กินได้ค่ะแต่ควรรู้ว่าเป็นใบอะไรจะดีกว่า หญ้าที่มีคุณสมบัติเป็นยาเช่น น้ำนมราชสีห์ อันนี้ก็หญ้าแต่ว่าไม่เหมาะมาปั่นค่ะ
ผักกาดน้ำนี่ก็หญ้าแต่คุณสมบัติดีมากจะปั่น จะทานดิบก็อร่อย ผักเบี้ยใหญ่นี่หญ้าชัดๆแต่สรรพคุณมาก หญ้าไก่ ส้มกบ
ไมยราพ หญ้าปักกิ่ง หญ้าขัด หญ้าหนวดแมว หญ่าลิ่นงู หญ้าไผ่น้ำ ผักติ้ว  ผักแขยง ผักแผว เพราะผักต่างๆเหล่านี้มีวิตามินและแร่ธาตุ
ต่างๆกัน รวมทั้งสรรพคุณด้านยา  ไม่ว่าสะเดา ขี้เหล็กที่มาทำอาหารก็เป็นยาในตัว เพียงแต่เราเลือกกินในรูปอาหารปรุงเท่านั้นเอง
เวลาเก็บพืชผักหรือหญ้า ที่พื้นดินต้องล้างด้วยน้ำส้มสายชูหรือโซดาทำขนมเพื่อช่วยเรื่องไข่พยาธิต่างๆ

ใบไผ่ที่คุณจขกท.ถามนั้นเราต้องอ่านหาความรู้ก่อนจะทำว่ามันมีคุณสมบัติอะไรและเป็นไผ่ชนิดไหน มันเหมาะกับ
ทำเป็นชามากกว่าเอามามาปั่นหรือไม่

หญ้าต่างๆก็ต้องรู้ชื่อก่อนนะคะ และใช้ปั่นกรองน้ำดื่มต่างกันไปแต่ละวัน ในเมื่อเราไม่รู้ว่ามันจะเหมาะหรือไม่เราก็ควรทานในรูปผักผัด
หรือทานสดกับน้ำพริกเช่นใบบัวบก ผักกาดน้ำ กระสัง

ส่วนหญ้าประเภทนำ้นมราชสีห์ คิดว่าตัดมาทำชาดื่มตอนบ่าย ตอนค่ำ สลับกับดอกกระเจี๊ยบ  ดอกอัญชัญ ชานี่ทำได้ทุกชนิด
หรือแม้แต่สะระแหน่ ขิง ก็เหมาะกับชามากกว่า

เราเคยเพาะต้นข้าวสาลีแล้วอบแห้งตำเก็บไว้เอามาชงเป็นชาเขียว บางทีก็ปั่นสดแล้วแต่ แต่เราจะไม่รวมกันเพราะเราไม่ใช่หมอ
สมุนไพร เรากลัวสรรพคุณมันตีกัน เลยเเยกเดี่ยว

แต่ปั่นนี่ต้องเลือกนิด ไม่ใช่ทุกอย่างปั่นได้ เช่นหญ่าปักกิ่ง  กะสัง หญ้าไผ่น้ำใบบัวบก  ก็ควรสลับวัน ใบไม้ที่จะเอามาต้องรู้ชื่อนิดนะคะ(เน้น)
ควรอ่านด้วยเพราะเราไม่รู้ว่ามันมีพิษหรือไม่คือถ้าคุณสมบัติมันคือยาถ่าย ถ้าทานเกินขนาดนี่ถ่ายท้อง ความดันตกนี่อันตราย

รวมๆแล้วถ้าเราเดินตามถนน ท้องทุ่งนาถ้าสนใจจริงจะรู้ว่าต้นต่างนั้นมีคุณสมบัติและวิตามินแร่ธาตุต่างๆกัน
ว่าจะเขียนอะไรต่อแต่นึกไม่ออกถ้านึกได้จะเข้ามาแก้ข้อมูล หญ้าและพืชควรเก็บตอนเช้าเท่านั้น