ไม่กล้าคุย ไม่อยากสบตา เฉยชากับคนที่เข้ามา
และไม่กล้าเริ่มต้นกับใครค่ะ ..
กับคนที่ไม่ชอบ .. จะปฏิเสธทันที ไม่คุยเผื่อเลือก .. (เลยทำให้ตอนนี้ไม่มีคนคุยสักคน 555 )
แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรนะคะ ไม่มีอินเตอร์เนตนี่สิแย่กว่า..
จะรำคาญคนที่มาคุยแบบเจ๊าะแจะมากๆ ค่ะ เพราะถ้าไม่ใช่คนที่ชอบ ก็ไม่อยากจะยุ่ง โลกส่วนสูงกว่าเก่ามากๆ
คิดว่าเพราะว่า เราอยู่คนเดียวมากเกินไป ทำอะไรตามใจตัวเองจนเคยตัวไป (ก่อนหน้านี้ไม่เป็นนะคะ)
เข้าสู่โหมด โนสน โนแคร์ .. เพราะคิดว่า สุดท้ายแล้วเราก็อยู่ของเราอย่างนี้ได้
ปัญหาก็คือ ..ตอนนี้เราไม่มีทีท่าว่าจะชอบหรือถูกใจใครเลยค่ะ (คงเพราะเราทำแต่งานมั้งคะ เลิกงานกลับห้องนอนวนไปๆ)
เป็นเพราะว่า เจอความผิดหวังมาบ่อยๆ หรือ เพราะแค่ว่าเรายังไม่เจอคนที่ใช่คะ
ตอนนี้มันรู้สึกเหมือนแบบ .. เราจะชอบใคร จะรักใครสักคนได้อีกจริงๆหรอ ?
มันรู้สึกด้านชา จนเฉยๆ อย่างบอกไม่ถูกค่ะ ( หรือเพราะเราบ้างานมากเกินไปนะ )
ใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ หรือ ใครพอจะมีวิธีการปรับตัวให้เราบ้าง ..
ขอบคุณมากค่ะ
เคยรู้สึกด้านชาเรื่องความรักจนรู้สึกชักจะไม่แน่ใจว่าจะรักใครสักคนได้อีกครั้งหรือเปล่าไหมคะ
และไม่กล้าเริ่มต้นกับใครค่ะ ..
กับคนที่ไม่ชอบ .. จะปฏิเสธทันที ไม่คุยเผื่อเลือก .. (เลยทำให้ตอนนี้ไม่มีคนคุยสักคน 555 )
แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรนะคะ ไม่มีอินเตอร์เนตนี่สิแย่กว่า..
จะรำคาญคนที่มาคุยแบบเจ๊าะแจะมากๆ ค่ะ เพราะถ้าไม่ใช่คนที่ชอบ ก็ไม่อยากจะยุ่ง โลกส่วนสูงกว่าเก่ามากๆ
คิดว่าเพราะว่า เราอยู่คนเดียวมากเกินไป ทำอะไรตามใจตัวเองจนเคยตัวไป (ก่อนหน้านี้ไม่เป็นนะคะ)
เข้าสู่โหมด โนสน โนแคร์ .. เพราะคิดว่า สุดท้ายแล้วเราก็อยู่ของเราอย่างนี้ได้
ปัญหาก็คือ ..ตอนนี้เราไม่มีทีท่าว่าจะชอบหรือถูกใจใครเลยค่ะ (คงเพราะเราทำแต่งานมั้งคะ เลิกงานกลับห้องนอนวนไปๆ)
เป็นเพราะว่า เจอความผิดหวังมาบ่อยๆ หรือ เพราะแค่ว่าเรายังไม่เจอคนที่ใช่คะ
ตอนนี้มันรู้สึกเหมือนแบบ .. เราจะชอบใคร จะรักใครสักคนได้อีกจริงๆหรอ ?
มันรู้สึกด้านชา จนเฉยๆ อย่างบอกไม่ถูกค่ะ ( หรือเพราะเราบ้างานมากเกินไปนะ )
ใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ หรือ ใครพอจะมีวิธีการปรับตัวให้เราบ้าง ..
ขอบคุณมากค่ะ