โดนรังแก ทางบ้านกดดัน

คือ พึ่งอายุ21 แต่สิ่งที่เจอมันหนักมากเกินอายุรึป่าวคะ เริ่มเรื่องเรย
เราโตมา โดยปู่-ย่าเลี้ยง พ่อกะแม่แยกทางกัน พ่อหนูเสียตั้งแต่หนูประมาน7ขวบได้ชีวิตโตมากะความว่างป่าว ไม่มีใครเข้าใจสักคน ยอมรับค่ะว่าทำตัวเละเทะ ไม่สนใจใครแต่มาเริ่มคิดได้ตอน17 สายไปป่าวไม่รุ ก็เริ่มหางานทำ ลืมบอกค่ะตัวคนเดียวไม่มีพี่น้อง ตอนนี้เป็นหม้ายค่ะลูกหนึ่ง เข้าเรื่องเลยล่ะกัน ขออภัยที่เริ่มเรื่องไม่ถูกสำนวนอาจทะๆ
...มีญาติพี่น้องเริ่มมาวุ่นวายกะชีวิตหนู ตั้งแต่ปู่เสียไปเสาหลัก ที่พึ่งก็ไม่มีเหลืออีกแล้ว ตอนที่ปู่มีชีวิตอยู่ ปู่ก็ดูแลจัดการให้ทุกอย่างค่ะไม่มีใครมาวุ่นวายกะหนูเรย หนูโดนทั้งกดดัน โดนด่า โดนแขวะมาตลอด พยายามจะไม่อะไรกะใครแต่สุดท้ายก็ชอบมาจัดการวุ่นวายกะเรา ถ้าเขาหวังดีเราก็ไม่ว่า แต่เข้าใจคำว่า-ดันมั้ยคะ เอาชีวิตเราตัวเราไปเทียบคนนั้นคนนี้เหตุผลอยากให่เราดี หนูเลยพูดคำนึงว่าที่ทำและเป็นอยู่เดือดร้อนอะไรกะใครหรอ แล้วทำไมต้องมาวุ่นวายด้วย ปู่เข้าข้างหนูทุกครั้งมั้งเลยเป็นตอทำให้เกลียด  ณ ตอนนี้ปู่มาเสียไป ชีวิตเราเคว้งเรยค่ะ หมดแล้วที่พึ่ง ย่าหรอคะ?เขาพูดอะไรก็ไม่มีใครฟังหรอกค่ะ ทุกคนกลัวปู่คนเดียว ปู่เสียไปคำคนตายก็ไม่มีความหมาย