เรากับแฟนกำลังจะแต่งงานกัน เพื่อนแม่แฟนกับแม่แฟนคุยกัน พูดเสียดังเหมือนอยากให้เราได้ยิน
เพื่อนแม่ : "ค่าสินสอดเท่าไหร่เนี่ย"
แม่แฟน : "โอ้ย ไม่มีให้หรอก เขาอยากแต่งก็ให้จ่ายเอง เห็นบอกว่าเอาเงินที่ได้จากซองจ่าย"
เพื่อนแม่ : "แล้วไม่ต้องให้เขาเลยสักบาทหรอ"
แม่แฟน : "ก็ให้ตามเขาเรียกร้องค่าจัดงาน ทำไงได้"
เพื่อนแม่ : "แล้วนี่ลูกสะไภ้ชื่ออะไร ใช่คนเดียวกับที่เคยเล่าว่าไปเรียนเมืองนอกไรนั่นป่าว"
แม่แฟน :ไม่ใช่ คนนั้นเขาสวยหน้าเหมือนตุ๊กตาเลย พูดแล้วคิดถึง ว่าจะโทรไปบอกว่าให้มางานแต่ง"
เรานี่ได้แต่เดินหนีไปนั่งร้องไห้หลังบ้าน สับสนว่าที่ร้องไห้เพราะอะไร เรื่องไหนที่แม่พูด
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรทำตัวยังไงดี ควรพูดยังไงดี
เราเหนื่อยที่จะต้องเดินหนีไปแอบร้องไห้แล้วคะ
ลูกสะไภ้ที่ไม่ใช่ ทำอะไรก็ผิด
เพื่อนแม่ : "ค่าสินสอดเท่าไหร่เนี่ย"
แม่แฟน : "โอ้ย ไม่มีให้หรอก เขาอยากแต่งก็ให้จ่ายเอง เห็นบอกว่าเอาเงินที่ได้จากซองจ่าย"
เพื่อนแม่ : "แล้วไม่ต้องให้เขาเลยสักบาทหรอ"
แม่แฟน : "ก็ให้ตามเขาเรียกร้องค่าจัดงาน ทำไงได้"
เพื่อนแม่ : "แล้วนี่ลูกสะไภ้ชื่ออะไร ใช่คนเดียวกับที่เคยเล่าว่าไปเรียนเมืองนอกไรนั่นป่าว"
แม่แฟน :ไม่ใช่ คนนั้นเขาสวยหน้าเหมือนตุ๊กตาเลย พูดแล้วคิดถึง ว่าจะโทรไปบอกว่าให้มางานแต่ง"
เรานี่ได้แต่เดินหนีไปนั่งร้องไห้หลังบ้าน สับสนว่าที่ร้องไห้เพราะอะไร เรื่องไหนที่แม่พูด
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรทำตัวยังไงดี ควรพูดยังไงดี
เราเหนื่อยที่จะต้องเดินหนีไปแอบร้องไห้แล้วคะ