พนักงานที่ทำงานบริการก็เป็นคน ความอดทนก็มีขีดจำกัด เด้อ..!!!!!

ว่าด้วยเรื่องงานบริการนั้น ใครที่อยู่หน้างานก็คงจะรู้ดีว่าแต่ละวันนั้น บุคลากรเหล่านี้ต้องเจอกับอะไรบ้าง
ไม่ว่าจะเป็น เป็นที่รับฟังของคุณลูกค้า/ที่ระบายของคุณลูกค้า/ที่รองรับสนามอารมณ์ของคุณลูกค้า แต่ท่านๆทราบบ้างไหมว่า ข้างในหรือภายใต้ใบหน้าที่ยิ้มแย้มทุกสถานการณ์นั้น ใจมันบางมาก จากคนที่สดใสร่าเริง กลายเป็นคนเก็บกด กลายเป็นคนซึมเศร้าเมื่อเลิกงาน เพราะเขาเหนื่อกับกริยา ต่ำๆ ของคุณลูกค้าบางราย ที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล รู้ว่าโวยวายแล้วจะได้รับในสิ่งที่ตัวเองต้องการ (ทั้งๆที่บางครังนั้น คุณลูกค้าเองที่เป็นนผิด)
   อยากจะบอกว่า พนักงานเหล่านั้นก็คน มีพ่อ มีแม่ มีชิวิตจิตใจ ใช่ว่าคนจะใช้คำหยาบๆเสียๆ แจกของลับให้เขา ด่าเขาเสียๆหายๆ ทั้งๆที่เขาก็แค่พนักงานหน้าร้านที่เสมือนถูกจ้างมาเพื่อรองรับอารมณ์คุณ คุณเรียกร้องหาความยุติธรรมและคนรับผิดชอบในสิ่งที่คุณอยากได้นอกเงื่อนไข (ซึ่งบริษัทส่วนใหญ่ก็อวยให้ซะด้วยซิ) แล้วพนักงานบริการเหล่านั้นที่คุณทำลายสภาพจิดใจ ทำลายความเชื่อมั่น ทำลายด้วยการตะโกนเสียงดังๆให้เขาอับอายเพียงเพราะต้องการสิ่งตอบสนองตามความใคร่ละโมบโลบมากของคุณ ใจเขาใจเราบ้างนะ .....ไม่มีรัยแค่ต้องการที่ระบายสบายใจล้ะ....ลาก่อย