ไม่ทุกข์เป็นแบบนี้

รู้ทุกข์ เห็นทุกข์  กำหนดทุกข์เป็น จะไม่ทุกข์
รู้ว่าทุกข์  ใจไม่เห็นทุกข์ กำหนดทุกข์ไม่เป็น ก็หลงทุกข์

รู้ว่าทุกข์ เสพไปก็เป็นทุกข์แต่ใจอยากเสพ
เพราะติดใจในรสของตัณหา ติดใจในรส ของกาม ราคะ
ไปเอาเมียเด็ก ไม่บรรลุ นิติภาวะ ไปซื้อบริการเด็ก
ทั้งๆที่ตนมีวัยวุฒิ คุณวุฒิ มีชื่องเสียง คนยกย่องว่าเป็นคนดี
ก็หลงว่า ทุกข์เป็นสุขได้  อยากกินเหล้า อยากดูดบุหรี่
ทั้งๆที่รู้ว่าทำให้เกิดโทษ ก็ไปหลงในรส ของสิ่งเสพติด
แล้วไปอ่านตำราหาทุกข์ ไปอ่านตำราหาทางปฏิบัติ
แต่ใจมีอคติต่อธรรมะที่ตนปฏิบัติ  ถึงเวลาอยาก ก็คิด ปรุงแต่งว่าไม่เป็นไร
เดี๋ยวทำใหม่ ชาตินี้ ไม่ได้ก็รอชาติหน้า รอศาสนาข้างหน้า
เป็นการคิดของคนโง่ คนหลง
ตำราไม่ได้สอนให้คนเป็นคนดี ตำราอ่านแล้วไม่ได้ทำให้พ้นทุกข์ได้เลย
ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าทำแล้วเกิดปัญหาทาง สังคม ก็จะทำ
ทำแล้วลงนรก ก็ชอบทำ ทำแล้วใจเป็นทุกข์ก็ยังอยากจะทำ