น่ารังเกียจไหมคะ? แม่ส่งเรียนได้คนเดียว เลยจะเป็นเด็กเสี่ย

ตอนนี้หนูอยู่เรียนม.6 ค่ะ สายวิทย์ คณิต เกรดเฉลี่ย 3.50+ หนูบอกกับครอบครัวไว้ตอนเดือนธันวาว่าถ้าหนูติดคณะนี้ สาขานี้ หนูต้องจ่ายค่าเทอม 17000+ นะ ครอบครัวก็ตกลงนะคะ โอเคหนูก็สบายใจมากเลยตอนนั้น เพราะหนูอยากเรียนมากๆ

       แล้วทีนี้หนูติด หนูก็บอกครอบครัวว่าติดแล้ว ต้องจ่ายตังสิ้นเดือนมีนานะ หนูก็โทรไปบอกว่า เนี้ยย หนูติดแล้วนะพ่อ พ่อก็บอกว่าคงส่งไม่ไหว   แต่แม่ยังส่งจะหนูทั้งๆที่มันหนักมากๆ ( พ่อกับแม่แยกทางกันค่ะ ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ ) ที่พ่อไม่ส่งเกี่ยวเนื่องมาจากทางเมียใหม่พ่อไม่อยากจะส่งหนูด้วย

        พอรู้ว่าพ่อไม่เงินจะส่งหนูเรียน ความรู้สึกเหมือนหนูต้องหยุดความฝันไว้เท่านี้ หนูท้อมาก วันนั้นหนูร้องไห้ทั้งวัน อาจจะดูเว่อร์นะคะ แต่มันหนักจริงๆสำหรับหนู

        แล้วความคิดพุ่งเข้ามาในหัวก็คือ เด็กเสี่ย  หนูต้องการทำยังไงก็ได้ให้หนูได้เรียน คือหนูต้อจ่ายค่าเทอมสิ้นเดือนมีนานี้ ทำงานพาร์ทไทม์คงไม่ถึงครึ่ง อาจจะสิ้นคิดนะคะ ด่าหนูแรงๆได้ค่ะ หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว หนูคิดได้แค่นี้ หนูท้อมากๆ

         มันน่ารังเกียจ ดูโง่มากหรอคะ ถ้าเราเป็นเด็กเสี่ย ? อยากรู้ความคิดเห็นจากหลายๆคนค่ะ

         หนูไม่ได้ตั้งเป้าว่าจะเป็นเด็กเสี่ยนะคะ ตอนนี้สิ้นคิด คิดได้แค่นี้ค่ะ ตึงสติหนูที



ปล. ตอนนี้ไม่เป็นเด็กเสี่ยนะคะ
ปล.ครอบครัวยากจนค่ะ จนในที่นี้คือจนจริงค่ะ
ปล.ด่าได้นะคะ หนูถือว่าเป็นคำสอน
ปล.เขียนไม่รู้เรื่อง ต้องขอโทษด้วยค่ะ