่น กินเค็มเกินไป ไตจะพัง ต้องฟอกไต ค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึง และทรมานร่างกายราวกับได้เข้าไปเล่นหนังโรคจิตเรื่องหนึ่งก็ไม่ผิด ถ้าโรคไตเรื้อรังอาการแย่ลงจนเกิดภาวะไตวาย วิธีการหนึ่งที่หมอจะรักษาเราก็คือ การฟอกเลือด ฉันเคยอ่านเจอว่าก่อนการฟอกเลือดต้องมีการทำการตัดต่อเส้นเลือดเพื่อใช้ในการฟอกเลือด หนึ่งในนั้นคือการนำเส้นเลือดดำต่อกับเส้นเลือดแดงบริเวณแขน เพื่อให้เส้นเลือดดำใหญ่ขึ้น และมีแรงดันพอที่จะทำให้เลือดไหลเข้าสู่เครื่องไตเทียมได้ จำไม่ผิดต้องทำอาทิตย์ละครั้งเลยมั้ง
เมื่อรู้อย่างนี้แล้วคุณยังจะเติมน้ำปลา หรือเกลือลงไปในอาหารอยู่อีกหรือไม่ ?

ในบันทึกร้อยวันที่ฉันเปลี่ยนบางวันจะเป็นเรื่องราวในชีวิตประจำวัน บางวันก็เป็นทัศนคติของฉันที่มีต่อเรื่องต่างๆ
หากจะพอมีประโยชน์กับใครแม้สักคนเดียว ฉันขอยกความดีความชอบให้กับต้นแบบความคิดดีๆ ที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไปเป็นคนละคนอย่างทุกวันนี้