คนนั่งสมาธิถึงขั้นอุปจารสมาธิ VS คนป่วยที่ใกล้จะเสียชีวิต ต่างก็เห็นในสิ่งที่คนทั่วไปไม่สามารถเห็นได้

สิ่งที่ทั้งสองสภาวะจิตเห็น/สัมผัสได้  เหมือนหรือแตกต่างกันมั้ยคะ ?

จะบอกว่าสภาวะจิตของคนใกล้เสียชีวิต จะเป็นสมาธิถึงขั้นอุปจารสมาธิ หรือคะ ? ก็อาจจะเป็นไปได้สำหรับผู้ที่ฝึกปฏิบัตธรรมมาก่อน

แต่ก็ไม่น่าใช่ทั้งหมด ? เพราะผู้ป่วยที่ไม่เคยฝึกมาก่อน จิตคงไม่นิ่งถึงขนาดนั้น

แล้วสิ่งที่คนที่นั่งสมาธิจนถึงขั้นอุปจารสมาธิเห็น กับ คนที่ใกล้เสียชีวิตเห็น  คือสิ่งเดียวกันมั้ยคะ  ?

หรือมองในเชิงวิทยาศาสตร์ว่า สิ่งที่คนที่นั่งสมาธิจนถึงขั้นอุปจารสมาธิเห็น เป็นสิ่งที่แท้จริง  ส่วนสิ่งที่คนใกล้จะเสียชีวิตเห็น

เป็นเพียงภาพหลอน  ซึ่งเกิดจากอาการเจ็บป่วยจนไม่มีสติเท่านั้น

ต้องขออภัยนะคะ หากถามในสิ่งที่ไม่ควรถาม  เพียงอยากจะขอความรู้ เพราะสงสัยมานานว่า บุคคลที่อยู่ในสองสถานะดังกล่าว

นี้  มีสภาวะจิตเหมือนหรือต่างกันอย่างไร และสิ่งที่เห็นคือสิ่งเดียวกันหรือไม่

( คือเห็นญาติหลายคนที่ป่วยหนัก เมื่อจวนจะเสียชีวิต ก็จะบอกว่า มีคนมายืนอยู่ข้างเตียง ทั้งที่ไม่มีคนอื่นเห็น  ส่วนผู้ปฏิบัติธรรมขั้นสูง

ในทางพระ ก็ยอมรับว่า สามารถเห็นสิ่งเหล่านี้ได้จริง เพียงแต่มิให้ยึดติดเท่านั้น   )

ขอบพระคุณมากค่ะ