ทำหมู กับเม็ดมะม่วง "ขณะนอนหลับสนิท เป็นภวังคจิต มีชาติวิบาก " แสดงว่าหลับสนิทเป็นกิเลสตัณหา เป็นเจตนา เป็นกรรม

การทำงานของจิตแบ่งเป็นสองช่วงคือ
๑..ช่วงที่จิตพัก คือ มีภวังค์จิตเกิดดับ ต่อเนื่องกันไปตลอด เป็นชาติวิบาก  ไม่ขึ้นวิถี ไม่สร้างกรรมใหม่  ไม่ร้ับรู้อารมณ์อะไรใหม่ๆ  รู้เพียงอารมณ์เดียวกันกับปฏิสนธิจิต เท่านั้น

๒..ช่วงที่จิตทำงาน คือ จิตจะเกิดดับเรียงลำดับกันอย่างเป็นระเบียบ เรียกว่า เกิด"วิถีจิต"ในรูปแบบต่างๆ กัน     ในช่วงหนึ่งของวิถี จะมี"ชวนจิต"ที่มีหน้าทีสร้างกรรมใหม่  ถ้า ชวนจิตเป็นกุศล วิถีนั้นก็เป็นกุศล ถ้าชวนจิตเป็นอกุศล วิถีนั้นก็เป็นอกุศล



ในขณะนอนหลับ  มีทั้งสองช่วงเวลา คือ ขณะพัก และทำงาน
-ขณะหลับสนิท ภวังคจิตจะเกิดตลอด เป็นการหลับของทุกคนที่หลับสนิท เป็นจิตขณะพัก
-ขณะฝัน จิตจะทำงานขึ้นวิถี เป็นกามมโนทวารวิถีจิต ซึ่งมีทั้งกุศล(เช่นฝันถึงเหตุการณ์ที่ได้ทำบุญมา)และอกุศล(เช่นฝันเรื่อยเปื่อย งงๆงวยๆ)
เมื่อเกิดกุศลจิต  จะมีสติเจตสิกเกิดประกอบ ดังนั้นในฝันก็อาจมีสติเกิดร่วมบ้างก็ได้

แต่หากจะใช้สติกำหนดสติปัฏฐาน ซึ่งเป็นขณะที่สติเกิดสัมปยุตต์กับปัญญา
สภาพจิตจะแจ่มใสมาก รู้อารมณ์ได้ชัดเจน ก็จะรู้สึกตัวตื่นขึ้นทันที

การที่พระอรหันต์ไม่ฝัน ไม่ใช่เพราะพระพุทธเจ้าทรงห้ามท่านฝัน
แต่เป็นเพราะท่านปราศจากกามราคะแล้ว ท่านไม่มีสิ่งปรุงแต่งให้วิปลาสสร้างเหตุกุศลหรืออกุศลใดๆ ได้อีกแล้ว