อยากเลิกแคร์คำพูดอื่นสักที่ค่ะ ทำไงดีคะ

เราเป็นคนที่คิดมาก ​มาตั้งแต่เด็กเลยค่ะ เสียงในหัวมันพูดไม่หยุดตั้งแต่เล็กจนโต  มันทำให้การกระทำเล็กน้อยของคนใกล้ตัว ที่บางครั้งก็ละเลยเราแบบไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เราคิดมากว่า เราอาจจะดีไม่พอรึป่าว เพราะความคิดมากไม่หยุดของเรานี่แหละค่ะ เราเลยเป็นเด็กที่ชอบเรียกร้องความสนใจ อยากให้คนอื่นหันมามองเราในแบบที่เราคิดว่ามันดี อยากให้ทุกคนชมเราอยากเป็นเพื่อนกับเรา  แน่นอนว่ามันก็ไม่เป็นไปตามที่หวังหรอกค่ะ   และมันก็ทำให้นิสัยขี้อิจฉาของเราเพิ่มขึ้นด้วย นิสัยขี้อิจฉาแก้ยากมากเลยค่ะ  มักจะอิจฉาเพื่อนว่าทำไมเขาถึงมีเพื่อนเยอะจัง ทำไมเพื่อนถึงไปเล่นกับเขา ไม่มาเล่นกับเราบ้าง อิจฉาคนนู้นทีคนนั้นที  กว่าจะรู้ตัวว่าอาการแบบนี้มันทำให้การใช้ชิวิตมันลำบากขึ้นก็หลายปีเลย แม่เราบอกว่า ถ้าเป็นตัวของตัวเอง มันจะมีคนมาชอบเราเอง
ตั้งแต่เกิดจนโตมาสิบหกปี เราไม่เคยมีแฟนเลย แต่เราชอบโกหกเพื่อนว่าเคยมีแฟนมาแล้วหลายคน​(เป็นการกระทำที่แย่และน่าอายมากค่ะ)  และเราก็กลายเป็นเด็กขาดความอบอุ่น กลัวว่าคนอื่นจะคิดยังไงนินทาเรายังไง ใจนึงก็คิดว่า"ฉันไม่สนหรอก"แต่จริงจริงคิดมากยิ่งกว่าอะไร เลยอยากให้คนอ่านให้คำแนะนำค่ะ ถึงแม้จะหาพอตแคสมาฟังแต่ก็ช่วยมากอยู่เหมือนกัน พยายามพัฒนาตนเองอยู่ค่ะ  และอยากได้คำแนะนำจากคนอ่านเช่นกันว่า
"จะเลิกแคร์คำพูดคนอื่นได้ยังไง"