คือเพื่อนผมย้ายมาจากรร.ใกล้กันๆมากลางคันเพราะทางรร.ฝัางนู้นเขาไม่เอาแล้ว มันเ_วเกินอ่ะครับ ก็ถูกย้ายมาอยู่ม.5 รร.ผม
แค่วันแรกมันก็ปรับตัวได้ดีมากครับ มีเพื่อนเป็นกลุ่มละ แต่ในบรรดาเพื่อนในกลุ่มมันชอบแกล้งผมตลอด เล่นแรงด้วย อาจเพราะว่าผมตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม ผมสูง 157 เองครับ
พ่อแม่ผมท่านให้มาแค่นั้น แต่ผมเป็นนักบาสนะ คึๆ มันชอบแกล้งผมบ่อยๆจนมีคนล้อว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน คือ..ผมอายอ่ะครับ ผมก็เป็นผช.มันก็ผช. มันดูแปลกๆผมเลยไม่อยากอยู่ใกล้มันแต่มันก็แกล้งผมอยู่เหมือนเดิม ด้วยความที่ว่าถูกล้อหนักผมก็สงสัยเลยแอบสมัครเฟสใหม่เอารูปผญ.ขึ้นโปรไปหลอกถามมัน ในที่สุดมันก็บอกชื่อคนที่มันแอบชอบครับ ชื่อผมเอง ตอนนั้นผมสตั้นมาก พอรุ่งเช้าผมเจอหน้ามันก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ตอนเย็นผมพูดว่าเล่นเกมส์อยู่ดีๆมีแต่คนทักมาน่ารำคาญ แล้วมันก็แทรกมาว่า 'เออเหมือนกูเลย เล่นเกมส์อยู่ดีๆมีคนทักมาด่าถามอะไรไม่รู้หนักหนา' ผมเลยมองหน้ามันแล้วถามว่า 'เรื่องที่มันถามคือ?' แล้วอยู่ๆมันก็มองหน้าผมแล้วบอกว่า 'ไม่รู้ดิ่ เฟสพึ่งสร้างด้วย' ผมก็ไปเผลอหลบตามันซะงั้น อยู่มันก็เดินออกไปจากห้องเรียนไปเล่นบาสเลยครับ คิดว่ามันจะรู้หรือปล่าวครับ? ผมกังวลมาก ตกเย็นตอนเลิกแถวผมเรียกมันมันก็ไม่หันมาพอผมตะโกนมันก็ไม่หันมาผมก็เลยโกรธ ไม่ยอมพูดกับมัน ราวๆ 2 อาทิตย์ได้ หลังจากนั้นก็ได้ทำงานกลุ่มด้วยกันก็เลยคุยกัน แล้วมันก็แกล้งผมแบบเมื่อก่อน ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ ไม่อึดอัดเวลาต้องเจอ มันหงุดหงิดมากๆเลย พอรุ่งเช้าอีกวันหนึ่งมันก็ไปแกล้งรุ่นน้องอีกคนหนึ่งเป็นผญ.น้องคนนั้นชื่อฟาง น่ารักด้วย ออกแนวกวนๆสายฮาร์ดคอร์ [แต่ผมฮาร์ดคอร์กว่า] มันก็แกล้งผมอยู่นะแต่ไม่มากเหมือนที่เคย ปกติต้องมาดึงคอเสื้อกันหนาวผมทุกครั้งที่หมดคาบเรียน ตบหัวผมบ้าง ต่อยแขนผมบ้าง[เบาๆ] แต่พอตอนนี้ทุกครั้งที่หมดคาบมันออกจากห้องทุกที ผมก็รู้แหละว่ามันไปหาน้องฟาง จนเริ่มมีคนสังเกตแล้วล้อ มันกับน้องฟาง ผมก็..ไม่รู้สิ่ผมก็รู้สึกแปลกๆนะเวลาที่มันแกล้งน้องเขา หน่วงแปลกๆอ่ะครับ แต่ก็ปิดบังไว้ผมก็เลยล้อมันกับน้องเขาด้วย ให้มันตามน้ำไป แต่ในใจผมมันหน่วงมากเลยครับ เวลาเห็นมันแกล้งน้องหัวเราะอะไรกันมันก็รู้สึกน้อยใจ จนถึงคาบซ่อมเสริม [ทำอาหาร&ขนม&อบรม] คาบนั้นได้ทำขนมทองม้วนสดแล้วครูเปิดเพลง ฉันเดินเข้าป่าอะไรสักอย่างนี่แหละครับ แล้วมีท่อนนึงที่บอกว่า 'คนใจร้ายอย่างเธอ คนที่ไม่มีน้ำใจ' อะไรซักอย่างนี่แหละครับ แล้วมันก็ร้องท่อนนี้ซ้ำๆมองมาที่ผมแล้วหัวเราะ ไม่รู้ตอนนั้นผมคิดอะไรผมเลยพูดไปว่า 'เออ กูไม่ได้ใจดีเหมือนน้องฟางนิ่ กูมันใจร้าย'
แล้วเพื่อนๆก็เฮกันใหญ่ ทำขนมในอาคารอเนกประสงค์ประมาณ 70 คน เฮกันหมดเลยครับ แล้วมันก็สวนมาว่า 'ร้ายๆน่ะสิ่ น่ารัก' ผมทำตัวไม่ถูกเลยครับ พวกมันเฮกันอีกยกใหญ่ ผมทำหน้านิ่งไปแล้วด่ามันไป พ่_ง แต่ในใจผมเต้นไม่หยุดเลยครับ เต้นแรงจนตัวเองแทบจะได้ยินเสียงมันเต้น พอหมดคาบซ่อมเสริมมันก็กลับไปแกล้งน้องเขาต่อ ผมเหลิงได้แค่แปปเดียวเองครับ ทุกอย่างมันก็เป็นปกติอย่างที่มันแกล้งน้องเขา จนผมคิดว่า มันคงเลิกชอบผมแล้ว ผมเลยพยายามเฉยๆกับมัน ผมทำตัวให้แมนขึ้นหันไปเล่นบาสจริงจังขึ้นจนสส.ขึ้น 2 เซนติเมตรเลย ง่อวว ^__^ แต่ก็เจอหน้ามันทุกวันก็ลืมไม่ได้ซักที จนหนักเข้าวันนึงมันไม่ยุ่งกับผมเลยแทบไม่ได้คุยกันวันนั้นเลยมันคลุกอยู่กับน้องฟางทั้งวัน! ผมไม่รู้แต่ผมวิ่งเข้าไปห้องน้ำชายในตอนบ่ายๆแล้วร้องไห้โฮเลย ไม่รู้ว่าคนข้างนอกได้ยินหรือปล่าว แต่ผมปล่อยออกมาหมดเลยทั้งหมดที่อัดอั้นมานาน ผมอยู่ในห้องน้ำเกือบ 20 นาที ผมออกไปหาครูแล้วบอกว่าผมไม่สบาย ครูถามไปเอากระเป๋ามั้ย ผมไม่เอาผมไม่อยากเห็นหน้ามัน พอกลับถึงบ้านแม่ถามผมก็ไม่ตอบผมตรงเข้าห้องแล้วก็ร้องไห้อีกครั้ง ร้องแบบหนักมากตาบวมไข้ขึ้น ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรแต่มันไม่สนใจผมใจผมมันโครตเจ็บ จนผมลารร.2 วัน พอผมไปรร.เพื่อนก็ถามผมว่าเป็นไรรวมถึงมันด้วยผมก็ไม่ตอบบอกว่าปวดท้องไปหาหมอละหมอบอกให้พัก วันนี้ก็เหมือนเดิมครับ มันก็แกล้งน้องฟางอยู่เหมือนเดิม ผมก็ต้องทำตัวปกติล้อกับพวกเพื่อนๆไป แต่ข้างในโครตเจ็บเลยครับ
ผมลองไปถามน้องฟางว่าคิดยังไงกับมัน น้องฟางบอกว่า 'แค่พี่ ถึงเขาชอบหนูหนูก็ไม่ชอบพี่เขาหรอก' ตอแ_ลโว๊ยยยยยยยยยยย!! ฮืออออ โกหกด้านๆแบบนี้เลยหรอครับน้อง ผมโครตเสียใจ ผมตัดใจจากมันไม่ได้จริงๆ ผมควรจะทำยังไงดีครับ
ขอ Howto เลิกแอบชอบเพื่อนหน่อยครับ ช×ช [Y]
แค่วันแรกมันก็ปรับตัวได้ดีมากครับ มีเพื่อนเป็นกลุ่มละ แต่ในบรรดาเพื่อนในกลุ่มมันชอบแกล้งผมตลอด เล่นแรงด้วย อาจเพราะว่าผมตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม ผมสูง 157 เองครับ
พ่อแม่ผมท่านให้มาแค่นั้น แต่ผมเป็นนักบาสนะ คึๆ มันชอบแกล้งผมบ่อยๆจนมีคนล้อว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน คือ..ผมอายอ่ะครับ ผมก็เป็นผช.มันก็ผช. มันดูแปลกๆผมเลยไม่อยากอยู่ใกล้มันแต่มันก็แกล้งผมอยู่เหมือนเดิม ด้วยความที่ว่าถูกล้อหนักผมก็สงสัยเลยแอบสมัครเฟสใหม่เอารูปผญ.ขึ้นโปรไปหลอกถามมัน ในที่สุดมันก็บอกชื่อคนที่มันแอบชอบครับ ชื่อผมเอง ตอนนั้นผมสตั้นมาก พอรุ่งเช้าผมเจอหน้ามันก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ตอนเย็นผมพูดว่าเล่นเกมส์อยู่ดีๆมีแต่คนทักมาน่ารำคาญ แล้วมันก็แทรกมาว่า 'เออเหมือนกูเลย เล่นเกมส์อยู่ดีๆมีคนทักมาด่าถามอะไรไม่รู้หนักหนา' ผมเลยมองหน้ามันแล้วถามว่า 'เรื่องที่มันถามคือ?' แล้วอยู่ๆมันก็มองหน้าผมแล้วบอกว่า 'ไม่รู้ดิ่ เฟสพึ่งสร้างด้วย' ผมก็ไปเผลอหลบตามันซะงั้น อยู่มันก็เดินออกไปจากห้องเรียนไปเล่นบาสเลยครับ คิดว่ามันจะรู้หรือปล่าวครับ? ผมกังวลมาก ตกเย็นตอนเลิกแถวผมเรียกมันมันก็ไม่หันมาพอผมตะโกนมันก็ไม่หันมาผมก็เลยโกรธ ไม่ยอมพูดกับมัน ราวๆ 2 อาทิตย์ได้ หลังจากนั้นก็ได้ทำงานกลุ่มด้วยกันก็เลยคุยกัน แล้วมันก็แกล้งผมแบบเมื่อก่อน ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ ไม่อึดอัดเวลาต้องเจอ มันหงุดหงิดมากๆเลย พอรุ่งเช้าอีกวันหนึ่งมันก็ไปแกล้งรุ่นน้องอีกคนหนึ่งเป็นผญ.น้องคนนั้นชื่อฟาง น่ารักด้วย ออกแนวกวนๆสายฮาร์ดคอร์ [แต่ผมฮาร์ดคอร์กว่า] มันก็แกล้งผมอยู่นะแต่ไม่มากเหมือนที่เคย ปกติต้องมาดึงคอเสื้อกันหนาวผมทุกครั้งที่หมดคาบเรียน ตบหัวผมบ้าง ต่อยแขนผมบ้าง[เบาๆ] แต่พอตอนนี้ทุกครั้งที่หมดคาบมันออกจากห้องทุกที ผมก็รู้แหละว่ามันไปหาน้องฟาง จนเริ่มมีคนสังเกตแล้วล้อ มันกับน้องฟาง ผมก็..ไม่รู้สิ่ผมก็รู้สึกแปลกๆนะเวลาที่มันแกล้งน้องเขา หน่วงแปลกๆอ่ะครับ แต่ก็ปิดบังไว้ผมก็เลยล้อมันกับน้องเขาด้วย ให้มันตามน้ำไป แต่ในใจผมมันหน่วงมากเลยครับ เวลาเห็นมันแกล้งน้องหัวเราะอะไรกันมันก็รู้สึกน้อยใจ จนถึงคาบซ่อมเสริม [ทำอาหาร&ขนม&อบรม] คาบนั้นได้ทำขนมทองม้วนสดแล้วครูเปิดเพลง ฉันเดินเข้าป่าอะไรสักอย่างนี่แหละครับ แล้วมีท่อนนึงที่บอกว่า 'คนใจร้ายอย่างเธอ คนที่ไม่มีน้ำใจ' อะไรซักอย่างนี่แหละครับ แล้วมันก็ร้องท่อนนี้ซ้ำๆมองมาที่ผมแล้วหัวเราะ ไม่รู้ตอนนั้นผมคิดอะไรผมเลยพูดไปว่า 'เออ กูไม่ได้ใจดีเหมือนน้องฟางนิ่ กูมันใจร้าย'
แล้วเพื่อนๆก็เฮกันใหญ่ ทำขนมในอาคารอเนกประสงค์ประมาณ 70 คน เฮกันหมดเลยครับ แล้วมันก็สวนมาว่า 'ร้ายๆน่ะสิ่ น่ารัก' ผมทำตัวไม่ถูกเลยครับ พวกมันเฮกันอีกยกใหญ่ ผมทำหน้านิ่งไปแล้วด่ามันไป พ่_ง แต่ในใจผมเต้นไม่หยุดเลยครับ เต้นแรงจนตัวเองแทบจะได้ยินเสียงมันเต้น พอหมดคาบซ่อมเสริมมันก็กลับไปแกล้งน้องเขาต่อ ผมเหลิงได้แค่แปปเดียวเองครับ ทุกอย่างมันก็เป็นปกติอย่างที่มันแกล้งน้องเขา จนผมคิดว่า มันคงเลิกชอบผมแล้ว ผมเลยพยายามเฉยๆกับมัน ผมทำตัวให้แมนขึ้นหันไปเล่นบาสจริงจังขึ้นจนสส.ขึ้น 2 เซนติเมตรเลย ง่อวว ^__^ แต่ก็เจอหน้ามันทุกวันก็ลืมไม่ได้ซักที จนหนักเข้าวันนึงมันไม่ยุ่งกับผมเลยแทบไม่ได้คุยกันวันนั้นเลยมันคลุกอยู่กับน้องฟางทั้งวัน! ผมไม่รู้แต่ผมวิ่งเข้าไปห้องน้ำชายในตอนบ่ายๆแล้วร้องไห้โฮเลย ไม่รู้ว่าคนข้างนอกได้ยินหรือปล่าว แต่ผมปล่อยออกมาหมดเลยทั้งหมดที่อัดอั้นมานาน ผมอยู่ในห้องน้ำเกือบ 20 นาที ผมออกไปหาครูแล้วบอกว่าผมไม่สบาย ครูถามไปเอากระเป๋ามั้ย ผมไม่เอาผมไม่อยากเห็นหน้ามัน พอกลับถึงบ้านแม่ถามผมก็ไม่ตอบผมตรงเข้าห้องแล้วก็ร้องไห้อีกครั้ง ร้องแบบหนักมากตาบวมไข้ขึ้น ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรแต่มันไม่สนใจผมใจผมมันโครตเจ็บ จนผมลารร.2 วัน พอผมไปรร.เพื่อนก็ถามผมว่าเป็นไรรวมถึงมันด้วยผมก็ไม่ตอบบอกว่าปวดท้องไปหาหมอละหมอบอกให้พัก วันนี้ก็เหมือนเดิมครับ มันก็แกล้งน้องฟางอยู่เหมือนเดิม ผมก็ต้องทำตัวปกติล้อกับพวกเพื่อนๆไป แต่ข้างในโครตเจ็บเลยครับ
ผมลองไปถามน้องฟางว่าคิดยังไงกับมัน น้องฟางบอกว่า 'แค่พี่ ถึงเขาชอบหนูหนูก็ไม่ชอบพี่เขาหรอก' ตอแ_ลโว๊ยยยยยยยยยยย!! ฮืออออ โกหกด้านๆแบบนี้เลยหรอครับน้อง ผมโครตเสียใจ ผมตัดใจจากมันไม่ได้จริงๆ ผมควรจะทำยังไงดีครับ