กำลังใจจากคนในบ้านสำคัญที่สุด แต่ทำไมบ้านนี้ไม่มีเลย

ตามหัวข้อเลยค่ะ ขอระบายหน่อยค่ะ อึดอัด ท้อแท้ เราไม่ได้ว่าแม่เราไม่ดีนะ แต่เราแค่น้อยใจ หมดกำลังใจในการทำอะไรต่อ
เราก็อายุเลข 3 กว่าๆแล้ว มีครอบครัว มีลูก ทำงานประจำ แต่เราก็อยากมีอาชีพเสริมเพื่อเพิ่มรายได้ในครอบครัว
เราเพิ่งเริ่มทำน้ำผลไม้ขายส่งตามร้าน เพิ่งทำได้ไม่ถึงอาทิตย์ แม่เราก็อวยซะแล้ว "ซื้อของไรตั้งเยอะ เดี๋ยวก็เน่าคาบ้าน
ทำเป็นเก่ง ทำไรไม่คิด ไปไม่รอดหรอก ฯลฯ สารพัดคำอวย" เราฟังแล้วน้ำตาตกในเลย ท้อ อยากหยุดทำ แล้วทิ้งทุกอย่าง
ทำไมนะ...ทีคนอื่นทำ ชมว่าคนนู้นเก่งคนนี้เก่ง เค้ารู้จักคิดรู้จักทำ คิดแล้วมันน้อยใจ
มีแต่กำลังใจจากคนนอกเท่านั้นที่ทำให้เราสู้ต่อ....แต่ก็ไม่เท่ากับกำลังใจจากคนในบ้านหรอก....