คืนนี้เป็นวันที่เราทำตัวแย่ที่สุด เราเป็นคนใช้จ่ายฟุ่มเฟือยมาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ ใช้เงินซื้อของหมดไปเยอะมากๆ จนวันนี้เราได้พบความจริงว่าเงินที่เราใช้อยู่ทุกวันนี้เป็นเงินก้อนสุดท้ายของพ่อเราค่ะ เราใช้แบบไม่ใยดี ไม่ได้สนใจว่าหามาจากไหน พ่อเหนื่อยรึป่าวๆ จนวันนี้พ่อเราต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก พ่อถามว่า ลุกพอมีบ้างรึป่าว เราก็ตกใจค่ะ เพราะพ่อจะมีเงินให้เราใช้ตลอด เป็นเงินที่พ่อเราฝากเอาไว้ เราแอบเอาไปใช้ เเล้วเรื่องก็แดงขึ้นค่ะ พ่อมีหนี้เยอะมากๆ เราไม่เคยรู้เลย กินอยู่อย่างราชา คิดว่าเดี๋ยวพ่อก็หาใหม่เองได้ แต่ไม่เลย มันเป็นก้อนสุดท้ายจริงๆ เรารู้สึกผิดมาก มองรอบๆห้อง รอบๆตู้กับของที่เราซื้อมา ไร้ประโยชน์ทั้งนั้น เราเสียใจ มันช็อค เราทำอะไรลงไป รู้สึกตัวครั้งแรก เราไม่กล้าแม้แต่จะรับสายของพ่อ เราไม่รู้ว่าพ่อจะให้อภัยเรารึป่าว เรารู้สึกแย่จนไม่อยากทำอะไร เราไม่กล้าแม้แต่จะให้อภัยตัวเอง เราอยากหลับไม่อยากตื่นมาเจอสายโทรเข้า อยากวิ่งหนี เราเป็นลูกที่เลวร้าย เราไม่กล้าแม้แต่จะคุยกับใคร อยากระบายให้ใครสักคนแต่เราไม่รู้จะเริ่มตรงไหน สมองกับหัวมันชาไปหมด ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ
พ่อกับเงินก้อนสุดท้าย