เหนื่อยกับคนและธุรกิจที่ทำ (ธุรกิจดีแต่แค่เหนื่อย)

นี้คือโพสแรก.  บีได้เปิดธุรกิจค้าขายอาหารมาร่วม 5 ปี  การเจริญเติมโตถึงว่าอยู๋ในเกณฑ์ที่ดี. แต่ตอนนี้รู้สึกอิ่มและเริ่มมีปัญหาด้านสุขภาพ... ใจหนึ่งอยากจะขายธุรกิจไปเลย ทั้งๆที่มีลูกค้ามาขอซื้อเฟรนไชย์หลายคน.แต่เราทำไม่ได้ เพราะเราไม่ไว้ใจกลัวสินค้าไม่ตรงปกกับที่เราทำไว้ จะเน่าทั้งเข่ง  สินค้าของเรามีจุดแข็งและจุดอ่อน.  จุดอ่อนเรายังสามารถควบคุมได้ ถ้าเราลงมือทำเองหรือจ้างคนมาทำ. แต่เราไม่เคยจ้างลูกน้องเลย.  เราทำกับแฟนเองทั้งหมด เป็นสินค้าโฮมเมทเลยก็ว่าได้. สูตรทุกอย่างเราเป็นคนคิดทั้งหมด. แต่มีสินค้าบางตัวที่แฟนเป็นคนค้นคิด.  ในด้านการตลาด เรามีความคิดที่จะแตกไลน์ผลิตภัณท์ของเรามากมาย..แต่ก็ต้องหยุดชะงัก..เพราะเรายังไม่กล้าที่จะเล่นใหญ่ และยังขาดทุนหรือบุคคลที่เราต้องการให้มาซับพอต.  ตอนนี้เราต้องการทั้งทุนและสมอง เพราะต้องการแตกไลน์สินค้าแล้ว แต่ก็ลำบากเช่นเดิม.  เหนื่อยใจและกายมาก... อยากขายธุรกิจแต่คิดว่าใครจะซื้อ.ในช่วงบ้านเมืองเป็นแบบนี้.  ธุรกิจของเรามีฐานลูกค้ามากพอสมควร. เรามองว่ายังไปได้ไกลเพราะเรารักษามาตราฐานของสินค้าไว้ตลอด....

ตอนนี้อยากจะเล่นใหญ่ อยากกู้ธนาคาร. หรือนายทุน  แต่ไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย  เราเป็นคนค้าขายที่ใช้กำลังและสมองในการพัฒนาสินค้าเท่านั้น   แต่ไม่ได้เก่งในเรื่องงของธุรกิจ.  เราต้องการคนที่สนใจมาช่วยเราบริหาร และพร้อมจะโตไปกับเรา...  ลืมบอกไปว่า เราขายอาหารค่ะ..  ขออภัยถ้าจะเขียนผิดบ้าง