โชคชะตาเเกล้งหนูอีกเเล้วใช่ไหม ?

สวัสดีค่ะ นี่คือกรทู้เเรกของเรา มันเป็นความรู้สึกระบายกับใครไม่ค่อยได้ เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้เป็นที่ระบายเเล้วกันนะคะ สำหรับใครที่มาคอมเม้นท์ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีรึเปล่าเราก็ต้องขอบคุณมากๆนะคะ ตอนนี้เรากำลังศึกษาอยู่มหาลัยทางภาคเหนือ ตอนเด็กๆบ้านเรามีฐานะพอสมควร เเต่พ่อเเม่เราเเยกทางกันตั้งเเต่เราอายุได้ 4 ขวบ เราจึงอยู่กับเเม่ น้อง ตา ยาย เเม่เราใจดีมากเรากล้าพูดได้เลยว่าเเม่เราเปรียบเหมือนหัวใจของเรา เเต่พ่อเราก็เคยให้คนที่รู้จักมาเเอบถ่ายรูปเราตอนอยู่โรงเรียนตอนอนุบาลเหมือนกันนะคะก็น่ารักดีมั้ง 555555 ประมาณเรามอหนึ่งทางบ้านเริ่มมีปัญหาเรื่ิองการเงินก็เรียกได้เราเผชิญปัญหานี้มาตั้งเเต่อายุ 13 เเต่ตอนมอสามพ่อเราก็ได้ติดต่อเรามา พ่อมีครอบครัวใหม่มีน้องเป็นผู้ชายอีกคน เราเลยกลายเป็นมีพี่น้องสามคนเราคือพี่คนโตสุดเราไม่ได้รู้สึกโกรธพ่อเลยซักนิดเเต่อาจจะมีน้อยใจว่าทำไมพ่อถึงกล้าทิ้งเรา เเม่ เเละน้องชายเรา เพราะพื้นฐานเราเป็นคนขี้น้อยใจหน่อยๆ เราสนิทกับเเม่มากเเต่เรารู้สึกเบื่อเเม่ในบางทีที่เเม่ชอบเอาเรื่องเครียดๆมาบอกเรา เเต่ทำไงได้ละเเม่ไม่ได้มีใครนิอย่างน้อยก็เหมือนได้เป็นที่ระบายของเเม่ละกันเนาะถ้งเเม้ว่าเราชอบเอาเก็บมาเครียดมากกๆจนกลายเป็นคนมี่ความเครียดสูง ตอนมอหกปัญหาเริ่มหนักขึ้นเกือบล้มละลาย เเล้วเราต้องเข้ามหาลัยช่วงนั้นเราเครียดมาก เราอยากเรียนให้จบเราอยากมีงานดีๆทำเราไม่อยากให้เเม่เหนื่อยเเล้วอย่างน้อยๆถ้าเราเรียนจบเราก็ยังมีใบเบิกทาง เราตัดสินใจขอให้พ่อช่วยส่งเงินเดือนให้เราระหว่างเรียนเพราะตั้งเเต่เด็กเเ่เราเป็นคนส่งตลอดเเค่เราก็ให้พ่อปรึกษาภรรยาของพ่อก่อนเราก็เข้าใจอย่างน้อยพ่อก็มีครอบครัวใหม่เเล้วเเต่จากนั้นพ่อก็เงียบหายไปเเต่ได้บอกป้าว่าพ่อต้องจ่ายค่าเช่าที ค่าเทอมน้องเพราะค่าเทอมของน้องก็เเพงพอสมควร จนเราเข้าปี 1 มาได้เดือนกว่าๆ วันนั้นวันเกิดเราพ่อโทรมาหาพร้อมดอนเงินให้หนึ่งพัน ตั้งเเต่มอสี่เราเคยขอเงินพ่อ พ่อจะโอนให้ 1000 เดือนหนึ่งเราจะขอที บ้างเดือนก็ไม่ขอถ้าไม่มีอะไรจำเป็นจนตอนนี้เราอายุ 19 เเล้วเราก็ยังเงินเดือนคงที่เเต่ล่าสุดต้นเดือนเเม่โอนเงินให้เราหนึ่งพันบาทเราก็เอาเงินไปจ่ายค่าไฟค่าเครื่องใช้ส่วนตัว วันที่ 9 เราได้โทรไปขอเงินพ่อพ่อบอกจะโอนให้เเต่วันนี้วันที่ 14 เเล้วเราก็ยังไม่ได้เงินเป็นครั้งเเรกที่เราอยู่เเต่หอกินมาม่าสามมื้อจนตอนนี้มาม่าเหลืออยู่หนึ่งซองสำหรับเย็นนี้เงินก็ไม่มีซักบาท เรารู้ว่าเเม่ก็ไม่มีเราเลยไม่ไปขอดีกว่างั้นเเม่ก็จะเครียดขึ้นมากอีก เราก็หวังซักสันพ่อจะโอนให้เพราะจะปิดเทอมเเล้วเราต้องซื้อตั๋วกลับบ้านด้วย ปล.ทำไมเราไม่ทำงานพาร์ททาม งานมี 18.00 - 22.00 มอเราอยู่บนเขา รถจะหมดตอนสามทุ่มครึ่ง เพราะถ้าเราลงไปทำงานก็จะไม่มีรถขึ้นมามอ วันนี้พอเเค่นี้ดีกว่าเราจะไปอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบเเล้ว เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ เราเผชิญปัญหาเรื่องเงินมาตั้ง 7 ปีเเล้ว ยังไงปีนี้เราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้เนอะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรานะคะ