ความว่างเปล่า ภาษา และ การไร้ความหมาย

เมื่อว่างเปล่า  สู้มีอะไรที่เป็นภาษา ยังจะดีกว่า
ดีกว่า  เพราะ  ยังทำให้  การมีอยู่  มีภาพสะท้อนของ การดำรงอยู่

ต่อเมื่อ มีภาษา  แต่กลับมีการจัดระเบียบไม่ชัดเจน  
มีแต่ความไม่สมจริง  ความเท็จ  ความสับสน
ภาษานั้น   ก็กลับไร้ความหมาย
ไร้ความหมาย  ไม่ใช่  ความว่างเปล่า
แต่ไร้ความหมาย  เพราะ  มันไม่จริง  ไม่อาจอธิบายได้  ไม่อาจเข้าใจได้  
และไม่อาจยอมรับได้ เพราะ อาจเป็นความเท็จ

ความเท็จ เหมือนความมืด   เหมือนความว่างเปล่า
แต่กลับว่างเปล่า  เมื่อไม่น่าไว้วางใจ  
เพราะ  มีอะไรในการปรากฏที่ไม่ปรากฏ หรือชวนระแวงสงสัย
ความเท็จทำให้สูญเสียพลัง  เพื่ออธิบาย  
และทำให้ภาษากลายเป็นสิ่งไร้ความหมาย

การโต้เถียงกับคนที่มีทิฐิ   คือ    การพยายามถักทอเสื่อ ในขณะที่ไม่ได้แก้ปมของเส้นใยที่ใช้ถักทอ
ย่อมเท่ากับทำให้เสียของ  หรือ การสร้างของทิ้งแต่แรก  
เพราะ ความไม่ระวัง ไม่ตรวจสอบ ไม่รอบคอบ ไม่ใส่ใจ หรือหวังดีเกินไป...

ภาษาเกิดขึ้นเพื่อสร้างชีวิตให้มีความหมาย
มีความหมายจากสรรพสิ่งที่ไร้ความหมายในตัวมันเอง
แต่การไร้ความหมาย  ก็มาจาก การใช้ภาษาอย่างไม่รู้  ล้นเกิน  สับสน และเป็นเท็จ

การไร้ความหมายจากการใช้ภาษา  จึงกลายเป็น ความว่างเปล่าดุจความมืด
เพราะ   ชวนไม่น่าไว้ว่างใจ  หรือชวนให้ระแวงสงสัย  อีกทั้งทำให้สูญเสียพลังทั้งในการเสพและการปฏิเสธ

แม้กระทั่งเฟสบุ๊คเอง ยังมีข่าวว่า  เครือข่ายของมันมีด้านมืดที่ทำลายสุขภาพ ...