“ คนเก่งขายอะไรก็รวย หยิบจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง ” เป็นคำพูดที่จริงไหมครับ

จะดีไหมครับถ้าจะให้วิทยาการของรัฐที่เก่งไปสอนการตลาดและเรื่องการทำธุรกิจให้รอดให้กับเจ้าของธุรกิจเล็กร้านค้าเล็กๆที่ขายไม่ดีโดยยื่นเงื่อนไขว่าจะให้ทุนก้อนใหญ่ไปลงทุนแลกกับต้องมาเรียนและติดตามผลตลอดถ้า

คือมีฝีมือเก่งเป็นเรื่องที่ดี แต่มันคือแค่องค์ประกอบนึง อีกองค์ประกอบนึงที่สำคัญคือ การนำพาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์ที่ได้เปรียบบ่อยๆ สถานการณ์ที่เสียเปรียบต้องรู้ให้ไวแล้วถอยให้ทัน ถ้าทำได้ท่านไม่จำเป

นั่งดูไลฟ์สดได้แปปๆ สังเกตุว่าทำไมมีแต่แบรนด์ใหม่ๆSmes แบรนด์ดารา อินฟลู ทั้งนั้นเลย แล้วส่วนใหญ่เกินครึ่งจะเป็น ครีม อาหารเสริม ความงาม มาส์ก อะไรแนวๆนี้ แต่แปลกใจว่าทำไมไม่มีแบรนด์ระดับ หลายพันล้า

มือใหม่การตลาดค่ะ หรือถ้ามีหนังสือน่าสนใจแนะนำได้เลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

​สำหรับมนุษย์เงินเดือนหลายคน ความฝันสูงสุดอาจไม่ใช่ตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง แต่คือการได้เป็น "นายตัวเอง" การมีธุรกิจส่วนตัวที่สร้างขึ้นมากับมือ คือภาพของอิสรภาพทางการเงิน เวลา และการได้ทำในส

นี้คือโพสแรก. บีได้เปิดธุรกิจค้าขายอาหารมาร่วม 5 ปี การเจริญเติมโตถึงว่าอยู๋ในเกณฑ์ที่ดี. แต่ตอนนี้รู้สึกอิ่มและเริ่มมีปัญหาด้านสุขภาพ... ใจหนึ่งอยากจะขายธุรกิจไปเลย ทั้งๆที่มีลูกค้ามาขอซื้อเฟรนไชย์หล

ทำไมหลายๆคนพอมีคนที่ประสบความสำเร็จทั้งรวยด้วยตัวเองหรืออะไรมาแนะนำแนะแนวทางการทำมาหากินให้รวยแล้วต้องมีคนไปขุดคุ้ยประวัติเขาด้วยพยายามโยงให้เขาพ่อแม่รวยให้ได้ ทำไมเหรอครับถ้าพ่อแม่รวยจะไม่ฟังเหรอครับ

อยากถามมผู้รู้ทุกท่านว่าในการใช้ชีวิตทั้งในการทำงานการทำธุรกิจทัศนคติกับความรู้ภาคปฏิบัติที่สามารถเอาไปใช้จริงได้มีความสำคัญมากน้อยแค่ไหนกันครับ ความรู้สามารถนำพาให้เราประสบความสำเร็จได้ไหมครับ