ตอนนี้พึ่งมีลูกคนที่2ค่ะ​ คนแรกตอนนี้3ขวบปลายๆ​ ตอนนี้​เรามีคนที่2เลยตั้งใจว่าจะกลับมาเลี้ยงลูกทั้ง2คนเอง​ ซึ่งคนแรกจะได้ย่าเลี้ยงมาก่อนหน้านี้​ ซึ่งปู่กับย่าจะตามใจมาก​ แต่ปู่เค้าจะมาช่วงเทศกาล​ค่ะ​ แต่มาทีก็จะอยู่ค่อนข้างนานหน่อยเลยได้เลี้ยงคนโตบ้าง​ คนโตจะติดย่ามาก​ ปู่ย่าเลี้ยงตามใจมากจนมีนิสัยเอาแต่ใจ​ ขี้โวยวาย​ ติดโทรศัพท์​ ขี้งอน​มาก​ เวลาเค้างอนเค้าจะหนีไปร้องไห้โวยวายในห้องแต่งตัว​ซึ่งก็จะมีคนต้องตามไปโอ๋ทุกรอบ​ แล้วเหมือนย่าเค้าจะชอบเรียกร้องความสนใจจากหลานด้วยเวลาหลานดื้อรึเอาแต่ใจ​ บางทีเค้าจะพูดว่าถ้าหนูดื้อย่าจะไปนอนกับน้อง​ บางทีเวลาเราดุลูก​ ย่าเค้าจะพูดว่าไม่มีใครรักหนูหรอก​ ย่ารักหนูคนเดียว​ แล้วก็เวลาย่าอุ้มน้อง​ อาบน้ำให้น้องคนโตก็จะโวยวาย​ จะบอกว่าย่าให้หนูนอนตักบ้าง​ ย่าอุ้มหนูบ้าง​ ย่าอาบน้ำให้หนูบ้าง​ ย่าก็ต้องรีบเอาน้องมาคืนเรา​ บางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะหลานรึย่าเอง​ที่เลี้ยงแล้วใช้คำพูดแบบนี้เลยทำให้หลานนิสัยไม่ค่อยดี เวลาเราพาคนโตไปที่บ้านเราถ้าเค้าดื้อรึพูดไม่ฟังเราก้อจะดุ​เค้าก็จะร้องจะโวยวาย​ เราก็จะไม่โอ๋​ จะรอให้เค้าใจเย็น​ เราก็จะบอกเหตุผลกับเค้าว่าทำไมเมื่อกี้แม่รึยายถึงดุ​ เค้าก็จะฟังแล้วก็เหมือนจะเข้าใจ​ แต่พอถ้าเมื่อไหร่ที่อยู่​กับปู่ย่าเค้าจะไม่ค่อยฟังไม่ค่อยอะไรเลย​ เราเบื่อมาก​ เวลาเราดุปู่ย่าก็จะโอ๋​ แต่เราจะไม่โอ๋​ เราจะรอให้เค้าใจเย็นแล้วก็บอกก็สอนเค้า​ อย่างอะไรที่เค้าช่วยเหลือ​ตัวเองได้แล้วอย่างเช่น​ หาเสื้อผ้า​ ใส่เสื้อผ้า​ ลูกมาให้เราใส่ให้เราก็จะสอนว่าหนูโตแล้วหนูทำเองเป็นแล้วหนูต้องหัดช่วยเหลือตัวเองทำเองนะคะ​ เพราะหนูเป็นพี่แล้ว​ คนโตก็จะบอกว่าทีปู่ย่ายังใส่ให้หนูเลย​ เราไปต่อไม่เป็นเลยค่ะ​ เวลาเราบอกอะไรย่าเค้าไป​ เค้าก้อจะบอกว่าอย่าไปเคร่งลูกมากเกินไป​ เดี๋ยว​โตไปมันก้อรู้เองนั่นแหล่ะ​ ตอนนี้​เราเครียดมาก​ รู้สึกเบื่อคนโตมาก​ จนบางทีเรามีความรู้สึก​ว่าเรารักลูก​ไม่เท่ากัน​ เพราะเราจะบอกจะอะไรกับคนโตไม่ค่อยได้เลย​ ตอนนี้​ส่วนมากเราจะดูคนเล็ก​ ตอนนี้​ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าพอคนโตโตกว่านี้เค้าก็คงจะรู้​ได้เอง​ รึว่ามันจะผิดที่ตัวเราเองจริงๆคะที่เรากดดันลูกหวังกับลูกมากเกินไป​ เราควรจะทำยังไงดีคะ