มีเรื่องจะเล่าและเกริ่นให้ฟังก่อน เมื่อก่อน (คิดเอง+เพื่อนบอก) เราเป็นคนมีความมั่นใจ กล้าตัดสินใจ กล้าพูด กล้าคิด เป็นคนเก่ง แต่พอได้เข้าไปทำงานในบริษัทที่มีชื่อแห่งนึงในกรุงเทพฯ ทำให้เราเปลี่ยนไป เ

ขอเล่าคร่าวๆว่าอยู่ๆแฟนก็บอกมีความลับจะบอกที่ไม่กล้าบอกใครเลย เรื่องมีอยู่ว่าตอนนางเรียนอยู่ ปวช-ปวส. นางต้องไปทำจิตอาสาแล้วนางก็เลือกวัดนี้ที่จะทำ นางบอกมีวันนึงกวาดวัดอยู่ๆมีพระรูปนึงเดินเข้ามากอดข้

ทุกคนหาวิธีลืมเรื่องในอดีตยังไงกันค่ะ แล้วเวลาคิดมากควรทำยังไงดี เรารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ตรงทางตันของสมองเลยค่ะ

รู้สึกเหงาทั้งๆที่มีแฟนแต่ความรู้สึกมันโดดเดี่ยว รู้สึกว่างเปล่าเหมือนอยากจะทำอะไรซักอย่างเพื่อเติมเต็มความว่างเปล่าตรงนั้น รู้สึกเจ็บปวดเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต วัยเด็ก วัยรุ่น ตอนนี้อายุ 27 แต่รู้

ตามหัวข้อกะทู้เลยค่ะะ ส่วนตัวเราอยู่ม.4 แล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ควรจะเริ่มเก็บ portfolio จากตรงไหนดี ด้วยความที่ส่วนตัวเราอยากเข้าแพทย์ค่ะ เลยอยากได้คำแนะนำจากหลายๆคน หลายมุมมอง ว่านอกจากการทำจิตอาสาตามโ

เราเห็นเค้ามีรับอดีตแอร เป็นดีเทลยาด้วยค่ะ เลยไม่แน่ใจว่าจำเป็นต้องจบเภสัชด้วยมั้ย งานยากมั้ยคะ ต้องทำอะไร จะเริ่มต้นยังไงดี

ผมอยู่กับเพื่อนก็เป็นคนเงียบๆ เวลาอยู่คนเดียวก็ชอบร้องให้กลางคืนก็นอนไม่หลับชอบคิดถึงเรื่องในอดีตรู้สึกล้มเหลวกับชีวิตรู้สึกไม่อยากออหไปไหนมีโอกาศเป็นซึมเศร้าไหมครับผมเป็นมา 1 เดือนจะ 2 เดือนล่ะครับ พ

เราควรจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ รู้สึกว่าตัวเองเซื่องซึม ไม่อยากทำอะไร อยากซ่อนตัวอยู่คนเดียวรู้สึกโดดเดี่ยว มืดแปดด้าน มีอะไรในใจแต่พูดออกมาไม่ได้ ดูหนัง ฟังเพลงก็แล้วทำอะไรก็แล้วรู้สึกว่ายัง

เราจมอยู่กับความผิดของตัวเองในอดีต กังวัลกับสายตาและเสียงของคนอื่น อยากรู้ว่าควรทำยังไงให้ใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างมีความสุข เราอายุ22ปี ซิ่วมา2ครั้งแล้ว ปัจจุบันอยู่ปี1 แต่ทุกครั้งที่มีญาติมาหรือไปเจอใคร

โดยตัวหนูเองอยู่ชั้นม.6ค่ะ หนูชอบการเป็นจิตอาสามากๆมีอะไรก็อยากช่วยเพื่อนตลอด เพราะโดนส่วนตัวเป็นคนที่แคร์คนอื่นมากกว่าตัวเอง แต่พอเริ่มช่วงม.5ขึ้นม.6หนูรู้สึกว่สเพื่อนหนูมีอาการชัดมากขึ้นคือ ชอบทำหน้