ห้องเพลงคนรากหญ้า พักยกการเมือง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม...มีแต่เสียง 19/12/2017 (องคุลีมาล ผู้ "ต้นคดปลายตรง")

กระทู้คำถาม

ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องเพลงและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

หลายวันก่อน พี่โรสบอกว่าอยากอ่านเรื่อง "องคุลีมาล" ได้เลยค่ะ ยินดีเป็นอย่างมาก
ดีใจที่พี่โรสขอมา ขอบคุณพี่โรสมากนะคะ ใครอยากอ่านเรื่องอะไรบอกได้ เดี๋ยวบรรดา MC จัดให้ค่ะ

องคุลีมาล หรือ พระองคุลิมาลเถระ หนึ่งในอัครสาวกองค์สำคัญในยุคพุทธกาล

องคุลีมาลเถระ ได้รับการยกย่องว่าเป็นตัวอย่างที่ดีของ "ต้นคด ปลายตรง"

" ผู้ใด เคยประมาทมาก่อนแล้วเลิกประมาทเสียได้ภายหลัง
ผู้ใด ทำบาปกรรมไว้แล้ว ละได้ด้วยกุศล (มรรคจิต)
ผู้นั้น ย่อมเป็นเหมือนพระจันทร์ ที่โผล่พ้นเมฆหมอก คือทำโลกนี้ให้สว่างไสวได้

ภิกษุใด แม้จะยังหนุ่ม แต่หมั่นปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
ภิกษุนั้น ย่อมเป็นเหมือนพระจันทร ์ที่โผล่พ้นเมฆหมอก คือทำโลกนี้ให้สว่างไสวได้ "

กำเนิดอหิงสกกุมาร

องคุลีมาลเป็นบุตรของ คัคคพราหมณ์ (ภัคควพราหมณ์) ผู้เป็นปุโรหิตของพระเจ้าปัสเสนทิโกศล นครสาวัตถี
มารดาชื่อนางมันตานีพราหมณี

เวลาที่องคุลิมาลคลอดนั้น ได้บังเกิดเหตุอัศจรรย์ บรรดาอาวุธทั้งหลายในนครต่างเปล่งแสงโชติช่วง
พราหมณ์ปุโรหิตดูดวงก็รู้ว่าบุตรตนเกิดฤกษ์ดาวโจร เมื่อโตขึ้นคงจะเป็นโจรผู้ร้ายเที่ยวเข่นฆ่าคนมากมาย
ก็เลยตั้งชื่อเด็กคนนี้เป็นการแก้เคล็ดเสียว่า “อหิงสกกุมาร" แปลว่า "เด็กผู้ไม่เบียดเบียนใคร"

แรงริษยาของเพื่อนและความหลงผิดของอหิงสกะทำให้เกิด "องคุลีมาล"

อหิงสกกุมารโตขึ้นก็ไปเรียนวิชากับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ที่เมืองตักกศิลา
เนื่องจากเป็นคนมีปัญญา ขยัน ตั้งใจเรียน ความประพฤติดี สุภาพ เคารพอาจารย์ อาจารย์จึงโปรดปราน
นั่นเองทำให้เพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกันอิจฉาริษยา จึงได้ไปยุยงอาจารย์ว่าอหิงสกะ เป็นชู้กับภรรยาของอาจารย์

อาจารย์หลงเชื่อ คิดกำจัดอหิงสกะ แต่ถ้าฆ่าเองก็กลัวคนจะติฉินเอาได้ จึงออกอุบายว่า
จะสอน "วิษณุมนต์" มนต์บทนี้ถ้าใครเรียนได้แล้วสามารถปราบได้ทั่วไตรภพคือ ปราบมนุษย์ เทวดา พรหม ได้ทั้งหมด
แต่ต้องมีของบูชาครู คือฆ่าคนให้ครบ 1,000 คน

เพราะคิดว่าอหิงสกะ ออกฆ่าคนเป็นพันคน คงได้ถูกใครสักคนฆ่าตายเอง

ทีแรกอหิงสกะไม่เต็มใจ เพราะไม่ได้มีพื้นฐานจิตใจคิดเบียดเบียนใครมาก่อน
แต่ด้วยความหลงผิดและอยากสำเร็จวิชาวิษณุมนต์จึงได้ฝืนใจทำ พอทำไปก็จำไม่ได้ฆ่าไปกี่คน
จากนั้นพอฆ่าใครแล้วก็ตัดนิ้วมาร้อยเป็นพวงมาลัย จึงได้ฉายา “องคุลิมาลโจร” แปลว่า โจรผู้มีนิ้วมือเป็นพวงมาลา

เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด พระพุทธองค์เสด็จห้ามการทำมาตุฆาต

หลังจากฆ่าไปได้ 999 คน เหลืออีกคนเดียวก็ครบพัน ตอนนั้นเริ่มมีทางการเริ่มประกาศจับองคุลีมาลแล้ว

ปรากฏว่าเป้าหมายสุดท้ายกลับกลายเป็นแม่ขององคุลิมาล ที่เดินทางมาเพื่อจะบอกลูกให้หนีจากการตามล่าของทหาร

แต่ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์มาตุฆาตลูกฆ่าแม่ พระพุทธเจ้าได้ทรงเห็นอุปนิสัยของโจรองคุลิมาลว่าจะสามารถบรรลุมรรคผลได้
จึงรีบเสด็จไปโปรดทันเวลา ทำให้องคุลิมาลเปลี่ยนเป้ามาที่พระพุทธเจ้า วิ่งไล่ตามพระพุทธเจ้าเพื่อจะฆ่าและตัดเอานิ้ว

พระพุทธเจ้าทรงแสดงฤทธิ์ให้องคุลิมาลวิ่งตามไม่ทันจนรู้สึกเหนื่อยล้าแล้วหยุดยืนอยู่กับที่
องคุลีมาลร้องขึ้นว่า “หยุดก่อน สมณะ หยุดก่อน”

พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า “เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด”
พร้อมอธิบายต่อว่า เราหยุดจากการทำอกุศล อันให้ผลเป็นทุกข์มานานแล้ว ส่วนท่านยังไม่หยุด

มหาโจรกลับใจ

พระสุระเสียงนั้น ทำให้องคุลิมาลโจรรู้สึกสำนึกโทษของตน จึงเปลื้องเครื่องศาสตราวุธ และมาลัยนิ้วมือออกจากกาย
แล้วเข้าไปเฝ้าทูลขอบรรพชาอุปสมบท พระองค์ก็ทรงอนุญาตให้อุปสมบทด้วยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทา
แล้วทรงนำพาเข้าไปในพระเชตวันมหาวิหาร

ภายหลังบรรลุอรหัตผลแล้ว ขณะเสวยวิมุตติสุขอยู่นั้นเกิดปีติโสมนัส
ท่านได้แสดงความรู้สึกว่า

“ผู้ใดประมาทมาก่อนแล้วเลิกประมาทเสียได้ภายหลัง
ผู้นั้นย่อมเป็นเหมือนพระจันทร์ที่โผล่พ้นเมฆหมอก คือทำโลกนี้ให้สว่างไสวได้”

ต่อมาท่านออกบิณฑบาต แต่กลับถูกขว้างปาด้วยก้อนดินและท่อนไม้จนบาตรแตก ตัวท่านก็บาดเจ็บ
จึงจำต้องกลับมาเฝ้าพระพุทธเจ้าที่วัดเชตวัน

พระพุทธเจ้าทรงสอนท่านให้อดทน และทรงสอนว่าท่านกำลังได้รับผลกรรมที่ทำไว้
ท่านจึงแผ่เมตตาจิตไปในสรรพสัตว์

ท่านได้รับสรรเสริญว่าเป็นพระเถระประเภท “ต้นคดปลายตรง” คือ เบื้องต้นประมาทพลาดพลั้ง
แต่ต่อมากลับเนื้อกลับตัวเป็นพระสาวกที่ดี เป็นตัวอย่างของอนุชนรุ่นหลังเป็นอย่างดี

คุณธรรมที่ควรถือเป็นแบบอย่าง

1.เป็นผู้มีความขยันหมั่นเพียร พระองคุลิมาลตอนเป็นอหิงสกะกุมาร
ได้เข้ารับการศึกษาเล่าเรียนจากอาจารย์ทิศาปาโมกข์ ท่านมีความขยันหมั่นเพียรในการศึกษาเป็นอย่างยิ่ง
ตลอดถึงคอยรับใช้ใกล้ชิดอาจารย์และภรรยา จนเป็นที่รักและโปรดปรานของอาจารย์

2. เป็นผู้ไม่ประมาท หลังจากที่พระองคุลิมาลได้เข้าเฝ้าและฟังพระธรรมเทศนาของพระพุทธเจ้าแล้ว
ท่านกลับได้สติ จึงทูลขอบวชซึ่งพระพุทธเจ้าก็ทรงอนุญาตบวชให้ นับว่าท่านเป็นคนประเภทต้นคดปลายตรง
สมควรยึดถือเป็นเยี่ยงอย่าง

3. เป็นผู้มีความอดทน หลังจากท่านบวชแล้ว ประชาชนมักหวาดกลัวท่าน
บางครั้งถึงกับถูกเขาขว้างด้วยก้อนหิน ได้รับทุกขเวทนาอย่างแสนสาหัส
แต่ท่านก็มีความอดทน บำเพ็ญสมณธรรมและได้บรรลุอรหันต์ในที่สุด

มีเรื่องเกี่ยวกับพระองคุลีมาลเถระอยู่ในบทสวดมนต์ พระปริตร อยู่หลายแห่งค่ะ

ตำนานอังคุลิมาละปริตร

เมื่อครั้งพระองคุลิมาลไปบิณฑบาตในพระนครสาวัตถี ชาวเมืองก็ตกใจกลัวพากันหนีไปสิ้น ไม่มีใครใส่บาตรท่านเลย

ครั้งนั้นมีหญิงคนหนึ่งท้องแก่เห็นท่านก็ตกใจ จะลอดรั้วหนีแต่ท้องใหญ่ลอดไปมิได้
และบังเอิญเจ็บท้องจวนคลอดลูก

ญาติคนหนึ่งของหญิงนั้นคิดขึ้นว่า
ถ้าพระองคุลิมาลท่านตั้งความสัจจาธิษฐานให้หญิงนี้คลอดลูกสะดวกแล้ว ก็คงคลอดได้ง่าย

จึงนิมนต์ท่านไปตั้งความสัจจาธิษฐาน พระองคุลิมาลก็ตั้งความสัตย์ เนื้อความเหมือนในคาถาสวดมนต์
หญิงนั้นก็คลอดลูกได้โดยง่าย ที่ที่พระองคุลิมาลตั้งความสัตย์ ภายหลังได้ก่อเป็นแท่นไว้
แม้ว่าสัตว์เดรัจฉานและสตรีที่คลอดบุตรมิได้สะดวก ไปนอนบนแท่นนั้นก็คลอดบุตรง่ายยิ่งนัก
แม้ไปไม่ได้เอาน้ำล้างแท่นนั้น มารดศีรษะสตรีที่คลอดบุตรไม่สะดวกก็ว่าคลอดได้ง่าย
และว่าเป็นวัณโรคเมื่อเอาน้ำล้างแท่นนั้นมารดศีรษะบ้าง ให้กินบ้างก็หายได้

พุทธชัยมงคลคาถา ที่ 4 ปราบโจรองคุลีมาล

ในบทสวดมนต์พุทธชัยมงคลคาถา (พาหุง มหากา) ที่กล่าวถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้าใน 8 เหตุการณ์นั้น
บทที่ 4 กล่าวถึงที่พระองค์ท่านมีชัยเหนือองคุมาลโจรค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

๔. อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง, ธาวันติโย ชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท, ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ ฯ

โจรทะนงองคุลิมาล หาญกล้า       สองมือคว้าดาบชู สู่สถล
วิ่งไล่ล่าตถาคต ทศพล                 สิ้นสามโยชน์อดทน มุ่งราวี
พระมุนินท์ชินสีห์ มิมีขลาด            ย่างพระบาทปกติ ตามวิถี
ยิ่งไล่ยิ่งห่างหัน ในทันที               พระทรงมีฤทธิ์ วิเศษ เผด็จพาล
ขอเดชะ ชัยชนะ พุทธองค์            บันดาลมงคลชัย ให้ไพศาล
เป็นยอดยิ่ง มิ่งขวัญ ทุกวันวาร        แด่เราท่าน ถ้วนทั่ว ทุกตัวตน

https://www.youtube.com/watch?v=JqiaXFjHYi4

ขอบคุณที่มาข้อมูลและภาพประกอบ
https://board.postjung.com/751708.html
http://www.dharma-gateway.com/monk/great_monk/pra-ong-kulee-marn.htm
http://oknation.nationtv.tv/blog/dhammaboocha/2015/05/13/entry-1
https://plus.google.com/+W%C3%BAshinyuiyue/posts/YDWvxqSQNeQ
http://www.kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=10001
http://oknation.nationtv.tv/blog/warnwarn/2010/08/29/entry-1
https://jiab007.wordpress.com/2012/10/18/%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A5/

..................................................

"ต้นคด ปลายตรง" นั้นน่าสรรเสริญ อดีตจึงไม่สำคัญเท่าปัจจุบัน
ขอให้อดทนทำความดีเรื่อยไป ดังที่ว่า...

“ผู้ใดประมาทมาก่อนแล้วเลิกประมาทเสียได้ภายหลัง
ผู้นั้นย่อมเป็นเหมือนพระจันทร์ที่โผล่พ้นเมฆหมอก คือทำโลกนี้ให้สว่างไสวได้”

องคุลีมาล (ต้นฉบับ) - โรม ศรีธรรมราช

https://www.youtube.com/watch?v=0A7WFZohn7s