การทำงานที่ไม่สมหวัง...!

ฉันชื่อ G เป็นพนักงานในปั้มน้ำมัน PT แห่งหนึ่ง ณ ปัจจุบันนี้ก็ยังทำงานอยู่ค่ะ เข้ามาทำงานโดยน้าฝากให้เข้างาน หรือ เรียกง่ายๆว่าใช้เส้นเข้าทำงาน เพราะว่าน้าเป็นผู้จัดการเขตอยู่แล้วก็เลยเข้างานโดยไม่ต้องสัมภาษณ์อะไรทั้งสิ้น ตัวจีเองเนี่ยก็จบมาสูงระดับปริญญาตรี สาขา ศิลปกรรมค่ะ แต่จีก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมตัวจีเองต้องมาทำงานในปั้มน้ำมันด้วยงานอื่นมีเยอะแยะ เพราะว่าตัวจีเองรูปลักษณ์ภายนอกไม่ดูดีเหมือนคนอื่น จีเคยไปสัมภาษณ์งานในบริษัทมาแล้ว 2 ที่ค่ะทั้งๆที่ตัวเองก็มีทำงานในปั้มน้ำมันอยู่แล้ว แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่รับจีเข้าทำงานค่ะ จีก็เคยยอมทำงานตรงนี้ไปเรื่อยๆ สาเหตุที่จีอยากไปทำงานที่บริษัท เพราะว่าจีอยากมีประสบการณ์ใหม่ๆและอยากอัพเวลตัวเองที่ได้เรียนจบมา แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ได้งานอย่างที่คิดไว้ จีทำงานอยู่ที่ปั้มหลายเดือนแล้ว อยากออกไปหางานที่ดีกว่าแต่ก็กลัวจะเป็นเหมือนเดิม จะลงไปทำในกรุงเทพฯก็กลัวว่าจะเอาตัวเองไม่รอดค่ะ
       งานในปั้มน้ำมันเป็นงานที่ง่ายแต่ก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดนะค่ะ มันง่ายแค่เติมน้ำมันอย่างเดียวค่ะ แต่เรื่องอื่นก็มีให้คิดนะคะ เรื่องเพื่อนพนักงานบ้าง เงินขาดหายบ้าง ต้องทำยอดให้ได้ตามเป้าหรือโดนผู้จัดการดุด่าเอาบ้าง ตัวจีเองยังคิดอยู่ว่านี่หรอที่สิ่งที่ทุกคนที่เป็นมนุษย์เงินเดือนได้รับกัน จียังคิดเลยว่าเรียนหนังสือยังโดนหนักกว่านี้อีก ยิ่งตอนจะเสนอโปรเจคเอย จัดนิทรรศการเอย เครียดยิ่งกว่านี้อีก แต่จีก็ไม่ได้เกลียดการทำงานแบบนี้หรอกค่ะ
        แต่ที่จีเกลียดมากที่สุดในการทำงาน คือ เกลีดตัวเอง เกลียดตัวเองที่ต้องทำงานผิดพลาดบ่อยๆ เกลียดตัวเองที่ต้องไปอิจฉาคนอื่นที่ทำงานดีกว่า เกลียดตัวเองเวลาที่ตัวเองผิดแล้วไปว่าให้คนอื่นเค้า เกลียดตัวเองที่หางานใหม่ไม่ได้สักที มันมีความรู้สึกว่าทุกสิ่งที่จีทำลงไปจีโกรธและเกลียดตัวเองมากเลย โครตจะไม่เข้าใจว่าทำไมๆจีต้องเป็นคนแบบนี้ รู้สึกเหนื่อยกับตัวเองจริงๆ