เมื่อชีวิตบีบเราให้จนมุม เราจะยอมแพ้ หรือฮึดสู้ครั้งสุดท้าย ?

บางเช้า…
เราเดินเข้าออฟฟิศด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง
เจ้านายไม่เห็นค่า เพื่อนร่วมงานทำเหมือนไม่รู้จักเรา
ทุกโต๊ะทำงานเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของคนอื่น…
แต่เก้าอี้ของเราเงียบจนเหมือนห้องว่าง

หางานใหม่ก็เหมือนวิ่งในอุโมงค์มืด
เราส่งใบสมัครไป
แต่ไม่เคยมีเสียงตอบกลับ
ทุกครั้งที่เปิดอีเมลก็ได้เจอแต่ความว่างเปล่า
จนเริ่มสงสัยว่า…เรามีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่า

ไม่มีใครสงสาร ส่งสาร....ไม่มีน้ำใจส่งมาให้
วันที่ล้มลง…ก็ไม่มีแม้มือหนึ่งที่ยื่นมาฉุดขึ้นมา
มันเจ็บปวดจนบางทีอยากหายไปเฉย ๆ

แต่…

ในความมืดนั้นเอง เรากลับได้ยินเสียงเล็ก ๆ ในใจ
เสียงที่บอกว่า  “อย่ายอมแพ้”
เพราะความลำบากที่เราเจอ มันไม่ใช่การลงโทษ
แต่มันคือการทดสอบ

ใช่ครับ…
วันนี้เราอาจรู้สึกไร้ค่า
แต่ถ้าเรายังฮึดขึ้นยืนได้อีกครั้ง
ความเจ็บปวดจะกลายเป็นเกราะ ความเหนื่อยจะกลายเป็นพลัง
และเมื่อถึงวันที่เราหลุดพ้นจากตรงนี้ไปได้
เราจะไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป … เราจะเป็นคนที่แข็งแรงกว่าเดิม

แชร์เรื่องราวและการเดินผ่านทุกข์ เพื่อการเรียนรู้ร่วมกัน ให้กำลังใจกัน... นะครับ