ผมท้อ ผมเหนื่อยเหลือเกิน ต้องส่งตัวเองเรียน แล้วต้องมาเจอปัญหาอีก

ขอระบายหน่อยนะครับ
.
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ผมต้องส่งตัวเองเรียน และจะต้องมาจ่ายค่ามอไซต์เอง  ปกติผมไม่ได้จ่ายค่างวดเอง น้าผมจะเปนคนจัดการให้ แต่มาวันนี้ ทางร้านโทรมาบอกค้างจ่ายสองงวด แล้วผมต้องหาเงินจากที่ไหนไปจ่าย ช่วงนี้น้าผมป่วยครับ เลยไม่มีเวินไปจ่ายค่างวดให้ผม ผมต้องทำงานด้วยเรียนด้วย ส่งตัวเองเรียนอะครับ ถานะทางบ้านผมไม่ค่อยดีครับ ผมทำงานพาสไทม์ วันละ สี่ ชั่วโมง ชั่วโมงละสี่สิบบาท มีวันหยุดให้สัปดาละ 1 วัน ผมได้เงินจากเดือนละ 4500 กว่าบาท แต่ต้องมาจ่ายค่าหอพัก เดือนละ 2500 บาท เหลือเงินใช้อยู่ ประมาณ 2000 ต่อเดือน ถ้าผมไปจ่ายค่างวดรถอีก คงเหลือใช้เดือนละ 500 บาท ผมเครียดมากเลย ผมคิดผิดหรือถูกที่ต้องเรียน ผมจะไม่เรียนแล้วดีไหม ผมท้อแท้เหลือเกิน ใจหนึ่งผมอยากเรียนให้จบ ผมอยากได้ใบปริญญามาสักหนึ่งใบ ให้ตาที่ผมรักภูมิใจในตัวผม ผมอยู่กับตามาตั้งแต่อายุสองขวบ จนผมจบ ม.6 ผมอยากเรียนต่อ เพื่อที่จะได้เงินเดือนที่สูง จะได้สร้างเนื้อสร้างตัว สร้างถานะให้ดีขึ้น แต่ตอนนี้ตาผมแก่มากแล้ว ส่งผมคงไม่ไหว ผมท้อแท้เหลือเกิน บางคืนผมต้องนอนคิดนอนร้องไห้ ผมไม่รุ้จะทำยังไงแล้วครับ ที่ผมมาโพสในวันนี้ผมขอระบายความในใจหน่อยนะครับ😭😭
..
.ผมขอกำลังใจจากทุกๆคนได้ไหมครับ
ขอบคุนครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่