ตอนนี้เราสับสนมาก ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
เรากำลังเรียนอยู่ค่ะ
มีคนๆหนึ่งเข้ามาในชีวิตเรา อยู่กับเราในวันที่เรารู้สึกไม่ดี
เขาแก่กว่าเรา 8 ปีเป็นพี่ในคณะเรา จริงๆเราก็รู้จักกันมานานแล้ว แต่เพราะเรามีแฟน เราเลยไม่เคยมองเขาในแง่นั้น พอเราเลิกกับแฟน แล้วเขาอยู่เป็นเพื่อนเรา เราเลยเริ่มมองเขาเปลี่ยนไป
เราคุยกันมาได้เกือบปีแล้ว ถึงจะยังไม่ตกลงเป็นแฟน แต่ทุกคนก็มองว่าเราเป็นแฟนกัน
เราเข้ากันได้ดีทุกอย่าง สนใจในเรื่องเดียวกัน อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขมาก
เขาฉลาดมาก สามารถเข้าเรียนที่มหาลัยที่ใช้คะแนนสูงที่สุดได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม ขณะที่เราต้องพยายามมากในการเข้าเรียนที่นี่
แต่เพราะความฉลาดของเขาอาจจะทำให้เขาไม่รู้ว่าความพยายามคืออะไร
ตอนนี้เกรดเราอยู่ในช่วงเกียรติ 1 ขณะที่เขาก็ยังเรียนอยู่คณะเดียวกับเรา ทั้งๆ แก่กว่าเรา 8 ปี (เขาซิ่วจากวิศวะมาเพราะไม่ชอบ แล้วมาเข้าคณะปัจจุบันซึ่งมาเจอเรา)
เขาไม่เรียนเลยค่ะ ติดเอฟ ติดโปร ถูลู่ถูกัง ขณะที่เพื่อนของเขาทำงานกันหลายปีแล้ว แต่เขาไม่เรียน ไม่หางาน ทุกวันคือสังสรรค์กับเพื่อน ไม่ก็มาเจอเรา ที่เรียนติดอยู่ตัวเดียวก็ไม่รู้ว่าจะจบไหม
ลืมบอกไปค่ะ บ้านเขามีฐานะ และฐานะเขาดีกว่าเราพอสมควร
เราเคยคุยกับเขาถึงเรื่องอนาคต เขาก็บอกว่าคงจะทำงานกับที่บ้าน
แต่แม่เขาเคยคุยกับเราให้ช่วยดูให้เขาตั้งใจเรียน แม่เขาบอกว่าถ้าเขาเรียนจบก็จะให้ไปทำงานที่อื่น เพราะถ้าเขาทำกับที่บ้านเขาจะไม่ทำ ขนาดพ่อกับแม่เขายังคุมเขาไม่ได้เลย
เราเคยคุยกับเขาว่าจะดูไปก่อนสักปีค่อยตกลงว่าเป็นแฟนไหม พรุ่งนี้วาเลนไทน์ก็จะครบปีแล้ว แต่เรายังหาคำตอบไม่ได้
ถ้าเราตกลง ชีวิตเราจะเป็นไปในทางไหน เคยไปกินข้าวกับเพื่อน เพื่อนถามว่าเขาทำงานอะไร เขาก็ตอบว่างานของเขาคือใช้ชีวิตให้มีความสุข แล้วหัวเราะ เพื่อนเราก็หัวเราะ แต่เรานี่หน้าชา
ถ้าเราปฏิเสธเขาหายไปจากชีวิตเราแน่ๆเขาบอกเขารักเรามาก ถ้าอยู่ด้วยกันจะตัดใจไม่ได้ เราพร้อมที่จะใช้ชีวิตโดยไม่มีเขาหรือเปล่า ตอบได้เลยว่าไม่
สำหรับเราการมีคู่ชีวิตนี่สำคัญนะ อีก 60 ปีเราจะใช้ชีวิตกับคนคนนี้ได้ไหม ในอนาคตจะมีปัญหาอะไรบ้าง
เรานั่งถามตัวเองจนจะเป็นบ้า
อนาคตจะเป็นยังไง?
เขาทำงานไหม?
ถ้ามีครอบครัว แล้วลูกจะอยู่ยังไง?
เขาจะเป็นพ่อที่ดีไหม?
พอมาคิดว่าเขาต้องมาเริ่มงานมีเงินเดือนตอนอายุเท่านี้ที่ 15,000 ขณะที่คนอื่นตั้งตัวไปไกลแล้ว อีกกี่ปีถึงจะได้แต่งงาน
พ่อแม่เขามีเงิน แต่ถ้าเขาทำงานไม่เป็น เงินก็หมดไป เราเคยได้ยินมาว่าเขาไม่ทำงานกลุ่ม เพื่อนเลยไม่เขียนชื่อ แต่เขาก็ไม่แคร์ ความรับผิดชอบนี่ไม่ต้องพูดถึง
ถ้าชีวิตนี้เราสามารถอยู่ได้โดยไม่ทำงาน เราคงไม่เครียดอย่างนี้
เราเคยพูดกับเขาหลายครั้งแล้ว แต่เขาไม่เปลี่ยน
ถ้าเราเลือกที่จะจากเขาไป เราก็คิดว่าคงมีคนอื่นเข้ามา หน้าตาเราก็ดี การเรียนดี แต่มันจะมีคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจขนาดนี้อีกไหม
จริงๆระหว่างที่คุยกับเขา ก็มีคนเข้ามาหลายคน แต่เราก็บอกทุกคนไปว่าเรามีคนคุยแล้ว มีอยู่คนนึงเป็นเด็กทุนเรียนเก่งมากบอกว่าเขาจะรอเรา ถ้าสุดท้ายแล้วเราไม่ได้เป็นแฟนกับพี่คนนั้น ให้โอกาสเขาได้ไหม เราก็บอกไปว่าอนาคตจะเป็นไงก็ไม่รู้ ไม่อยากให้มารอ เขาก็หายไป แต่เรารู้มาว่าเขายังรอเราอยู่ แม้จะคนมาชอบเขา แต่เขาก็ยังรอเรา รอมาครึ่งปีแล้ว
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ควรคิดยังไง เค้าบอกเราว่าถ้ารักกันจริงไม่มีใครทิ้งกันเพราะอนาคตหรอก แล้วคนรอบข้างอีกจะมองเรายังไง เพื่อนเราเคยนินทาพี่คนนึงที่ทิ้งแฟนตัวเองเพราะเรียนไม่จบ ตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าพี่คนนั้นแย่มาก พอตอนนี้มาเจอกับตัว ไม่รู้เลยว่าจะทำไง เราคิดนี่มันผิดเหรอ แต่มันก็ต้องคิดรึเปล่า ชีวิตทั้งชีวิตนะ แล้วคนอื่นจะมองยังไง ถ้าเราเลิกกับเขาเพราะเขาไม่มีอนาคต
พรุ่งนี้ก็จะต้องให้คำตอบแล้ว เราควรตัดสินใจยังไง เขาสำคัญกับเรามาก แต่ชีวิตเราก็สำคัญ เราไม่อยากเสียเขาไป ควรพูดยังไงกับเขาคะ
เราเข้ากันได้ดี แต่เขาไม่มีอนาคต
เรากำลังเรียนอยู่ค่ะ
มีคนๆหนึ่งเข้ามาในชีวิตเรา อยู่กับเราในวันที่เรารู้สึกไม่ดี
เขาแก่กว่าเรา 8 ปีเป็นพี่ในคณะเรา จริงๆเราก็รู้จักกันมานานแล้ว แต่เพราะเรามีแฟน เราเลยไม่เคยมองเขาในแง่นั้น พอเราเลิกกับแฟน แล้วเขาอยู่เป็นเพื่อนเรา เราเลยเริ่มมองเขาเปลี่ยนไป
เราคุยกันมาได้เกือบปีแล้ว ถึงจะยังไม่ตกลงเป็นแฟน แต่ทุกคนก็มองว่าเราเป็นแฟนกัน
เราเข้ากันได้ดีทุกอย่าง สนใจในเรื่องเดียวกัน อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขมาก
เขาฉลาดมาก สามารถเข้าเรียนที่มหาลัยที่ใช้คะแนนสูงที่สุดได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม ขณะที่เราต้องพยายามมากในการเข้าเรียนที่นี่
แต่เพราะความฉลาดของเขาอาจจะทำให้เขาไม่รู้ว่าความพยายามคืออะไร
ตอนนี้เกรดเราอยู่ในช่วงเกียรติ 1 ขณะที่เขาก็ยังเรียนอยู่คณะเดียวกับเรา ทั้งๆ แก่กว่าเรา 8 ปี (เขาซิ่วจากวิศวะมาเพราะไม่ชอบ แล้วมาเข้าคณะปัจจุบันซึ่งมาเจอเรา)
เขาไม่เรียนเลยค่ะ ติดเอฟ ติดโปร ถูลู่ถูกัง ขณะที่เพื่อนของเขาทำงานกันหลายปีแล้ว แต่เขาไม่เรียน ไม่หางาน ทุกวันคือสังสรรค์กับเพื่อน ไม่ก็มาเจอเรา ที่เรียนติดอยู่ตัวเดียวก็ไม่รู้ว่าจะจบไหม
ลืมบอกไปค่ะ บ้านเขามีฐานะ และฐานะเขาดีกว่าเราพอสมควร
เราเคยคุยกับเขาถึงเรื่องอนาคต เขาก็บอกว่าคงจะทำงานกับที่บ้าน
แต่แม่เขาเคยคุยกับเราให้ช่วยดูให้เขาตั้งใจเรียน แม่เขาบอกว่าถ้าเขาเรียนจบก็จะให้ไปทำงานที่อื่น เพราะถ้าเขาทำกับที่บ้านเขาจะไม่ทำ ขนาดพ่อกับแม่เขายังคุมเขาไม่ได้เลย
เราเคยคุยกับเขาว่าจะดูไปก่อนสักปีค่อยตกลงว่าเป็นแฟนไหม พรุ่งนี้วาเลนไทน์ก็จะครบปีแล้ว แต่เรายังหาคำตอบไม่ได้
ถ้าเราตกลง ชีวิตเราจะเป็นไปในทางไหน เคยไปกินข้าวกับเพื่อน เพื่อนถามว่าเขาทำงานอะไร เขาก็ตอบว่างานของเขาคือใช้ชีวิตให้มีความสุข แล้วหัวเราะ เพื่อนเราก็หัวเราะ แต่เรานี่หน้าชา
ถ้าเราปฏิเสธเขาหายไปจากชีวิตเราแน่ๆเขาบอกเขารักเรามาก ถ้าอยู่ด้วยกันจะตัดใจไม่ได้ เราพร้อมที่จะใช้ชีวิตโดยไม่มีเขาหรือเปล่า ตอบได้เลยว่าไม่
สำหรับเราการมีคู่ชีวิตนี่สำคัญนะ อีก 60 ปีเราจะใช้ชีวิตกับคนคนนี้ได้ไหม ในอนาคตจะมีปัญหาอะไรบ้าง
เรานั่งถามตัวเองจนจะเป็นบ้า
อนาคตจะเป็นยังไง?
เขาทำงานไหม?
ถ้ามีครอบครัว แล้วลูกจะอยู่ยังไง?
เขาจะเป็นพ่อที่ดีไหม?
พอมาคิดว่าเขาต้องมาเริ่มงานมีเงินเดือนตอนอายุเท่านี้ที่ 15,000 ขณะที่คนอื่นตั้งตัวไปไกลแล้ว อีกกี่ปีถึงจะได้แต่งงาน
พ่อแม่เขามีเงิน แต่ถ้าเขาทำงานไม่เป็น เงินก็หมดไป เราเคยได้ยินมาว่าเขาไม่ทำงานกลุ่ม เพื่อนเลยไม่เขียนชื่อ แต่เขาก็ไม่แคร์ ความรับผิดชอบนี่ไม่ต้องพูดถึง
ถ้าชีวิตนี้เราสามารถอยู่ได้โดยไม่ทำงาน เราคงไม่เครียดอย่างนี้
เราเคยพูดกับเขาหลายครั้งแล้ว แต่เขาไม่เปลี่ยน
ถ้าเราเลือกที่จะจากเขาไป เราก็คิดว่าคงมีคนอื่นเข้ามา หน้าตาเราก็ดี การเรียนดี แต่มันจะมีคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจขนาดนี้อีกไหม
จริงๆระหว่างที่คุยกับเขา ก็มีคนเข้ามาหลายคน แต่เราก็บอกทุกคนไปว่าเรามีคนคุยแล้ว มีอยู่คนนึงเป็นเด็กทุนเรียนเก่งมากบอกว่าเขาจะรอเรา ถ้าสุดท้ายแล้วเราไม่ได้เป็นแฟนกับพี่คนนั้น ให้โอกาสเขาได้ไหม เราก็บอกไปว่าอนาคตจะเป็นไงก็ไม่รู้ ไม่อยากให้มารอ เขาก็หายไป แต่เรารู้มาว่าเขายังรอเราอยู่ แม้จะคนมาชอบเขา แต่เขาก็ยังรอเรา รอมาครึ่งปีแล้ว
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ควรคิดยังไง เค้าบอกเราว่าถ้ารักกันจริงไม่มีใครทิ้งกันเพราะอนาคตหรอก แล้วคนรอบข้างอีกจะมองเรายังไง เพื่อนเราเคยนินทาพี่คนนึงที่ทิ้งแฟนตัวเองเพราะเรียนไม่จบ ตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าพี่คนนั้นแย่มาก พอตอนนี้มาเจอกับตัว ไม่รู้เลยว่าจะทำไง เราคิดนี่มันผิดเหรอ แต่มันก็ต้องคิดรึเปล่า ชีวิตทั้งชีวิตนะ แล้วคนอื่นจะมองยังไง ถ้าเราเลิกกับเขาเพราะเขาไม่มีอนาคต
พรุ่งนี้ก็จะต้องให้คำตอบแล้ว เราควรตัดสินใจยังไง เขาสำคัญกับเรามาก แต่ชีวิตเราก็สำคัญ เราไม่อยากเสียเขาไป ควรพูดยังไงกับเขาคะ