แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก

รู้สึกผิดหวังเสียใจ กับสิ่งที่ตัวเองเลือกทำลงไป เคยเป็นนักศึกษาคนหนึ่งค่ะ แอบชอบอาจารย์ ชอบมาก แรกๆก็แค่แอบชอบค่ะ ผ่านมาหลังๆไม่แอบแล้ว บอกเค้าไปเลย ว่าชอบ อีกฝ่ายก็ชอบเรานะ แบบว่าแฮปปี้มากในตอนนั้น แต่ก็เอาเหอะ ความเป็นศิษย์กับอาจารย์ มันเหมือนมีเส้นกั้นบางๆกั้นราไว้ จากที่เคยคุยกันทุกวัน ชวนไปโน้นนี่นั้น จนมาถึงจุดๆหนึ่ง อยู่ดีๆเค้าก็หายไป ไม่ตอบไล บล๊อคเฟส ไม่โทรมา โอเคค่ะ เสียใจแบบงงๆ แต่ก็เอาเหอะ ทำใจซะ ผ่านมาหลายปี เรียนจบ ไปรับราชการในโรงเรียนที่อยู่ไกลมากบนดอยสูงเลย แต่เชื่อไหมไม่มีวันไหนเลยที่จะลืมเค้าได้  7ปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก ย้ายลงมาข้างล่าง แต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเขาเทคแคร์เรามาตลอด รักเรามาก ดีกับเรามาก หลังแต่งงานปีกว่าๆ มันก็หวานชื่นดีค่ะ มีครั้งหนึ่งเค้าเคยนอกใจ แอบบคุยกับผู้ญในร้านอาหาร. แต่ฝ่าย ญ เอาจริง มาหาเราที่บ้าน พูดดดๆๆๆบอกๆๆทั้งหมดกับเรา จุดนี้แหละค่ะเป็นจุดที่รู้แล้วว่าใจเราเอง ไม่ได้รักผู้ชายคนนี้เลย เราไม่รู้สึกเสียใจหรือผิดหวังอะไรเลย ชินแล้วมั้ง ซึ่งในทุกๆวันหลังเลิกงานเค้าจะไปดื่มไปเข้าสังคมของเค้า เมามาทุกวัน ชั้ลมีความสุขจะตายที่ต้องนั่งกินข้าวเย็นคนเดียว นั่งคิดถึงคนที่ชั้ลชอบไป เหมือนอยู่คนเดียวแต่ก็มีนิดๆแค่หงุดหงิด ไม่ร้องไห้ฟูมฟาย ไม่เยอะ อยากทำอะไรก็ทำไป อยากเลิกก็เลิกไป ชั้ลทำใจได้ที่จะเป็นหม้ายย ไปเคลียกันเองนะ ชั้ลยังไงก็ได้ (เหมือนตลกนะแต่จริงค่ะ) เพราะทั้งหัวใจของชั้ลในทุกๆวัน คิดถึงใครอีกคนหนึ่งมาก เวลาชีวตต้องเจอกับอุปสรรคนแรกที่ชั้ลคิดถึงไม่ใช่สามีตัวเอง แต่เป็นใครคนนั้น ทุกคำพูดของเค้ามันยังดังอยู่ในหัวชั้ลตลอดเวลา มันเหมือนเป็นกำลังใจให้ฉันหยุดคิด แล้วลุกมาสู้ต่อ หลังเรื่องนี้ผ่านไปสามี ก็ทำตัวใหม่ ไม่รู้หรอกนะว่าดีจริงไหม แต่ก็ให้อภัยละกัน มียู่วันหนึ่ง สายงานของเราตรงกันค่ะ อาจารย์มานิเทศนักศึกษาฝึกสอนที่ โรงเรียน เราได้เจอกันแบบบังเอิญ  แแบบว่าใจเต้นดังเหมือนกลองทำอะไรไม่ถูก ก็เลยยกมือไหว้ สวัสดีค่ะ  เหมือนชีวิตได้ตกหลุมรักอีกครั้ง มันมีความสุขมาก แต่อาจารเปลี่ยนไปเยอะ อ้วนขึ้น แก่ขึ้น แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม เรามีโอกาสคุยกันสักระยะหนึ่ง  ชั้ลเองก็รู้สึกผิดกับสามีค่ะ เลยตัดสินใจบอกอาจารไปตามตรง ว่าเราแต่งงานแล้วนะ อีกฝ่ายผิดหวังมาค่ะ แรกๆเค้าก็หยุดติดต่อหายไปเดือนกว่าๆ จู่ๆเค้าก็มาบอกเราว่าเค้าจะไม่หายไปไหนอีกแล้ว แต่ขออยู่ในมุมนี้ ตรงที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เหมือนนิยายนะ แต่จริงค่ะ ความรู้สึกของชั้ลตอนนี้คือ.มันสับสนมาก ทำไมไม่มาให้เร็วกว่านี้ ก่อนที่ชั้ลจะแต่งงาน ใจชั้ลรักเค้ามากไม่ว่าเค้าจะมาแนวไหนก็ตามจะหลอกก็เต็มใจให้หลอก เพราะมันรักมาก แต่ตัวชั้ลไปไหนไม่ได้เพราะชั้ลเลือกแล้วที่จะใช้ชีวิตคู่กับผู้ชายที่เป็นสามีของชั้ล ทุกวันนี้ชั้ลอยู่แบบ ไม่มีจุดหมายในช่วิตคู่นะ เหมือนมันหยุดคิดถึงอนาคตไปเลย จะทิ้งเค้าหรอ...คนที่อยู่ข้างๆเรามาตลอดดูแลเรามาดีตลอด อีกใจก็อยากไปเริ่มต้นใหม่กับคนที่ชั้ลรักมากกกก